2.Bölüm

Aklım derste kalbim sende kaldı...

Eve girdiğimde hızla odama çıktım. Ya ben orda çalışmayan öylesine oraya gelen bir kızı nasıl bulucam? Hem proje ödevi ne olucak? Acaba sabah gelir mi ? Yatağa uzandım tavana baktım. Ah be kızım naptın bana böyle... Yok ya yüz vermedi ya kesin ondan bu takıntım ben aşık falan olamam neyse neyse şimdi derdimiz aşk değil, proje ben bu projeyi halletmeliyim.

Telefonu açtım ve bir kaç proje örneği bakmaya başladım. Bir süre sonra sıkıldım ve telefonu çekmecenin üstüne bıraktım elimle yüzümü silip yatakta doğruldum. Sanki halka konferans vericem proje örneklerine bak nasıl yapıcam ben bunu 80 dakikalık zamanda acaba çok merak ediyorum. Telefonu aldım ve alarmı sabah 5 e kurdum ve uyudum...

Sabahın ilk ışıkları pencereden sızıyordu . Saat kaç be dedim ve telefonu alıp saate baktım. Ne! Saat çoktan 7 olmuştu. Ee alarm nolmuştu. Alarma baktığımda dalgınlıkla akşam 5 e kurduğumu fark ettim. Elimi alnıma vurdum. Hay Yavuz yapacağın işe senin dedim ve hızla yataktan kalktım. Dolabı açtım. Geçen gün bıraktığım dağınıklık ile bakıştım. Çok zamanım yoktu ve bu dağınıklıkta kıyafet bulmam lazımdı. Rastgele bir eşofman ve tişört aldım hızlıca giyinip lavaboya girdim . Dişlerimi fırçalarken aynaya baktım. Saçlarımı hızla düzeltip eşyaları çantaya topladım ve koşarak çıktım.

Sokağı koşarak geçtim ve kütüphaneye hızla girdim. Bağlamayı unuttuğum bağcıklar sağolsun yerede kapaklandım.

“Yeter be” dedim.

Biri ayak ucuyla beni dürttü.

“Acele işe şeytan karışır demediler mi sana? “ dedi

bir ses ve kafamı kaldırıp ona baktım. Bu oydu gelmişti gerçekten karşımdaydı . Bozuntuya vermemeye çalıştım.

“Sadece takıldım insanlık hali değil mi hepimizeee olur “ dedim.

Zorla gülmüştüm sanırım gerginliğim fazla belli olmuştu. Geçen oturduğumuz masaya oturdu. Bende karşısına oturup malzemeleri çıkardım. Kitabın birini bana uzattı daha doğrusu fırlatmışta olabilir

”Kafama atsaydın gizemli bayan” dedim.

“Birincisi kafana atınca o bilgileri tek seferde beynine işlenceğini bilsem emin ol atardım ikincisi gizemli falan değilim aptal çocuk “ dedi.

“Nerem aptal ben gayet zekiyim mesela mesela şey –“ dedim.

”Mesela ney? “ dedi.

Dirseklerini masaya yasladı ve masanın ucundan iddialaşırcasına bana doğru eğildi.

.”Mesela kimyadan 55 aldım “ dedim.

Göz devirdi

“En yüksek notun bu değil mi ?“ dedi.

Başka tarafa baktım

“Yani şey bir dersten 90 aldım “dedim.

“Oda beden eğitimi herkese 100 verilen dersten nasıl 90 almış olabilirsin?”dedi.

Şimdi şöyle hocayla kavga ettik-“dedim.

“Yeterli tamam sonra dinlerim kitaptan notları çıkar ben diğer şeyleri hallederim”dedi.

Sonra mı demişti o yani bir daha mı görüşcektik dik dik yüzüme bakıyordu. Kafama masadaki kalemi fırlattı.

“Kafan nerde kafan çıkarsana şu notları aptal çocuk “ dedi.

“Ya tamam be niye kafama kalem atıyosun” dedim.

“Ya sabır ya sabır kamera şakası gibi çocuksun bitsin şu iş git başımdan “ dedi.

Dicek çok şeyim vardı ama kızar diye konuşmak istememiştim. Bir çok şeyi o yapmasına rağmen yazmaktan fazlasıyla yorulmuştum yada ben yazmayı sevmiyordum.

En sonunda yazdıklarımıda dosyaya ekledi ve dosyayı bana uzattı.

“Saat 10 olmuş hadi sen okula 3. Ders başlamadan okula yetiş “ dedi.

Hızla toparlanıp ayağa kalktım.

“Peki sen ?“ dedim

gitmeden önce

“ ben buralardayım bir süre “ dedi

ve arkamı döndüm kapıdan çıkmadan önce ona baktı

“ Sevdiğin bişey var mı ? “ dedim.

“ Var antepfıstıklı çikolata “ dedi.

Gülümsedim

“ Görüşürüz öyleyse teşekkür ederim “ dedim

ve okula doğru koşmaya başladım. Hay Yavuz hay valla keşke motorla çıksaydın aklı bir karış havada olanın cezasını ayakları çekermiş işte bir sağa bir sola koşup durursun böyle dedim kendi kendime söylene söylene ve koşarak okula yetişmiştim. Bahçede ve koridorda öğrenciler vardı sanırım tenefüste gelmiştim.

Hızla sınıfa çıktım. İlk iki ders sınıf hocasının dersiydi ama ben girememiştim denk gelmesek bari dedim. Sınıfın önüne geldim. Sınıfın kapısı kapalıydı. Kulağımı kapıya yasladım. Hoca içerde mi yoksa tam başına bela olur şimdi bu adam annemleri ararsa bide projeyi son güne bıraktım annem duyarsa bide o haşlar beni duvara yaslandım. Kapı açıldı. Gerçektende sınıftaymış. Arkamı döndüm. Elimle yüzümü kapattım. Umarım fark etmez umarım fark etmez diyordum içimden tam fark etmeden gidiyordu ki hocanın yanından yüksek sözlü almak için hiç ayrılmayan Yasemin seslendi.

”Aa hocam bakın Yavuz gelmiş” dedi.

He gelmiş yavuz he senden başkası görmüyordu zaten ispiyonlayınca çok iş başardın değil mi

“Aa hocam merhaba merhaba ne kadar güzel bir gün değil mi? “ dedim.

Önce dik dik bana baktı. Sonra gözlüğünü düzeltti. Elimdeki poşetleri görünce onlara baktı.

“Bunlar ne evladım?” dedi.

“Proje ödevimi tamamlamıştım hocam onun malzemleri” dedim.

Şaşırarak yüzüme baktı.

“Yavuz bey ödev hemde proje ödevi yapmış beni hayretlere düşürdün evladım “ dedi.

“Sağolun hocam sağolun utandırıyorsunuz valla” dedim.

Gülümsedi ve gitti. Sanırım bugün başıma gelen en şanslı olay buydu. Sınıfa girdim ve çantayı arka sıraya attım. Şu projeyi versemde kurtulsam bir an önce çıkış gelse diye düşündüm.

Zil çaldı. Sınıfın sesinden zil sesi zor duyuluyordu. Hoca içeri girdi elindeki kalem ile tahtaya vurdu.

“Sessiz olun!” diye bağırdı.

Yoklama alındı. Kalbim yerinden çıkacak gibi hissettim ilk kez bir proje ödevini tam yapmıştım nasıl sunuluyordu bu yoksa dümdüz veriyormuyduk.

“Yavuz Ertuğ Karadağ ödevini getir” dedi

Hoca bana baktı yüzünde sırıtışla

“ Eksi koyuyorum sen kesin yapmamışsındır “ dedi.

“Hayır hocam durun yaptım!” diye bağırdım

O an sesim çok yüksek çıkmıştı. Hoca şaşırarak bana baktı.

”Ee getir madem bakalım öyleyse” dedi.

Dosyayı masaya götürdüm ve önüne bıraktım. Bir süre inceledi gerginlikten yerimde dönüyordum. Sınıftan ses çıkmıyordu. Herkes şaşırmıştı tabi benim projeyi yapmama.

”Aferin Aferin bu dersi geçmeyi kafaya koyunca yapabiliyormuşsun demekki değil mi?’ dedi.

İçime bir rahatlama gelmişti.

“Geçiyorum dersi değil mi hocam?” dedim.

“Bu projeyle geçirmemek yazık olur”dedi.

Ve projenin üstüne kocaman bir 100 yazdı. Hayatımda ilk kez edebiyatla alakalı bir şeyden 100 almıştım. Yada herhangi bir dersten nadiren kırk yılda bir görülen 100 lerdendi. Ulan gizemli kız işte şimdi sana bir koli çikolata alsam azdır dedim kendi kendime.

Diğer derslerde çok bişey olmamıştı açıkçası bende uyuyarak geçirmiştim. Son ders fizik vardı ve oda notlarımızı dinlemekle geçmişti. Zil çaldığında sıra bana gelmişti hocanın yanıma gittim.

“Kaç almışım hocam” dedim.

“48 ama 50 yaptım daha sıkı çalış son sınavlara “ dedi.

Ya sabır ya sabır diyerek çantamı alıp çıktım.

Çıkışın gelmesine fazlasıyla sevinmiştim. Çıkmadan kapanmak üzere olan kantine uğradım. 3 paket çikolata aldım ve kütüphanenin yolunu tuttum.Kütüphaneye geldiğimde içeri girip etrafa baktım. Bütün rafların arasını dolandım. Ee yok nerde bu kız dedim ellerimi belime koydum. Sürekli oturduğumuz masaya oturdum. Bu masa bizim masamız olsun ben bu masayı eve götürücem dedim. Birinin kafama vurması ile irkildim.

“Ya yapacağın işi!” dedim.

“Bağırma kütüphanedeyiz aptal çocuk “ dedi.

Ee ben her yerde aramıştım nerden çıktı bu kız şimdi

“Ben seni görmedim neredeydin?” dedim.

“Burdaydım nasıl görmedin aptal olduğun kadar körsünde galiba” dedi.

“Sen fazla küçüksün ondandır”dedim.

Elini havaya kaldırdı.

“Sana şöyle bir çarparım görürsün küçük kimmiş” dedi.

Çikolatayı hızlıca gözünün önüne uzattım.

“Al çikolata sus” dedim.

Yavaşça aldı.

“İyi bari teşekkür ederim “ dedi.

“Rica ederim” dedim.

Bir süre çikolata yedik ve hiç konuşmadık. Merak ettiğim bişeyler vardı. Göz ucuyla arada onu izliyordum oda bana bakıyordu bazen göz göze geliyorduk.

Göz göze geldikçe biri kalbime elektrik gönderiyor gibi hissediyordum nasıl bir histi bu kendime açıklayamamıştım hala.

“Adın ne ?” dedim.

Tanıştığımızdan beri unuttuğum şey buydu .

”Seren ,senin?” dedi.

“Yavuz bende “ dedim.

“Eh memnun olayım bari sadece çikolata getirdiğin için ama” dedi

ve elini uzattı. Bende elini hafifçe sıktım. Allah’ım kalpten gidiyorum sanırım temas ettik dedim içimden

“Bende memnun olayım bari sadece proje ödevi için “ dedim

ve güldüm. Daha sonra kalktım.

“Yarın burda mısın?” dedim.

“Yarın haftasonu burası kapalı oluyor “ dedi.

“Ya ama ben seni nasıl görücem- “ dedim.

Bir an pot kırmıştım.

”Yani kiminle çikolata yicem kimse benle çikolata yemiyor!”dedim.

O an ilk kez gülümsediğini görmüştüm .

“Sahil tarafında bir park var yarın 3 te oraya gel öyleyse “ dedi.

Tabi o sırada ben o gördüğüm gülümsemeyle eriyordum.

Kendine gel Yavuz kızın içine düşüceksin şimdi sende ha dedim ve kendimi düzelttim.

”Tabi olur gelirim evet” dedim.

Cümleyi kurduğuma şükrettim “Görüşürüz öyleyse aptal çocuk “ dedi.

“Görüşürüz o zaman gizemli bayan” dedim

ve kütüphaneden çıktım.