Elimdeki sigarayı çakmakla yaktım,bir yandan da camdan dışarıyı izliyordum.Hayat bir imtihandı ama zor bir imtihan,bazen kime güvenip kime güvenmeyeceğin hakkında tereddüt edersin.En doğru dediğin kişi bile en yanlış kişi çıkar.

Çok yanlış biri.

Sigarayı külüğe bastırdım,montumu alıp kapıyı açtım.Dışarı oldukça soğuktu botlarımı giydim ve kapıyı çektim.Yağmur yağıyordu ıslanmayı oldum olası çok severdim

Oda severdi.

Sokaklarda geziyordum herkes evlerindeydi yanlız olmayı sevmezdim ama kader hep beni yanlız bırakıyordu. Amaçsız yürümüyordum bir yere gidiyordum

Hapishane

Burayı özlemiştim herkesle iyi anlaşırdım buranın tek kötü yanı onun yüzünden burayı keşfetmemdi. Bazen hayatın anlamsız boş bir yer olduğunu düşünüyorum. Bir banka oturdum, yağmur şiddetini artırmıştı damlalar sert ve hızlı yağıyordu aynı duygularım gibi gerçi kaldımı bilmiyorum

Kaldı mı?

​​​​​​Şiddetli yağmur yağarken bir anda ıslanmamaya başladım yağmur yağıyordu bana neden gelmiyordu? Tam kafamı kaldırcakken biri "Hey" dedi "Ne yapıyorsun" dedim şaşkınca "Yanına oturabilir miyim?" dedi çocuk başımı onaylar gibi salladım yanıma geçti genç kumral bir çocuktu 26 yaşlarındaydı sanırım aramızda çokta bir fark yok 2 yaş var "Islanmayı çok mu seviyorsun" dedi gülümseyerek. "Evet" dedim gülümsemesine karşılık vererek."Yanlız mısın" dedi. Başımı onaylar gibi salladım."Arkadaş olabiliriz" dedi

Tekrar birine güvenebilecek miydim?

O gün birbirimizin numaralarını aldık yarın buluşacaktık bir kafede.Yatağıma uzanıp kolayca güvenmeyeceğim diye içimden geçirdim ışığı kapatıp gözlerimide kapattım

Bir sonbahar sabahıyla uyandım henüz saat 7 olmamıştı buluşma saat 9 da olucaktı hızlıca duş aldım. Üstüme siyah uzun kollu ve kot pantolon giydim. Kahvaltımı hızlıca yaparak uzun botlarımı giyip montumu aldım. Gidicegimiz yere doğru yürüdüm ve sonun oraya geldim Sarmaşık Cafe....

Devam edecek...

​​​​​