Aslında bugün bölüm atmayı düşünmüyordum ama bir okurum bana ne zaman bölüm atacağımı sordu Bende dedimki

"YARIN"neden mi çünkü birden duygu patlaması yaşadım

"LÜTFEN DİĞER KİTABIMADA BAKIN"

(emir)

############

Duşa girdim biraz rahatladıktan sonra yaralarıma krem sürdüm ve defterimin başına oturdum aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama belim tutulmuş ve susamıştım ,bende aşağıya inmeye karar verdim .

Merdivenlerden indikten sonra bana bakan aile bireylerine baş selamı yaptım herkes buradaydı tam ağızlarını açıp bir şey söyleyeceklerdiki ven mutfağa girdim ve su içtim sonra bir el bana dokundu bende tüm evi inletecek bir çığlık attım herkes mutfağa koymuştuk ben bana dokunan kişiye döndüğümde domdum

"KARAN"

Ben mutfağa giren Rana hanıma

-BU KİM?

-(sakince)oğlum dedi

Rana hanımın sakinliği beni sinirlendirirken bio kardeşler gülüyordu

-6.olan

Verdiğim tepki sonucu bir kaç tanesinin ağzından kahkaha sesi geldi

Karan "hayır, 3. Abinim "

onlara öyle bir baktım ki diğerlerinin bile gülmeyi kesmişti

-seni rezil canlı biliyordun ve sustun öylemi. dediğim zaman dudakları kırıldı ve

-ailemi 3.kişi tarafından dinlemek eğlenceliydi doğrusu

-rezil canlı seni boğarım elimde kalırsın ,hasan abiye söyleyeceğım, ben odama gidiyorum (dedim mutsuz bir sesle)

Karan:(beni taklit ederek)git sen odana dedi Bende kaşlarımı çatık odama geri döndüm

aradan saatler geçmiş saat saat 11.45 di aşağıya indim ama hiçbir şey algılayabilecek durumda değilim sarsak adımlarla Merdivenlerden indim ve mutfağa ulaştım bir süre tezgaha tutunup olayları algılamaya çalıştım ama olmadı sonra yanımda bir kıpırtı hissettim kim olduğuna bakmak için kafamı kaldırdım ve baktım sina gelmişti bana bakıyordu

-iyi misin?dedi

Evet sadece biraz fazla matematik çözdüm birileri sağ olsun o yüzden aldım yavaş .dedim ve mutfaktan çıkarken bora bey beni yanına çağırdı bende anlamdım sina nasıl olduysa bana yardım etti ve beni bora beyin yanına getirdi

-nasılsın kızım

-....

Sina:iyi iyi çok iyi

-mira

-(aldım adımı söyleyince açıldı)efendim

Baran:bayağı iyiymiş hatta şuanda kıskandım ,bir insan nasıl bu kadar iyi olabilirdi.

Darene döndüm ve:

-mal

-Ne

-mal

-Sen ne-

-Sen vir malsın 170 tane yeni nesil matematik ödevimi olurlan haa.senin yüzünden etrafı algılayamıyorum ,yazık değilmi bana (baranı gösterip)bana laf atıyor ben hiç birini anlamıyorum .dedim ağlamaklı bir sesle

Arın:madem algılayamıyorsun nasılsın anladın sana laf soktuğunu

-yaa bak bu ailede mallık ırsimi şükür ben oradan yırtmış, yaa sence bu beni ölecek bir şey söylermi?

Arın:haklısın.dedi ve önüne döndü

Bende darene dönüp

-170 çok arada bir sayı biz onu düz 200 yapalım dedim ve merdivenlere yürümeye devam ederken birden sendelendim ama bir kol beni tuttu arkama bakınca sinayı gördüm sina

-hadi seni odana götüreyim diyince .tüm evin kaşları kalktı

Gözlerimi kısıp ona baktım ve süzdüm

-neden

-çünkü bu gidişle bir yerlerini kıracaksın

-Sana güvenmiyorum

-sana neyapabilirim ki

-böbreklerim seviyorum yani onlara dokunmadığın sürece sıkıntı yok

-yooo ben en çok dayakla ilgilenirim dediğinde tutkunum

-sen bence böbrekleri sev ,dalak bende kalsın

-yoooo senin damağında iyi para eder

-Neden benim

-çünküüüüüüüü.(elini şıkları ve beni gösterdi)seni seçtim pikaçu

-ama

-Ne ama

-şimdi şöyle bir bakınca Baran Galatasarayda oynuyor onun dayağı daha iyi değilmi diyince

Baran hariç herkes gülüyordu.

-neden ben

-....

-.....

-.....

En sonunda sina hadi dedi ve benim kolumdan tutup taşımaya başladı

SİNANIN AĞZINDAN

onun koluna girdim ve o an yapmamam gereken ama içimde bir heves olaram kalan şeyi yaptım ve onu kendi odama götürdüm ve yatağa yatırdım,sonra eşofmanlarımı giyip yatağa yanına girdim ve onu izlemeye başladım sonra yavaş yavaş uykum gelmeye başladı ve gözlerim kapandı ,hatırladığım son şey ise miranın vanilya konusuydu

----bonus bölümdü yarın gene gelicek-----

-bir şey olmazsa eğer uygulamaya girebilirsem