Aşk üçgenine takılmamak şaşırmayacağımız anlamına gelmez...

Tahmin edildiği üzere bir ben tahmin edememiştim . Yanımda Yasemin’i görünce çığlık atmam bir olmuştu.

“Ailesinin arabası doluydu oğlum bizle geliyor o yüzden “ dedi annem

Arabanın camına yol boyu nerdeyse yapışmıştım. Beni şaşırtan bir diğer şey ise Yasemin’in yol boyu telefonla ilgilenip bana bakmamasıydı. Gerçi böyle daha iyiydi halime şükür ama ben meraklıyım ya sormadan edemedim.

“Noldu Yasemin moralin bozuk gibi bacım” dedim.

Telefonu bana döndürdü. Birinin profilini gösterdi. Alp’ti bu yanında bir kız vardı. Yeni bir aşk doğdu Yasemin’den kurtuldum demek isterdimde bu Alp’in sevgilisi vardı sanırım.Elimi omzuna vurdum.

“Üzülme bacım ayırırız onları biz dert etme “ dedim.

“Cidden mi?” dedi bana umutla bakarak.

Ah Yasemin ah senden kurtulmak için kaç takla atarım ben haberin yok bacım aslında seninde tam suçun yok valide sultan seni bana itiyorda ben herşeyi çözücem merak etmeyin günün kahramanı Yavuz geliyor . Kendi dışında herkesin kahramanı Yavuz tabiki...

“Cidden cidden ben sana haber ederim tamam mı canını sıkma “ dedim .

Yasemin’i evine bıraktıktan sonra babam arabayı eve sürdü. Yorgunlukla eve çıktım. Üstümü değiştirip yatmadan önce mesaj geldi. Hakan yazmıştı.

Hakan: Kardeşim bişey sorcam bi baksana

Ben:Noldu bu saatte önemli mi?

Hakan: Yasemin’in yanında kıvırcık bir çocuk vardı o kim kuzeni falan mı?

Ben:Yoo bugün itibariyle sevdiği çocuk

Hakan:Ney ney

Ben:Ney değil flüt kardeşim

Hakan:Lan ben Yasemin’i seviyorum amaa

Yok oğlum Yavuz yanlış görüyorsun sen diyerek gözlerimi ovuşturdum. Yatakta doğrulup gözlerimi kısarak ekrana baktım. Lan gerçek falan galiba bu ...

Ben:Yok ya gece gece kafa buluyosun kardeşim benle yat uyu valla iyi değilsin sen

Hakan:Ya valla ciddiyim ben ya

Ben:Tamam dur olayları çözeyim yazıcam sana

Bu olayları çözsse çözsse benim akıllı bıdık çözer diyerek Seren’e yazdım.

Ben:Seren ortalık karıştı koş yavrum canım birtanem

Seren’im:Acil durum kod adı beyefendi

Ben: Aşk üçgeni

Seren’im:Kim kimi seviyormuş hayırdır yine?

Ben:Hakan Yasemin’i ,Yasemin abini seviyor

Seren’im:Abimde sizin son sınıflardan Ayça’yı seviyor

Ben:Al işte tam oldu Ayça’da Hakan’a takık

Seren’im:Şu kıvırcık 160 boylarında ela gözlü hafif kumral saçlı olan kız değil mi?

Ben:He evet o da biz napıcaz ?

Seren’im:İnan çok yorgunum yarın kütüphanede buluşup bu durumu tartışalım okul çıkışı sen hatta Hakan’ıda al gel yapıcaz bı çöpçatanlık

Ben:Kimle kim olucak ki şimdi?

Seren’im:Kimle kim daha uyumluysa o olur paşam haydi iyi geceler

Ben:İyi geceler güzelim

Seren’im:Güzelin miyimm ciddennn?

Ben:Evet evet güzelimsin benim güzelim başkasının değil

Telefonu kapatıp kenara bıraktım. Günün yorgunluğu ile çabucak uykuyadaldım...

Günün ilk ışıkları ile uyanıp hazırlanmaya başladım. Pantalon okul forması ceket ayakkabı herşey tamam herhalde dedim ve merdivenlerin inmeye başladım. Bir hafiflik var sanki ya ...

“Günaydın oğlum nereye gidiyorsun?”dedi babam

“Günaydın baba okula gidiyorum”dedim

“Çantan kendiliğinden geliyor galiba?”dedi.

Sırtıma baktım harbi ya bu hafiflik ordan geliyordu. Koşarak odama gidip çantayı aldım. Bugün son sınav vardı. Şu sınavlar bitsede devamsızlıkları kullanmaya başlasam ya diye düşündüm. Evdekileri kısaca selamladıktan sonra kapıdan çıktım. Hakan ‘ı aradım ve kapının önüne çıkmasını söyledim. Zaten karşı binada oturuyodu. Hazırlanıp geldi gelmesine ama hali bir garipti.

“Lan Hakan ne bu hal?”dedim gülerek

Saçını hafifçe kaşıyıp uykulu uykulu bana baktı. Saçı başı dağınık,gömleğin yakasını bile katlamamıştı. Çamura düşecekmiş gibi pantalonun bir paçası katlamıştı.

“Ne var halinde kardeşim ya” dedi esneyerek

Eğilip paçasını düzelttim ve yakasını katladım.

“Az bı insana benziyordun onuda kendi kendine bozmayı başarıyorsun “ dedim.

“Yasemin’im elden gitti değil mi?!”dedi üstüme yaslanarak.

“Ulan depresyona matematik sınavı olduğu gün mü girilir aptal” dedim

Ayılmış gibi bana baktı. Gözleri faltaşı gibi açılmıştı.

“Matematik bugün müydü lan!”dedi

“He ya matematik bugün bide çıkışta kütüphaneye gidicez”dedim.

“O niye ?”dedi

“Sana bahsettiğim kız arkadaşım seni ve beni çağırdı şu aşk işini çözücez senin” dedim

“İyi gideriz bari”dedi

“Ya acaba sen şu Ayça’ya bir şans mı versen çok iyi kızmış kendisi hem çalışkan zeki bir kız yanına yakışır güzel kız yani” dedim

“Dalga mı geçiyorsun benimle hayatta olmaz” dedi.

“Asla asla deme bir bakmışsın sevgilisinin fena mı olur yaa?”dedim omzuna vurarak

Yasemin Hakan’ı bir kaç ret etmişti. Bende bu durumu riske atamazdım. Alp ile olamazssa hedef yine bana dönücek bu kız bana sarıcaktı. Seren’e mesaj attım.

Ben: Görev kodu Ayça ve Hakan

Yazdım ve telefonun cebime attım. Yol boyunca kopya çekmenin inceliklerini konuşarak geçirdik. Sınıfa giriş yaptığımızda herkes telaşa kapılmış halde kopya yazıyordu.

“Ne bu telaş sınav ilk ders mi?”dedim gülerek

“Ne bileyim öyle herhalde “dedi Hakan gülerek.

Çocuğun birini durdurup sorduk.

“Lan sınav ilk derse alınmış”dedim

Koşarak benim sıraya oturduk. Hoca gelmeden yapabildiğimiz kadar kopya yazdık. Hakan bir önüme oturdu. Tabi alışılagelmedik olarak Yasemin tamda Hakan’ın yanına oturmuştu. Neler oluyor lan dedim kendi kendime neyse çıkışta düşünürüm şuan Yasemin ikimizede lazım aramızda en iyi onun matematiği vardı. Sağolsun çokta güzel kopya çekmiştik. Sınavı geçtiğime emin olarak günü geçirdik. Son ders sınavlar açıklanıyordu.

“Hakan 60 evladım “ dedi

“Yavuz 65 evladım”dedi

Sırıtarak Hakan’a baktım ve toparlanmaya başladım. Zil çaldıktan sonra ikimiz beraber kütüphanenin yolunu tuttuk. Hakan’ın ısrarı üzerine Yasemin’de bize katıldı. Yol boyu beş puan fazla aldığım için Hakanla dalga geçerek geçti.

"Aha Hakan IQ seviyem senden 5 puan fazla"dedim

"IQ seviyen benden 1 kopya fazla olmasın kardeşim " dedi

"Kopya falan anlamam ben senden 5 puan fazla aldım mı? Aldım ona bak sen"dedim

"Hileyle beni geçmiş onun havasını yapıyor şuna bak" dedi enseme bir tane vurarak.

"Arkadaş yeter be düğünde okulda sokakta köşede her yerde dayak yiyorum ya"dedim isyan ederek

"Kaşınıyosun demekki kardeşim dayak yiyosun kaşınma "dedi.

"Kimden dayak yedin ki?"dedi Yasemin

"Ya bacım düğünde şu Alp denen arkadaş çelme taktı. Halayda dönen bana tekme atıyor dönen bana tekme atıyor hala sırtım ağrıyor ya"dedim

"Geçmiş olsun " dedi sakince yol boyu başka muhabbetimize dahil olmayarak.

"İyi yapmış ders olmuş sana bende diyorum düğünde niye yerde sürünüyor bu"dedi gülerek

"Hakan!"dedim

"Neğ "dedi koşarak benden kaçıyordu.

Kütüphaneye kadar bir kovalamaca geçti ve soluk soluğa kütüphaneye girdik. Yasemin'de arkamızdan geldi.

Kütüphaneye giriş yaptığımda asıl yüzleşmenin şimdi başlayacağını anladım. Çünkü Serenle beraber Alp ve Ayça’da gelmişti.

“Haydi kazamız mübarek olsun arkadaşlar!”dedim hep beraber masaya oturmadan önce....