🌸 İYİ OKUMALAR 🌸

......

Bilincim kendime gelmişti sesleri algılayabiliyordum bı kadin sesi duyuyordum "kurşunu çıkardım yarasını diktim birazdan kendine gelir" dedi ve ayak sesleri duydum ve kapı örtüldü gözlerimi zar zor açmaya çalıştım ama olmadı karanlık tekrardan beni içine çekti.

......

Yine uyanmıştım sesleri duyuyordum ama gözlerim açık değildi azzam konuşuyordu "lan bu karı neden hayla uyanmadı doktor bizimi kandırdı bu karıya bisey olsun seni anandan doğduğun güne sıçarım" diyordu azzam

Artık gözlerimi zar zor açtığımda karşımda 4 kişi bekliyordu uyandığımı gördüklerinde sevinmistiler çünkü bana bişey olursa yamanın onları yasatmayacagini biliyordu başım ağrıyordu kaşlarım çatık bir şekilde onlara bakıyordu

Beni vuran adam rahatlamış bir ifade vardı yüzünde azzam hemen yanıma geldi "uyanmışsın güzellik hiç uyanmixan sanmıştık" bende yalanciktan gülümsedim gerizekları adamlar azzam önüme gelen saçları o pis elleriyle iteledi bunu idrak ettiğimde hemen elini ittim çünkü eli saçımda fazla oyalanmıştı yüksek sesle konusabildigim kadar konuşmaya çalıştım

"Napıyorsun orospu evladı o elini gotune sokarım" diye soylendim adam şok olmuş gibi eli havada kaldı öylece yüzüme bakıyordu bende onun yüzüne baktım incelemeye başladım sakkalari uzundu kirli bur yuzu vardı kemerli burdu yüzünde dikkat çekiyordu tam o anda azzamın gözleri öfkeyle kaynadı ellerini yumruk yapmış bana bakıyordu

Korkmaya başlamıştım hayla vurulan yerim acıyordu daha yeni bir yarayı almak istemiyordum arkadan başka adam konuşmaya başladı "azzam aklımdan geçenleri yapma sakın o kız bize lazım" dedi

Aklından ne geçiyordu ki onu dusunmeye basldim aklıma çok kötü şeyler gelmişti onları düşünmek bile istemiyordum aklımdaki düşüncelerden sıyrılıp bunu söyleyen adama baktım azzama benziyordu onunda kemerli burnu dikkat çekiyordu ama bu adamın çene yapısı azzaminkinden farklıydı azzama baktığımda sinirle burnundan sokuyordu her an herşeyi yapabilir gibi duruyordu

Azzama benzeyen adam azzamı kolundan tutup odadan çıkarmaya başladı azzamda tam çıkarken psikopat gibi bana bakıp "bunun cezasını da çekiceksin güzelim" ben mal görmüş gibi ona bakıyordum sonra odadan çıktılar diğer adamlarıda çıktı

Bende yarama odaklandım bant yapistirmislardi çok hareket edemiyordum hareketlerini kisitliyordu yatakta oturur hale gelip bandı açıp bakmaya başladım dikiş çok sağlam gözükmüyordu o yüzden çok hareket etmemeliydim

1 Saat sonra

1 saattir odanın penceresinden dışarı bakıyordum yatakta oturur pozisyondaydım sonra kapım bir hışımla açıldı şaşkınlıkla kapıya doğru baktım önde azzam arkasında 4 kişi odaya girdi

Boş gözlerle onlara bakıyordum ve azzam adamlarına doğru "kızı sandalyeye otutturun" dedi

Biraz zorluk çıkarsamda en sonunda otutturdular nefret gözlerle azzama bakıyordum oda gülerek yanıma geldi yanıma sandalye çekip oturdu adamlarına dışarı işareti yaptı adamların hepsi çıktı odada ikimiz kalmıştık gerilmistim ister istemez

Korkuyordum ama korkumu belli etmemeye çalışarak yüzüne dik dik bakmaya başladım yaman olsa benle gurur duyardı ne kadar özlemiştim o güzel aşınası olduğum sesi sonradan düşüncelerimden sıyrıldım azzamın sesi geldi kulaklarıma

"Evet şimdi uslu bir kız ol bakalım sevgilin ne yapıyor ama sevgiline bize kötü anlatmak yok tamammı" dedi yaman diyince ister istemez heyecanlandım tepki vermemi baklemeden telefonunu alıp tuşladı birinci çalisinda açılmadı telefon ikinci çalışta açması için dua etmeye başladım en sonunda telefon bir nefes verme sesiyle açıldı

Azzam konuşmaya başladı "ooo tenimi uyaniyorsun kankacım" dedi gülerek ne kadar ergen bir adamdır ergenligini yasayamamis yazık oh beter olsun sonra telefondan toparlanma sesi geldi hemen yaman konuşmaya başladı

"Azzam sen misin lan seni bı bulursam doğduğun günü sikmessem banada yaman demesinler lan it" diye öfkeyle bağırdı onun sesini duyunca içimde bir şeyler koptu karnım açıyordu vurulan yer sandalyede olduğum için hiç rahat değildim bu durumda ama yinede yamana odaklanmaya başladım

Azzam konuşmaya başladı "AA ayıp oluyor ama kankam bak sesimiz hoparlörde sevgilinde duyuyor biraz daha kibar konuş kankacım" dedi

Bana uzattı hemen elinden alıp konuşmaya başladım "yamann" diye ağlamaklı sesim çıkmıştı yamanın ilk iç çekiş sesi geldi sonra konuşmaya başladı"yeşim o şerefsizler sana bişey yaptılarmı" diye sordu endişeli sesi gözlerimi telefon ekranından ayırıp azzamın yüzüne baktım bana gülümseyerek bakıyordu

Sabır çekerek önüme döndüm yaman sesiz kalisima daha sınırlı sesle konuşmaya başlıyor sulu azzam telefonu alıp kulağına koydu "ee bu kadar yeterli kankacım bi dahaki sefere daha çok konuşursunuz yani bidaha ararsam konuşursunuz" dedi gülerek dalga geçiyordu aklınca

Yılmış bir şekilde ona bakıyordum yamanın bagirişlari geliyordu kulağıma ama ne dediğini çok anliyamiyordum sonra biraz daha dalga geçtikten sonra telefonla konuşurken yüzümde bir gülümseme vardı yaman la hayla konuşuyordular tam odadan çıkarken arkasından bağırdım "orospu çocuğu!" Diye bağırdım duymuş olucakki kapıyı sert bir şekilde çekti

Odada sıkıntıdan geberecektim yamanlar beni neden bulamamislardi yataktan bir anda doğruldugumda dikisim acımıştı dudaklarımdan küçük bir inleme kaçti sonra dişleri sıkıp t-shirt kaldırıp yarama bakmaya başladım midem bulandıgi için geri indirdim t-shirt tümü ,camdan bakmak için o yöne doğru ilerledim küçük bir umudum kalmıştı dışarıyı incelemeye başladım yine hicbirsey yoktu yatağıma girip uykuya çekildim...

Gozlerimi acamiyordum açmaya çalışıyordum ama olmuyordu telaşlı sesler duyuyordum sonunda azzamın sesini duydum "kaldırın lan şu karıyı!"

Diye kükruyordu korkmuştum sonunda gözlerimi açtığımda karşımda busluru adamlar vardı hiç bu kadar olduklarını bilmiyordum şaşırmıştım anlamaya çalıştım olayı hepsinin gözlerinde görülür bir korku vardı

Ve odayı silah sesleri gelmeye başladı dizlerimi kendime çekip kulaklarımı kapattım uyanınca böyle birseyle karşılaşmak beni korkutmuştu

Deli gibi gözümden yaşlar geliyordu azzam adamlarına komut verdikten sonra odadan çıktılar azzamda çıkmıştı odada tek kalmıştım bu beni daha çok germişti

Ne yapacağımı bilmiyordum öylece kafamı dizlerimin üstüne kapatmış ağlıyordum hiçbir şeyi algılayamadım...

Yaman'dan

Evet sonunda beklediğim gün gelmişti sonunda yeşimi bulmuştuk günlerdir şerefsizler'in izini sürüyorduk yeşimi ne çok incitmislerdi kim bilir bu düşünce beni yerle yeksan ederken adamları öldürmeye başladım

1 leş...

2 leş...

3 leş...

Sonra timdekilerden emreyle Baybars içeri girdiler bende dışardakileri hallediyordum sonunda bitmişlerdi kulaklıktan Emre'ye seslendim "emre ses ver yeşimi buldunuz mu?"

Diye sordum ama emreden "komutanım bulmaya çalı.." diyince bir duraksadı sonra bende sertçe tekrar bağırdım "EMRE NE OLDU CEVAP VER!" diye haykırdım emre'den nihayet ses geldi

"Komutanım yeşim yengeyi bulduk" dedi içime su serpilmişti yüzümde bir gülümseme oldu içeriye doğru adımladım yeşimi görme duygusuyla daha hızlı odalara bakıyordum sorekli karşıma bir leş çıkıyordu üstlerinden atlayarak gidiyordum en sonunda tek oda kalmıştı odaya girince

Yeşim yatağın üstünde kırmızı gözlerle bana bakıyordu sevdiğim kadını böyle görmek kalbimi yerden yere vurmuştu ıslak gözlerini silip yanima geldi kollarımı boynuma sardı sımsıkı sarıldı

Bende hemen ellerimi beline yerleştirdim ve yeşimin fısıldayan sesini duydum "yaman hiç gelmiceksin sandım" dedi o sırada aybarsla emre dışarıya çıktılar bende hemen ona fısıldadım "geldim burdayım korkma tamammı" dedim sarilmamiz bittikten sonra geri çekildi aşık olduğum kadından göz yaşları hayla akıyordu iki elimle siliyordum

Ellerimi yanaklarına koydum "ağlama" diye yalvardım...

🤍~bölümü nasıl buldunuz canlar istediğiniz bir sahne varsa yorumlara yazın o sahneleri mutlaka eklicem~🤍