"Alisa, Alisa kalk sakin ol o bir kabus Alisa. " Sevde'nin sesiyle yerimden sıçrayarak kalktım. Sevde başımda korkmuş bir şekilde bana bakıyordu." Sevde , sakin ol iyiyim ben."

"Dur ! Bekle hemen bir bardak su getiriyim. "

"Tamam"

"Ne gördün ? Ben senin için korktum burada." Dediği şeyle güldüm

"Halinden belli oluyor zaten, anlatabilmem için ilk önce kendime gelmem lazım kahve yapacağım ister misin" ? Saat altıydı ve ben erken uyanmayı hiç sevmez uyanınca da geri uyuyamazdım. ikimizde kahvelerimizi içmiştik, şimdide balkonda ona rüyamı anlatıyordum. Anlatmam bitince onun kendine valiz hazırlamadığını fark ettim.

"Sen neden kendine çanta hazırlamadın ."

"Ben gitmiyorum ki ."

"Nasıl ya, neden?

"Akrabalar gelecekti yatılı kalmaya" sen hakkını şimdi kullanma "dediler. Mecbur gidemiyorum "

"O zaman sen benimle gel. Merak etme hakkın gitmeyecek çünkü sarayda kalacaksın benim odamda yine aynı şekilde kalırız." Ben bir saray üyesi olduğumdan benim misafir olanlar haklarını kullanmıyorlardı şimdiye kadar kimseye bu hakkı uygun görmemiştim ama Sevde'nin burada kalmasına razı da olamazdım evimizin geniş balkonundandan çıkarken Sevde'nin sesini duydum.

"Rahatsızlık vermeyeceksem gelebilirim aslında ".

"Ne rahatsızlığı seni ben davet ediyorum zaten". Gidip valizime koymadığım son eşyalarımı koyup sırada çantamı hazırlamaya koyuldum geniş ve çiçek desenleri olan bir çantaydı gerçi hazırladığımız valiz pek işe yaramıyordu burada giydiklerimizi orada pek giyemiyorduk ama yinede en az beş parça kıyafet alıyorduk, makyajımıda yapıp çantama makyaj çantamı ekledim ve Sevdenin yanına döndüm.

İSİMSİZ BEYFENDİ

Uzandığım koltuktan kalktım ve geniş mutfağıma doğru yürüdüm kendime bir kahve yaptım ,üstümü değiştirip yurdun bahçesine yürümeye çıktım kulaklığımı da alıp şarkı dinlemeye başladım biraz yürüdükten sonra telefonumu elime aldım .Yaklaşık bir saattir Sevde'nin attığım mesaja geri dönmesini bekliyordum .Nihayet dönebilmişti.

"Sevde kalktı mı o."

"Ay sorma kabus görüyordu zor uyandırdım . Bide birinin ismini sayıklayıp durdu, ama kim olduğunu anlayamadım ."

"Kimindiki neyse geleyim mi ?

" Abi sen hayırdır seviyormusun sen bu kızı aslında o da seni severse baya iyi çift olursunuz ." Sevde'nin yazdığı şeyle kalbim çarpıyordu .

"Nereden çıkardın sen onu "

" Duramıyorsun kızı görmeden. Niye kıza soğuk davranıyosun ki neyse üç simit al gel kahvaltı yapalım. " Ah onu bide ben anlasam.

" geliyorum hemen ." mesajı gönderdim ve yürüyerek yurdumuzun tam yanında olan fırına gittim üç tane simit aldım ve hem Sevde' ye hemde ona iki tane donat aldım umarım seviyordur diye düşündüm . Yurda girip onların olduğu binaya girdim ve dairelerine gittim ".

NİSA  

Onu görür görmez hemen yanına gittim

"Merhaba kime gelmiştin boşver yada gel istersen bir kahve içelim ".

"Yok olmaz Alisa ve Sevde' ye geldim görüp gidicem".

"Tamam başka zaman .Ya aslında sen çok incesin o iğrenç kızı sırf acıdığın için yanınıza aldın iyi bir kalbin var".

"Eğer ben birine aciyip yanıma alsaydım o kesinlikle sen olurdun Nisa , ha bu arada dışarıya çıkmadan önce aynaya bir bak benden bir tavsiye " ben dediğiyle olduğum yerde kalırken o çoktan gitmişti bile .

ALİSA

"Hoş geldin, geleceğini haber verdi ama o markete kadar gitti gelir birazdan "

"Hoş buldum ,aynen gelir o birazdan"

"Gel hadi dışarda kalma."

"Tamam"

"Ver sen elindekileri bana masaya koyayım"

"Sen ne zaman gideceksin ,diğerleri gitmiş bile .Bende kahvaltıyı yapalım gideceğim ".

"Biz Sevde'yle ikimiz gideceğiz ona saraya gelmesi için teklifte bulundum kabul etti sağolsun".

"İyi de, sen saraya nasıl giriyorsun ?Ben de giriyorum ama ben kralın yaveriyim ve babamda kralın en yakın arkadaşıydı ."

"Ben kralın ilk kızıyım ." dediğimde gerçekten çok şaşırmış görünüyordu ,benim hakkımda sarayda çok söylentiler olur . Onları duydu herhalde diyerek geçiştirdim ve aramızda iki dakikalık bir sessizlik oluştu. Bende o sırada seçildiğim günü hatırladım krallıkların çocuklarından biri seçilir ve dünyaya gönderilirdi , bunun sebebi ise çocuk kendi tarafını seçsin diyedir. Babamın beni gönderirken ne kadar üzüldüğünü hatırlıyordum . Üç kardeştik ama babam en çok bana kızsa da onun gözünde yerimin hep ayrı olduğunu söylerdi . Buraya on yaşında gelmiştik ama krallıktan seçilen çocukların konulduğu iki tane yurt vardı . Bu isimsiz beyefendi ve grup oradan nakil gelmişlerdi . krallığa sadece yılda bir kez gidebiliyorlardı ben istediğim zaman gidebiliyordum ve sanırım isimsiz beyde öyleydi . Canım sıkıldıkça giderdim ve her gidişimde büyük bir coşkuyla karşılanırdım.

"Neden seni hiç görmedim ben acaba ".

"Babam askerlere ve yardımcılarına pek göstermezdi beni."

"İyi yapmış bence de ". onun dediğine cevap veriyordum ki kapı çaldı .Sevde gelmişti .

"Hadi hemen yiyelim de gidelim ." Sevde'nin dediğini onaylayarak masaya geçtik. Masa da çok konuşmamıştık . Kahvaltımız bittiğinde hemen kalkıp yurdun ışınlanma yerine doğru yürüyorduk.

Geldiğimizde isimsiz beyefendi "ilk önce ben gideyim karşılaşırız orada belki" dedi

Sevde'nin de "tamam" demesiyle o gitti. Arkasından bizde gittik .

BU BÖLÜMÜMÜZ BÖYLEYDİ UMARIM BEĞENİRSİNİZ ;)))))