Planlar

Herkesin gözleri üzerimizdeydi. Sofia, kendisine attığım tokadın utancını yüzünde taşırken, gözlerindeki öfke alev alev yanıyordu. Ona doğru bir adım daha attım.

"Pera!" dedi titreyen bir sesle. Sanki bir uyarı, sanki bir tehdit. Ama umurumda değildi.

"Seni daha fazla susturacağımı mı sandın?" diye fısıldadım, ama herkesin duyabileceği kadar yüksek bir tonla. "Bugüne kadar yaptıklarının hesabını ödemeden buradan adım atamazsın."

Sofia'nın yüzü bembeyaz oldu. Herkes bir an bile hareket edemedi. Aramızdaki gerginlik kalabalığı bile nefessiz bırakıyordu. Ama o... o bana sadece küçümseyen bir bakış attı.

"Senin gibi zavallılar hep konuşur, Pera," dedi alaycı bir sesle. "Ama konuşmaktan başka ne yapabilirsin ki?"

Bunu duyunca, içimdeki öfkenin duvarları yıkıldı. İleriye doğru atıldım ama Merih araya girdi.

"Yeter!" diye bağırdı. "Bu kadar rezalet yetmedi mi?"

Merih'in sesi beni durdurmaya yetmişti, ama Sofia'nın yüzündeki o küçümseme kaybolmamıştı. Geriye dönüp bir an durdu ve herkesin duymasını istercesine alaycı bir kahkaha attı.

"Henüz hiçbir şey bitmedi, Pera," dedi. "Seninle olan işim daha yeni başlıyor."

Ve o an, Sofia'nın neler planladığını merak etmeye başladım. Ama bir şeyden emindim: Bu savaşı kazanacak o