"Alya Güneş, size tanıdık geliyor mu?" Bu polis benimle dalga mı geçiyor. "Aynı sınıfta olduğumuz için tanıyorum tabii ki." Dedim. Bu polisleri anlamıyorum neden bu kadar aptalca sorular soruyorlar. Kağıda birşeyler yazdı ve bana döndü, "Sanırım okul ile aranız pek iyi değil. 2 uzaklaştırma, 3 disiplin, okuldan atılma ve okul değiştirme. Dosyanızda iyi bir insan olduğunuz yazmıyor." Neden acaba? Belkide bu dünyada bana birşeyler öğretebilecek annem ve babam olmadığı içindir... Neyse boşverin gitsin. "Öyleyimdir. Ama bu kimseyi ilgilendirmez öyle değil mi?" Burda sanki fazla yukardan bakan bir insan gibi konuştum. Çok bilmiş gibi. Polis dosyasına yine birşeyler yazdı. "Elbette bu kimseyi ilgilendirmez." Tabii ki.

"Tamam sorgu bitti mi? Yani çıkabilr miyim?" Dedim. "Neden sıkıldınız mı? Yoksa sorularım mı gerdi sizi?" Son söylediği kelimedeki tını beni rahatsız etti. Ama bunu belli etmedim. "Gecenin köründe beni evimden pjamalarımla aldığınız için olabilir mi acaba?" Dedim. "Pjamalarım benim namusumdur polis bey." Gerçekten öyledir. "Sadece siyah bir kumaş parçası mı senin namusun Gece?" Bana ismimle hitap etti. İlk defa ev arkadaşım hariç birisi bana ismimle hitap etti. Bu benim için çok farklı bişey. Normalde herkes bana ya bela der yada kara kız der. Polis duraksadığımı fark eder etmez dosyaya birşeyler yazdı. "Neden bu kadar şaşırdın?" Dedi. "Birşey yok. Sorgu bitti mi?" Dedim. "Evet, ama imzalanan gerekiyor." İmzaladım ve çıktım.

Koridorun karşısında beni gören ev arkadaşım. Yani Yıldız. Hemen yanıma geldi ve direk sarıldı. Sanki sadece tek bir sarılmaya ihtiyacımız varmış gibi beş on dakika birbirimize sarıldık. Ve sonrasında eve geri döndük.

Bu kadardı sevgili okuyucular gelecek bölümde görüşmek üzere. Okuyanlara iyi okumalar. 🤍🤍