Ağzımdan tiz bir çığlık çıktı. Ve galiba babamı vuran adam bir küfür savurdu. Sonrasında ise aramayi sonlandırdı. Tekrar tekrar aradım ama sürekli mesgula atıldı. En sonunda telefonu karıştırdım ama hicbirsey yoktu. Ofiste aynı seilde karıştırdım ama birşey bulamadım. Ve pes edip eve gittim. Kapıyı anahtarla açtım. Abim masada oturmus yemek yiyordu. Ona söyleyip söylememek arasında kaldım ama birşey soylememeye karar verdim çünkü elimde şuan hicbirsey yoktu tam onun yanından geçerken bileğimden tuttu. Ona baktım. Bana sorgularcasina bakarak " birşey mi oldu? Endişeli görünüyorsun." Dedi. Ona yalan söyleyerek " hayır birşey yok " dedim gülümsemeye çalışarak. Yaklaşık iki dk bakistik. Sonra başını salladı ve bileğimi bıraktı " tamam " dedi ve yemeğini yemeye devam etti. Hemen yanından başka bir soru sormasın diye ışık hızıyla odama gittim ve kapıyı kapattım. Ve nefesimi tuttugumu fark ettim ve derin bir nefes verdim. Son üç yıldır kickboksla uğraşıyordum. Ve kafam karıştığı zaman odamdaki kum torbasiyla kickboks çalışarak rahatladım ve bu yüzden çalışmak için üstümde kısa bir crop ve şort giyerek çalışmaya başladım sabhtan beri çalışıyodum. Akşam oldu sayılırdı ter icindeydim. Aynada kendime baktım. Kum saati fizik hafif karın kaslari simetrik kalça ince bacaklar büyük göğüsler kumral saç ve ela gözler aslında gözlerimin rengi ortama göre degisiyodu ve dolgun dudaklar ve kemersiz burun. Tam erkeklerin aradığı tiptim ama ne bileyim aşk bana göre değildi. Ve zaten hayatım boyunca bir erkeğe ihtiyaç duymadım ve duymayacaktimda( onalr bana ihtiyaç duysun hıh) sonra biri aniden odama girdi kim olduğunu baktığımda abimdi ve bana gözlerini buyuterek baktı ve hayranlık ve utangaçlık karışımı bir şekilde bana bakıyordu.