Bir şans daha...

Merakla ona bakıyordum.

“Hadi be kızım bir şans lütfen “ dedim.

Yavaşça ellerini avcumun içine aldım. Elini hızlıca çekti ve başka tarafa baktı. Yüzü domates gibi kızarmıştı.

“Tamam be aptal çocuk tamam kabul bir şans daha veriyorum” dedi.

“İşte bu be!” dedim

ve ona hafifçe sarılarak döndüm.

“Teşekkür ederim çok teşekkür ederim!” dedim.

"Bu kadar sevinceğini bilsem daha hızlı kabul ederdim aptal çocuk “ dedi.

Güldüm.

”Bu kadar çabuk kabul etceğini bilsem çok sevineceğimi söylerdim”dedim.

Elinde bir kitap tutuyordu. Belli ki ben gelene kadar kitap okumuştu. Yanına bir sandalye çektim ve diğer sandalyeyi çekip oturmasını işaret ettim.

”Buyrun hanımefendi” dedim.

Gülümseyerek oturdu. Bende yanına oturdum.

”Evet kitabın konusunu benimle paylaşır mısınız?” dedim.

Dirseğimi masaya yasladım ve onu dinlemeye başladım. Bu kadar soğuk görünen bir kızın içinden bu kadar tatlı birinin çıkabileceğini kim tahmin ederdi ki o konuşuyor ben ise gözlerine sözlerine dudaklarına dalıp gidiyordum herşeyiyle mükemmeldi.

Bir iç çektim.

“Sıkıldın mı yoksa?” dedi.

Beklentiyle bana bakıyordu.

“Hayır hayır sıkılmadım lütfen devam et” dedim.

O bitirene kadar dikkatle onu dinledim. Bu an sonsuza kadar sürsün istedim aslında ... Kitabı bana uzattı.

”Bence sende okumalısın” dedi.

“Tabi okurum”dedim

ve kitabı elinden alıp çantama koydum. Ayrılma vakti gelmişti. Ayağa kalktım.

“Ve bu sefer unutmadan numaranı alabilir miyim?” dedim.

“Tabi alabilirsin 05-“ dedi.

Telefonu mu çıkardım ve yazmaya başladım.

“Eee devamı?” dedim.

“Yetmez mi bu kadarı?” dedi gülerek.

“Devamıda çekilişle beraber mektupla gelicek herhalde” dedim.

“Kitabın herhangi bir sayfasına bıraktım aslında kitabı okumayı bitirince bana mesaj atarsın artık “ dedi.

“Ama ya olmaz ki böyle haksızlık bu” dedim.

“Kitap okuman için sadece küçük bir oyun “ dedi

açık açık benimle dalga geçiyordu.

“Eh madem yapıcak bişey yok çok uzun bişey değil sanki ya” dedim

ve kitabı inceledim kitabın sonunu açtım.

”300 sayfa mı ?!” dedim.

“Birşey olmaz ya ben bir gecede bitirdim bunu sende okursun” dedi.

“Valla atarım kendimi yerlere ben nasıl bitireyim bunu bir gecede hem matematik sınavıda var hangi birini halledeyim ben acı bana biraz ya” dedim

isyanda bulunarak.

“Yanında getirdiğin hanımefendi halleder senin için matematiği tabi sadece matematik çalışmaya geldiyseniz” dedi.

“Alttan alttan laf yemediğim kalmıştı oda oldu sadece ders çalışmaya geldik” dedim.

“Ondan kol kolaydınız değil mi ?” dedi.

“Ben girmedim o girdi koluma “ dedim.

“Sende itemedin yani öyle mi masal anlatma bana Yavuz “ dedi.

İlk kez ismimle hitap etmişti bir sorun mu vardı yoksa sinirlenmiş miydi?

”Tam iticektim sen geldin yoksa itmişim canım “ dedim.

Kavga uzadıkça ben iyice batıyordum.

“Ya neyse ne gideyim ben okuyacağım bir kitap var sonuçta “ dedim

ve koşarak çıktım bu daha çok kavgadan kaçmaydı.

Söylene söylene gidiyordum. Ya ben bu kitabı nasıl bitiricem. Her sayfayı tek tek incelesem bulurum aslında numarayı ama okumadığımı anlar ya soru sorarsa neyse özetini okurum bende böylece hallolur çok zekisin be oğlum diyerek çoktan yolu bitirmiştim. Eve sakince girdim ve odama çıktım. Üstümü değişmeden kitabın sayfalarını tek tek incelemeye başladım. Yine bir notum e okula düşmüştü ki valide sultan bağırarak yukarı geliyordu. Odaya girince şaşırarak bana baktı.

“Yetişin komşular oğlumun kafasına taş düşmüş “ diye bağırdı.

“Ya ne alaka valide sultan ne bağırıyorsun?" dedim.

”Kitap.okuyorsun oğlum o yüzden kafama taş düşmese hayatta okumazssın” dedi.

“Off valide sultan arkadaşım verdi okuyorum merak ettim öyle “ deyip geçiştirdim

dikkatle sayfaları inceliyordum. Gerçi birazda okumuştum.

Kitap sarıyormuydu neydi... Yatağa iyice yayılıp kitabı havaya tuttum artık okumaya başlamıştım.

“Kim bu arkadaş? “ dedi.

“Bir arkadaş işte ne yapıcaksın valide sultan daha ders çalışcam” dedim.

“Seni geçen bir kızla görmüşler mahallede o mu verdi yoksa?” dedi

sırıtarak ve yanıma oturdu.

“Yok valide sultan arkadaşım o Yasemin'i diyosun sen” dedim.

“Şu bizim Sultan’ın kızı Yasemin mi?” dedi.

“He o evet şimdi rahat bırak beni bitirmem gereken bir kitap var valide sultan” dedim.

“Maşallah su gibi kız “ dedi.

Dik dik ona baktım.

”Valide sultan senin düşüncelerini biliyorum sakın ha yapma öyle bişey “ dedim.

“Yok oğlum ne yapıcam ben sadece sordum öyle yani” dedi

ve sırıtarak odadan çıktı. Of of bı bu eksikti şimdi bu Yaseminle beni baş göz etmeye kalkarlar tövbe yarabbim Allah korusun...

Saatler geçti. Kitabın sonlarına gelmiştim. Sonlarına doğru numarayı bulunca yerimden zıpladım. Gerçi bir kaç sayfa kalmışken kitabı bitirip öyle yazayım dedim ve kitabı bitirip telefonu elime aldım. Numarayı girdim ve mesaj attım.

Ben: Selam hanımefendi doğru kişiye mi geldim?

Sanırım Seren’im: Buyur sen kime baktın?

Ben: Ben kütüphaneden nerdeyse hiç çıkmayan tatlı bir kıza baktım.

Sanırım Seren’im:Doğru Kişi evet bitirdin mi kitabı aptal çocuk?

Ben: Evet hayatımda ilk kez bir kitap bitirdim sayende

Seren’im:Aferin sana yarın geliyor musun?

Ben:Matematik sınavına çalışmam lazım ama sanırım gelebilirim

Seren’im: Ben anlatırım sana o kız anlatmış ama bişey anlamamışsın belli

Ben:Haklısın yarın kaçta?

Seren’im:11 de gel

Yatağa rahatça yayıldım. Kitap bitmişti. Numarasını almıştım ve birde bana ders çalıştıracaktı. Ne mutlu bana bugün dedim. Ama aklıma annem ve Yasemin hakkındaki düşünceleri geldi. Ya valide sultan dertsiz başıma dertsin neyse sabah kahvaltıda konuşurum en iyisi dedim ve kitap okumaktan zaten yorulmuş gözlerimi kapatarak uykuyadaldım.

Sabah saçım başım dağınık kahvaltıya indim. Rahat hazırlanabilmek için erken uyanmıştım. Masada Sultan abla ve Yasemin'de vardı.

“Günaydın oğlum bak misafirlerimiz var “ dedi annem.

Zorla gülümsedim.

“Hığ hoşgelmişler neden gelmişler” dedim.

“Aa ayıp evladım kahvaltıya çağırdım sen daha ayılamadın herhalde git yüzünü yıka gel” dedi.

“İnşallah daha rüyadayımdır valide sultan” dedim

ve yüzümü yıkamak için lavaboya döndüm. Yüzüme bir kaç kere su çarptım. Nolur rüya olsun nolur rüyada olayım ben ya dedim ve telefonu çıkardım.

Ben:Acil durum

Seren’im:Bu saatte noldu?

Ben:Hani bu geçen benimle gördüğün kız varya

Seren’im:Eee nolmuş buluşmaya mı çağırdı?

Ben:Daha kötüsü oldu annem onları bize yemeğe çağırmış

Seren’im:Neden??

Ben:Mahallede bizi görmüşler annemde kızla aramda bişey var sandı çağırmış açıklasamda ikna olmadı senin verdiğin kitabı o verdi sanırım

Seren’im: Kahvaltı yapma direk çık gel

Ben:Valide sultan salarsa gelicem

Telefonu kapatıp cebime koydum ve odama geçtim üstümü değiştim ve aşağı indim .

“Aaa nereye oğlum?” dedi annem

"Arkadaşımla ders çalışcaz annecim” dedim.

“Ee Yasemin burda o seni çalıştırır çok zekidir “ dedi

Yasemin’in saçını okşayarak.

“Benim arkadaşımda çok zeki valide sultan merak etme” dedim.

Ayağa kalktı ve yanıma geldi . Misafirlere arkasını dönerek kolumu hafifçe sıktı.

“Ya valide sultan ne yapıyorsun ya!” dedim.

“Sus misafir gelmiş öyle bir yere gidilmez kalıcaksın dediysem kalıcaksın” dedi.

Mecburen sofraya oturdum. Alttan telefonu çıkarıp mesaj attım.

Ben: Sanırım göndermicek bu valide sultan kafaya koymuş bizi baş göz edicek

Seren’im:Ben senin başını gözüne katmadan ev konumunu at

Ben: Tamam canım kızma ya

Ben:*Konum*

“Kiminle mesajlaşıyorsun sen yemek başında mesaj falan olmaz” dedi

ve telefonu elimden aldı. Kafamı kaldırınca yanımda oturan Yasemin ile göz göze geldik. Allah’ım kurtar beni şu durumdan nolursun yalvarıyorum ya diye geçirdim içimden.

“Ee yavrum anlatın aynı sınıftasınız iyi anlaşıyorsunuz değil mi?” Dedi annem.

Yasemin koluma yapıştı.

“Evet Teyzecim çok iyi anlaşıyoruz çok sevdiğin bir kimse Yavuz” dedi.

“Oh ne güzel kızım hep böyle olun” dedi

annem yüzünde güller açıyordu. Kapı sertçe çalındı. Konumu atalı pek olmamıştı ama inşallah yinede Seren’dir umarım dedim. Annem kalkıp kapıyı açtı. Kapıda Seren’in sesini duyabiliyordum.

“Kime baktın kızım? “ dedi annem.

“Yavuz’a bakmıştım ben “ dedi.

Bende koşarak kapıya gittim. Annemle aramda bir bakışma geçti. Kurtarıcım sonunda gelmişti...