Ayrılık Ayrılık...

Hakan şok olmuş şekilde bana baktı ve Alp’e döndü.

“Kardeşim...”dedi Hakan

Bende Alp’e bakıyordum. Alp oyuna baya dalmıştı.

“Hı?”dedi dikkat etmeyerek

“Gruba baksana bi acil”dedi Hakan

Alp telefonu elini aldı ve telefona baktı. Bir süre ekrana bakakaldı. Sonra telefonu kenara bırakıp oyuna geri döndü. Yüz ifadesi donuktu tuşlara daha sert basıyordu.

“Alp iyi misin?”dedim yavaşça yanına yaklaşarak

“Ayrılmış benden Ayça ayrılmış benden”dedi Alp

“Kardeşim sorgularız öğreniriz”dedi Hakan

“Ya neyi sorgulayacağız sebep bile belirtmeden direk ayrılmış engellemiş bide!”dedi kumandayı fırlatarak

“Alp!”dedim kolunu tutarak

“Beni yanlız bırakın biraz lütfen “dedi ayağa kalkıp balkona çıkarken

Gelen çakmak sesiyle bir sigara yaktığını anlamıştım. Ayça sebepsiz yere Alp’ten ayrılmıştı. Yada sebep vardı biz bilmiyorduk.

“Ne yapıcaz Hakan bu halde mi bırakıcaz Alp’i?”dedim

“Bilmiyorum kardeşim ama niye ayrılmış bu kız olayı bir öğrenebilsek”dedi Hakan

“Yasemin’i ara o biliyordur belki”dedim

Hakan telefonunu çıkardı. Yasemin’i aradı. Bir kaç çalmadan sonra telefon açıldı.

“Alo yavrum nasılsın?”dedi Hakan

Telefonu hoparlöre aldı.

“Nerdesin sen çok endişelendim!”dedi Yasemin

“Olaylar karışık biraz nur abla gil bize pusu kurmuş yavrum ”dedi Hakan isyan ederek

“Nasıl ya neden yapmışlar?’dedi Yasemin

“Nerde olduğumuzdan haberleri olsun diye yapmışlar gelince konuşuruz”dedi Hakan

“Tamam canım çok özledim seni”dedi Yasemin

“Bende seni çok özledim gelecekteki villamıza bir ara senide getireyim”dedi Hakan

“Hakan olaya gel!”dedim kızarak

“Tamam be !”dedi Hakan

“Yavrum bu Ayça neden ayrıldı Alp’ten bilgin var mı?”dedi Hakan

“Yok maalesef ama öğrenmeyi denerim “dedi

“Öğrenirsen haber ver olur mu bende bi Alp’e bakayım sonra ararım seni”dedi Hakan

“Tamam canım öptüm “dedi Yasemin

“Ya bende öptüm”dedi Hakan sırıtarak

Sen kapat hayır sen kapat diye birde telefona tutuştular. Bende sabır çekerek Alp’in yanına gittim. Elimi Alp’in omzuna koydum. Bana baktı. Sonra yavaşça omzuma yaslandı.

“Ben naptımda benden ayrıldı?”dedi sesi titreyerek

“Bilmiyorum ama öğrenicez...”dedim

“Ben çok yoruldum ailemin halinden bu yaşadıklarımızdan birde Ayça beni terk etti”dedi Alp

En son kendini tutamayarak ağlamaya başladı. Yaklaşık bir hafta önce ailesine kafa tutan çocuk şimdi karşımda hüngür hüngür ağlıyordu. Hakan sonunda telefonu kapatıp yanımıza gelebilmişti. Önce şaşkınlıkla baktı. Sonra gelip Alp’e sarıldı. Alp kendini yere bıraktı. Yavaşça duvara yaslandı ve ağlamaya devam etti. Bir an Hakan’la göz göze geldik. Ama bizde ne yapıcağımızı bilmiyorduk. Seren neşeyle yanımıza geldi. Belliki mesajı görmemişti. Alp’in o halini görünce hemen yanına çöktü.

“Abi iyi misin noldu?!”dedi

“Ayça beni terk etti...”dedi Alp ağlamaya devam ederken

“Ne demek terk etti neden terk etti ne yapmışsın sen?!”dedi Seren öfkeyle

“Seren tamam üstüne gitme şuan çocuğun”dedim

“Ne demek abimi terk eder ya hemde sebepsiz yere!”dedi Seren

Daha sonra koşarak içeri gitti. Bir kaç dakika sonra bağıra bağıra telefonda biriyle konuşmaya başladı. Sonra yanımıza geldi.

“Yüzüme kapattı!”dedi

“Kim yüzüne kapattı?”dedim

“Ayça kim olucak sebebini sordum söylemedi?!”dedi Seren

“Rahatsız etme kızı benide rahat bırakın!”dedi Alp

Bu haldeyken bile Ayça’yı düşünüyordu.

“Kalk duş al kendine gel kahve içelim okey oynayalım kafan dağılır “dedi Hakan

Alp ne kadar reddetsede Hakan onu zorla kaldırdı. Aşağı inip Seren’le beraber kahve hazırlamaya başladık.

“Neden ayrılmış olabilir ki sebep lazım aklım almıyor”dedi Seren

“Sana bir papatya çayı iyi gider güzelim “dedim

“Papatya tarlasını sana monte edeyim “dedi Seren

“Aşkım olmuyor ama!”dedim

Bardağı bana doğru kaldırdı. Yavaşça bardağı elinden aldım ve hafifçe ona sarıldım.

“Aşkım sakin ol lütfen”dedim

“Aşkım mı?”dedi kızararak

İlişkimiz hep karışık olsada sonunda aşkım deme cesaretinde bulunabilmiştim.

“Evet aşkım aşkım değil misin?”dedim hafifçe saçını okşayarak

“Öyleyim evet..”dedi şaşkınlıkla birazda utanmışlıkla

Hakan ve Alp mutfağa gelince güzel anımız tabi yarım kalmıştı.

“Öhm öhm kahveler hazır “dedim

Alp biraz ruhsuz bir hal ile gelip kahvesini aldı ve masaya geçti. Hakan üst kattan okeyi alıp geldi ve masaya açtı. Taşları dizdik ve oynamaya başladık. Kısmende olsa Alp’in biraz keyfi yerine gelmiş gibiydi. Bir süre sonra yağmur sesleri cama çarparken Seren’i kolundan çekip bahçeye çıktım.

“Napıyorsun hayatım?!”dedi ben onu sürüklerken

“Yağmurda dans edelim istedim olmaz mı?”dedim

Hafif hafif onu döndürürken

“Olur ama başım dönüyor böyle normal dans edelim”dedi

“Tamam hanımefendi nasıl isterseniz “dedim

Ellerimi beline koydum. Oda ellerini omzuma koydu. Gözlerinin içine bakarak dans ediyordum. Gerçi gözlerinin içinde kayboluyorumda denebilirdi... O an yine hayattan kopmuş sadece gözlerinde yaşıyor gibiydim.. Gözleri burnu dudakları yüzünün her hattı herşey benim için mükemmeldi... Her zerresine aşıktım... Başımı çevirdiğimde Hakan ve Alp’in gülerek yağmurda yalandan dans ettiklerini gördüm. Gülerek onlara baktım. Serende onlara bakarak güldü. Hafifçe yanağını okşadım.

“Çok güzel gülüyorsun hep böyle gül olur mu?”dedim gülümseyerek

“Sen yanımda oldukça ben hep gülücem”dedi gülerek

“Söz mü?”dedim

“Söz”dedi

Bir süre sonra hepimiz içeri girdik. Üstümüzü değişip oturma odasında toplandık. Seren’i yanıma çektim ve saçını kurutma makinesi ile kurutmaya başladım.

“Ya saçımı yaktın!”dedi

“Sus hasta olursun yoksa bekle”dedim

Hakan bize baktı.

“Lan haberim var size”dedi

Seren’in saçını kurutmayı bitirene kadar bekledi. Kurutma makinesini toplayıp odaya bıraktım ve odaya geri döndüm.

“Ne haberin var?”dedim

“Yasemin yazdı Ayça ile buluşmuş”dedi

“Eee nolmuş anlatsana”dedim

“Bir şeyler öğrenmiş!”dedi

Hepimiz etrafına toplandık. Sonunda Ayça neden ayrıldı öğrenicektik Hakan’a baktım.

“Anlat bizde bilelim kardeşim!”dedim

Hakan anlatmaya başladı. Dinledikçe hepimiz şok olduk....