@leydiasteria
|
Odada süren birkaç dakikalık sessizliği muayene odasından çıkan genç adamın ayak sesleri bozarken adım sesleri Leyla’nın tuşlarına bastığı klavyenin tok sesine karışmıştı. Masasının önündeki deri koltuğa oturan Giray’ın varlığıyla bakışlarını önündeki ekrandan kaldırmıştı. “Nasıl olduğuma karar verebildiniz doktor hanım? Dediğim gibi iyi miyim yoksa yanlış mı düşünüyorum?” diye sormuştu Giray. “Ölçümleriniz gayet iyi durumda bir sorun olduğunu sanmıyorum ama isterseniz kan değerlerinize de bakalım, Esin size laboratuvara kadar eşlik etsin sonrasında sonuçlar çıktığında tekrar konuşuruz” Giray “Tabi olur” diye karşılık verirken Leyla yazıp kaşesini bastığı kâğıdı genç adama uzatmıştı. “Bununla işlemlerini yaptırabilirsiniz, geçmiş olsun” Giray kendisine uzatılan kâğıdı alıp ayağa kalkmıştı ama gitmek değil konuşmayı devam ettirmek istiyordu nedensizce. Hayatında ikinci kez gördüğü birine karşı içinde beliren bu garip isteğe şaşırmıştı. “Bir şey mi oldu Giray Bey?” “Hayır, neden sordunuz?” “Birkaç saniyedir aralıksız bana bakıyorsunuz da bir şey söyleyecek gibi geldiniz” “Size öyle geldi herhalde” “Sanırım” “Eee o zaman ben gideyim tahlilleri yaptırayım, sonuçlar çıkınca görüşürüz” “Tabi” “İyi günler size” Leyla “Size de” diye karşılık verirken genç adam odanın kapısını açmış ve dışarı çıkıp kapıyı kapatmıştı. “Esin başka hastamız var mı?” “Hayır Leyla Hanım bugünkü randevularınız ve diğer hastalarınız bitti” Leyla “Pekâlâ o zaman ben çıkıyorum, bir şey olursa ararsın saat fark etmez” diye karşılık verirken ceketini ve çantasını alıp o da odadan çıkmıştı. Ceketini üzerine giyerken merdivenlere doğru ilerleyip inmeye başladı. O esnada çalmaya başlayan telefonunu umursamayarak hastanenin çıkış merdivenlerinden inerken az ilerdeki otoparkta arabasının yanında duran genç adamı fark edince gerilmişti. Kimin aradığını anlamak hiç de zor değildi, genç adam elindeki telefonu kulağından indirip cebine koyarken Leyla derin bir nefes almıştı. Bu eninde sonunda yaşanacak onlardan birini illaki görecek ve karşılaşacaktı, aslında görmemeyi tercih ederdi. Göz temasını kesip omuzlarını dikleştirdi, sakin ama seri adımlarla arabasına doğru yürüdü. “Bir selam sabah yok mu kuzen?” dedi az öncenin aksine hemen arkasında kalan sesin sahibi. Leyla söyleneni umursamadan arabasını kapısını açmak için hamle de bulunuyordu ki aynanın yansımasında gördüğü yansımayla kendini geri çekip arkasını döndü. Genç adamın eli havada kalmıştı. “Sakın bir daha bana dokunmaya kalkma Ateş” Ateş ellerini teslim olmuş bir ifadeyle hafifçe havaya kaldırıp yere indirmişti. “Ben senin düşmanın değilim Leyla” “Bırak da ben ona ben karar vereyim, çekil önümden” “Seni görmek iste…” Leyla gergin bir ses tonuyla “Ben hiçbirinizi görmek istemiyorum ama çekil şimdi hatta ne yap biliyor musun? Defol git” diye karşılık verirken onları izleyen bir çift gözden habersizdi. Giray ne konuşulduğunu görmese de ikilinin arasında geçen konuşmanın gergin bir konuşma olduğu epey belliydi ki Leyla’nın karşısında duran genç adamın simasını görmesiyle gerilmişti. Ateş Hanlı’dan başkası değildi bu. “Ne işi var *** burada?” diye mırıldanırken birkaç saniye karşısındaki ikiliye baksa da durmamış, ikilinin yanına doğru ilerledi. “Leyla Hanım bir sorun mu var?” dedi ve bakışların kendisine dönmesini beklemeden devam etti. “Arkadaş sizi rahatsız mı ediyor?” “Hiçbir sorun yok, beyefendi yolu kaybetmiş de adres sordu… Bende bilmediğimi söyledim yani sorun yok” “Siz öyle diyorsanız” Leyla hiçbir şey söylemeden arabasına binip emniyet kemerini taktıktan sonra iki genç adamı hastanenin bahçesinde bırakıp yola çıkmıştı. Leyla arabasıyla uzaklaşırken Ateş de arabasına yönelmişti. Giray alaycı bir tebessümle “Hayırdır Ateş alamadığın ihalelerden sonra hasta mı oldun hastane bahçesine düşmüşsün” dedi ve ekledi. “Tedaviye ihtiyacın varsa yardımcı olayım merak etme tedavin benden” “Çok düşüncelisin Kurtdereli” Giray “Her zaman, tedaviye ihtiyacın olduğunda çekinme sakın” diye karşılık vermiş, ardından da iki araç ötedeki arabasına doğru ilerleyerek arabasına binmiş ve yol üzerinde onun bekleyen sürprizden habersizce şirkete doğru yola çıkmıştı. |
0% |