Yavuz ile ayvayı yeme sanatı..

Benim başımdan kaynar sular döküle dursun bu ilk dökülüşü tabiki değildi. Kenan abi kapıyı açtığında benim peder kapıdaydı.

“Kardeşim baban gelmiş bir bak istersen”dedi.

Yavaş adımlarla kapıya geldim. Kenan abinin arkasında duruyordum.

“Gel oğlum gel “ dedi babam.

“Baba valla ziyarete geldim Kenan abiyi” dedim.

“Gel oğlum sadece konuşucaz”dedi.

“Görüşürüz Kenan abi inşallah yani” dedim.

Babamla beraber arabaya yürüdük. Arabaya bindiğimizde derin bir sessizlik hakimdi .

“Annen evden kaçtığını söyledi neden kaçtın?” dedi.

Yere bakıyor parmaklarımla oynuyordum. Babam şaşırtıcı derecede sakindi.

“Oğlum söylesene derdin neydi derdin?!” dedi

sesini yükselterek. Sesim içime kaçmış gibi konuşuyordum.

“Baba annem beni Sultan ablanın kızı Yasemin ile görüştürmeye çalışıyor “ dedim.

”Ee o anlattığı kız kim ?” dedi.

Belli ki annem Seren’i de anlatmıştı.

“Arkadaşım ...” dedim.

”İyi bakalım öyle olsun “ dedi gülerek.

“Rengin attı oğlum iyi misin?” dedi .

“Başımdan aşağı bir çok kaynar su boşaldı ama sanırım iyiyim” dedim.

”Eve geçelim dinlen bende konuşurum annenle bir daha kaçma evden yarında düğün var biliyorsun hazır ol akşam “ dedi.

“Tamam baba tamam” dedim.

Ve arkama yaslandım. Yol boyu başka bir konuşma olmadan eve varmıştık.

Odama çıktığımda annem ile babamın sesini duyabiliyordum. Büyük ihtimal bugün ki olayı konuşuyorlardı. Bende rahatça yatağa uzandım ve Seren’i aradım. Biraz geç olmuştu ama iyi hissetmeden yatamazdım. Telefon bir kaç kere çaldıktan sonra açtı sesi uykulu geliyordu.

“Noldu?” dedi.

“Uyuyor musun sen?” dedim.

Kendi kendime sırıtıyordum. “Sanırım”dedi.

“Uyu bakalım “ dedim.

Bir şeyin sesi gelmişti. Sanırım telefonu yastığa bırakmıştır.

“Seren?” dedim.

Cevap yoktu. Cidden uyuyordu. Nefes seslerini çok net duyabiliyordum. Telefonu dibine bıraktım ve bende uyudum.

Sabah uyandığımda erken bir saatti. Dibimde kalmış telefonu elime alıp baktım. Gece 3 gibi kapatmıştı ve birde mesaj atmıştı.

Seren’im: Telefonu neden kapatmadın?

Seren’im:Gece boyu beni mi dinlendin yoksa?

Ben:Kısmen belkiii

Tabi mesaja cevap alamamıştım. Büyük ihtimal hala uyuyordu.Yerimden kalkıp telefonu kenara bıraktım. Banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Baktım ayılamıyorum birde duş aldım. Hala vakit varken başıma neler gelir bilinmez her günüm ayrı bela , şuan vakit yavaş ve sakin geçerken akşam giyeceklerimi hazırlamanın tam vaktiydi. Kaç gündür dağınık olan o dolabı sonunda açtım.

Kıyafetler bana ben kıyafetlere bakıyordum. Valide sultan yapmıcak en iyisi ben yapayım diyerek işe koyuldum. Dolap düzenli olmuştu. Elimi belime koydum ve derin bir nefes verdim. Yapıyorsun bu sporu Yavuz dedim ve elimle omuzlarımı silktim. Aradan bir siyah pantalon ve beyaz gömlek aldım. Yatağın üstüne bıraktım ve elimde kalmış olan parfümlerden birini alıp kıyafetlerin yanına bıraktım. Düğüne gitmeden gün içinde Serenle buluşabilirsem güzel olur aslında diye düşündüm.Kapının çalması ile düşüncelerim dağıldı.

“Gir Valide sultan “ dedim.

Yanıma gelip bana sarıldı.

“Bir daha evden kaçmak yok tamam mı?”dedi.

“Bir daha Yasemin yok tamam mı?”dedim.

Sesini alçaltarak konuştu.

“Ama oğlum çok iyi kız tam ailemize layık hem-“ dedi.

“Valide sultan bugün babam evde hadi güzel bir kahvaltı hazırla hadi hadi “

diyerek sonunda odamda yanlız kalmayıp başarmıştım. Bildirim sesi geldiğinde koşarak yatağa gittim. Kendimi yüz üstü yatağa attım. Çocuklar gibi ayaklarımı sallıyordum.

Telefonu açtım ve ekrana baktım. Mesaj Yasemin’dendi. Ekranı kapatıp yatağa geri bıraktım. Elimi telefonun üstüne koydum. Yanlış gördüm ben Seren’di o kesin Seren’di Yasemin değildi o ya değildi. Ekranı açıp tekrar baktım. Bas baya Yasemin’di.

12/D Yasemin: Günaydınn Yavuz

Ben:Günaydın

12/D:Yasemin : Düğüne geliceksin değil mi?

Ben:Gelmeye niyetim kalmadı iyi günler

Telefonu kapatıp kenara bıraktım. Derin derin nefes aldım. İmkanı yok imkanı yok Yasemin düğün ve annem üçlüsü... Yarabbim kurtar beni ! Diyerek bağırdım. Birşey oldu sanıp annem kapıda belirmişti.

“Noldu oğlum?” dedi.

“Anne düğüne Yaseminlerde geliyormuş” dedim.

“Evet biliyorum oğlum “ dedi

annem yüzündeki sırıtmayı gizleyemeyerek.

”Neyse kahvaltıya in gel hazır hadi” dedi.

Al işte daha gün yeni başladı. Belalarda beni bulmaya başladı diye söylenerek kahvaltıya indim. Gün bir şekilde geçti geçmesine ama düğün vakti yaklaştıkça beni bir sıkıntı basıyordu. Gitmesem olmaz ,gitmicem desem babam evde kalmama izin vermezdi.

Akşam yemeğinden sonra odama çıktım ve hazırlandım. Telefona baktım ama Seren’den mesaj yoktu. Nerde bu kız gün boyu yoktu... Hazır olduğumdan emin olduktan sonra merdivenden inerken Seren’e yazdım.

Ben:Nerdesin?

Mesaj tek tik kalmıştı. Son aktiflik gece gözüküyordu. Aktifliği gözükmese engelledi mi acaba diyecektim. Aklıma takılmamışta değildi. Neredeydi bu kız? Annem dalgınlığımı fark etmiş olacak ki aşağıdan bağırdı.

“Hadi oğlum ikinci bir davetiye mi bekliyosun insene geç kalıcaz” dedi.

Merdivenleri koşarak indim. Kapıdan çıkıp arabaya bindim. Yol boyu telefona baktım. Hala Seren’den ses yoktu.

“Oğlum düğüne gidiyoruz hala elinde telefon biraz bırak şu telefonu” dedi annem.

“İyi be Valide sultan bıraktım “ dedim ve telefonu cebime koydum.

Düğün salonuna sonunda giriş yapmıştık. Etraf fazlasıyla kalabalıktı. Kapıda tanıdıklarla selamlaşıyorduk. Kenara geçip girişten bir masaya oturmuştuk. Telefonu çıkarıp baktım. Seren’den hala mesaj yoktu. Bir süre sonra Yasemin ve ailesi salona giriş yaptı. Ailelerimiz yakın olduğu için aynı masayı paylaşıyorduk. Yasemin bana bakıyor, göz göze geldikçe ben başka tarafa bakıyordum. Annem bu fırsatı kaçırır mı tabi kaçırmaz hatıra kalsın diye birde fotoğraf çekmesin mi ? Tabiki çekti o sırada Yasemin’de fırsatı değerlendirerek bana iyice sırnaşmıştı. Arkadan biri yakamdan tutunca geri döndüm. Bugünde kurtarıcam Hakan olmuştu. Masadan izin isteyip kalktım. Hakan ile salonun dışına çıkmıştık.

“Hayırdır ne iş siz Yaseminle?” dedi.

“Ya bir iş yok kanka annemin yakıştırmaları sayende kaçtım ya şükürler olsun halime” dedim.

Gülmeye başladı.

“Yaseminle sen ha” dedi.

“Gülme gülme zaten kaç gündür ne çektim bir ben bir Allah biliyor “dedim.

“Okula niye gelmedin?”dedi.

“Yaseminleri bize çağırdı annem kaçmak için evden kaçtım olaylar kaçtı sabahta uyuyakalmışım gerçi erken kalktımda annemlerde ısrar etmeyince gelmedim” dedim.

“İyi yapmışsın fizikçi bir sözlüye çekti feleğimiz şaştı “ dedi.

Gelin ve Damat geliyordu onları izledikten sonra içeri masaya geçtik.

Çift dansları başlamıştır. Annem bana bakıyordu.

“Oğlum hadi “ dedi annem .

“Ne hadi Valide?” dedim.

”Dansa kalkın “ dedi.

“Yuh ne hayatta olmaz!” dedim.

Utanmasa bizi kolumuzdan tutup dansa kaldırcaktı. Kaldırırsın, kaldırmazssın derken diyorum ya nasıl oldu bende anlamadım. Etrafa bakıyordum. Hiç anlamadığım şekilde Seren ordaydı. Tabi ben Seren’i görünce devreler yanmıştı. Sonrası tabi Yasemin ile dans ediyorduk. Annemde uzaktan bizi çekiyordu. Ben dansa odaklanmamış Seren’e bakıyordum. Yanında kıvırcık saçlı bir eleman duruyordu. Hatta çok samimi kol kolaydılar. Seren ve o çocuk yavaşça yanımıza gelip dans ederken benim beynimdeki tüm kayışlar kopmuştu. O an Seren ile göz göze geldik. O şaşkınlıkla bana bakıyordu.

“Hişt bilader eşleri değiştirelim mi?” dedim.

Çocuk dik dik bana baktı.

”Hayırdır bilader elindeki kız yetmedi mi?’ dedi.

Benim kıskançlıktan devreler yana dursun ben bile bu duygunun yoğunluğunu ilk kez yaşıyordum. Derlerdide inanmazdım...

Değiştirirsin değiştirmezssin biz çocukla laf dalaşına çoktan girmiştik. En son noldu bizde anlamadık ikimizde kızları bırakmıştık. Eş değiştirmeyi yanlış yapmış olacağız ki Serenle Yasemin bu kıvırcık eleman ilede ben dans ediyordum.

“Ya bu işte bir yanlışlık yok mu sizcede”dedim.

“Var var baya bı yanlışlık var hemde” dedi kıvırcık eleman.

”İsim neydi canım?”dedim.

“Alp canım ya” dedi çocuk.

Kızlar bize bakıyordu.

“Lan ne cıvıdınız hemen sizde be değişin eşleri “ dedi Seren

. Sonunda Seren ile eşleşebilmiştik.

“Nerdeydin gün boyu merakta kaldım?” dedim.

Gözlerinin içine bakarken hayat duruyordu sanki benim için...

“Düğün için hazırlandım akşam telefonu bir beyefendi açık bırakınca telefonun şarjı bitmişte kapanan telefonu açmaya fırsatım olmadı “ dedi.

“Biraz benim aptallığım o zaman” dedim.

“Boşuna aptal çocuk demiyorum ben sana” dedi.

“Bu arada bu Alp arkadaş kim oluyor?” dedim.

Yanıt verdiğinde şokla kalmıştım. Diyorum ya bela çekiyorum öyle böyle değil ama günün sonunda ben cidden ayvayı yemiştim ya siz ona bakın...