Başını çevirip arkalarında kalan yere sıfır tek katlı taşları dökülmeye yüz tutmuş kırık dökük pas tutmuş çatılı eve doğru baktı kısa bir an. Yalancı kahkahalar belirmişti zihninde, sahte ve yüzsüz çeşit çeşit kahkahalar… Yüzleri tanıdıktı bu kahkahaların ama kalpleri… Kalabalık bir ailede, dünyanın en sahte yüzleri arasında yalnız büyümüştü, şimdi daha net anlıyordu bunu. Doğduğu bayram sabahına sessiz neşeler bırakmıştı annesi Züleyha. Hep imrenirdi aile sıcaklığına, gerçek olan sahte yaşanmayan her şeye… Ama onun payına, onun payına sahtekarlık, fitne, sevgisizlik düşmüştü; o kadar yorulmuştu ki…

“Burada başlamadı ama burada bitecek ne garip bir son” diye mırıldanırken arkasında ani frenle duran arabanın sesiyle irkilmemişti bile. Birine anlatamayacağın, anlatsan da anlaşılamayacağını düşündüğün şeylerin ağırlığıyla savaşmaktan gözleri dolmuştu, hırsla tırnaklarını avuçlarına çevirdiğinde bu canını acıtsa da umursamadı. Başını önüne eğip gücünü toparlamaya çabalarken arabanın kapısının gürültüyle örtülmesi ve hemen ardından duyduğu ayak sesleri… Güven kokan ona ait olan tek şey… Tek limanı burasıydı. Bakışlarını toprak zeminden kaldırmadan o burnuna dolan tanıdık kokuyu duyumsamıştı.

“Leyla’m” diye seslendi arkasındaki tanıdık ses ama karşılık vermemişti, veremezdi verirse ağlardı çünkü. Yumruk yaptığı avucuna değen parmaklarla cayır cayır yanan kalbine bir ferahlık düşmüştü sanki. Sırtını yavaş bir hamleyle kendi göğsüne yaslamıştı genç adam. Sevdiği adam… Bu dünyada sevdiği, sevebileceği tek adam; Giray Kurtdereli…

“Senin gözünden akacak bir yaşa bile tahammülüm yok ama eğer ağlamak istiyorsan ben buradayım”

“Ya bir gün sende gidersen”

“O gün muhtemelen cenaze namazım kılınmış olur”

“Konuşma şöyle ya, beni bırakıp gitmeyeceksin” dedi ve az önce tırnaklarını bastırdığı avuçlarını genç adamın sağ ve sol göğsüne bastırıp devam etti. “Eğer gidersen”

“Eğer gidersem”

“Senden nefret ederim bu ladesi bozduğun için”

Giray tebessümle “O lades ömürlük bozuldu zaten gülüm, benim sana vurulduğum gün o lades bozuldu” dedi ve ekledi. “Yani sana Kurtdereli ’den kurtuluş yok Leyla Şamlıoğlu”

Dudaklarını alnına bastırıp bir öpücük bıraksa da geri çekilmemiş aralarındaki mesafeyi bozmamıştı Giray. Sıkı sıkı sarılmıştı sevdiği kadına. Bu kadın onun her şeyiydi, ona sahip değildi, ona aitti. Aşka bile inanmazken çift yeşil göze vurulup deliler gibi sevdalanmıştı.

İlk bölüm 8 Ağustos Perşembe Günü Yayında🌼