Bilin bakalım noldu,aptal alarmım yine çalıyordu.Bu sefer daha sakin bir şekilde yataktan kalktım aynada kendimi görünce kulak kanatacak bir küfür savurdum kimin annesine küfür ettiğimi bilmiyorum ama affedin.

Okul için hazırlanmıştım altıma laciver eşofman üstüme ise siyah dar bir crop giymiştim.

Çantamı alıp aşağı inecekken aklıma yine merdivenşer gelmişti tabikide inmeyecektim.

Çantamı merdiven aşağıya fırlatmıştım nede olsa içi boştu.

Efe abimin odasına gittim hala uyuyordu birde bana diyordu geç kalıyoruz senin yüzünden diye onu uyandırmak için aklıma harika bir fikir gelmişti.

Odama gittim ve odamda duran zurnamı aldım neden nir zurnam var sormayın bende bilmiyorum.

Abimin yanına gittim ve arkadan mehter marşı açtım bir yandada eşlik ettim.Anlam veremediğim bir şekilde sinirlenmişti.

Efe abim tam merdivenden inerken sırtına atladım.

"lan napıyon in lan sırtımdan"

"bu merdivenlerden inmicem yürü köle"

ona acıdığım için yanağına bir öpücük kondurdum ve hemen yumuşadı.

Abilerim salonda oturuyordu.Efe abimin sırtından omuzlarına çıktım ve zurnamı çalmaya devam ettim

"Eyyy sevgili halkım saygı duruşuna geçin çünkü kraliçeniz geldi adamım"

hepsi bana mal mal bakmaya başladı biraz ciddiyet lütfen burda boşuna zurna çalmayı öğrenmedik.

"Balım müdürün odasına!"

ben ve taçım sınıftan tekrar çıktık bu sefer ne mi oldu hiçbirsey ben uslu uslu dersimi dinliyordum sonra bir şekilde ama nasıl oldu bilmiyorum sıradan düştüm e ben düşüyorsam önümdeki düşecekti neden tek başıma rezil oluyimki önündekininde ensesinden tutup birlikte düşmüştük buraya kadar hersey normal ama ben tabikide bu rezilliği kabullenemedim ve düştüğüm yerden kalkmadım hoca beni kalkmam için uyardı ama bende "zaten burada oturacaktım"diye diretince dersten atılmıştım.

Müdürün odasına şaşalı bir şekilde açtım.Şaka kapıyı tık tıkaladım ve hocanın gel demesi ile içeri girdim.Müdürle güzel bir sohbet ettikten sonra odasından çıktım daha dersin bitmesine 20dk vardı bende okulu turlamak istedim alt kata indiğimde 12lerdeki serserilerin 9lardaki bir çocuğu zorbaladıklarını gördüm.

Orda durun herifler kimse benim olduğum yerde birini zorbalayamaz diyip neyime güvendim bilmiyorum ama çocukların yanına gittim.

"hey sen,ne yapıyon bakim" 3 çocuk birde küçük çocuk beni görünce büyüklerden biri

"sen karışma şahin işine bak derdimiz senle değil"

vay vay vay gururlandım amk sonuöta bilindik bir soyadım vardı ve abilerimi tanınıyordu.Abilerimi mafya sanmaları dahada komikti.

Çocuğun birazdaha yanına gittim ve

"rahat bırakın çocuğu"

üçüde bana döndü ve içlerinden biri sözcü gibi tekrar konuştu

"Şahin uzaklaş ve işimize karışma"dedi yetti beah

bir tanesine sağlam bir yumruk attım abim Denizden kapmıştım bir şeyler çocuk tam üstüme gelecekken en sevdiğim abimin(!) sesini duydum

"Kardesime dokunmaya asla aklından geçirme yoksa seni buna mahvederim"diye o soğuk ve kendinden emin sesini duydum

Efe abiciğimin dediğinden sonra hepsi gitmişlerdi

"Sana bir şey yaptılar mı güzelim?"

ay yerim ben bunu.Kafamı iki yana salladım ve eve gitmek istediğimi söyledim.Oda benim gibi şirin bir kızı üzmeden ikiletmeden tehdit etmeden eve gitmeme izin verdi canım abim benim.