Yeni yardımcı

Ofisin gürültüsü yerine şimdi bir sessizlik çökmüştü. Sofia'nın meydan okuması hala kulaklarımda yankılanıyordu. Dün yaşananlar, içimde karmaşık duygular uyandırmıştı. Zafer miydi bu? Yoksa daha büyük bir oyunun içine mi çekiliyordum?

Masamın karşısına geçip, dosyaları karıştırmaya başladım. Uraz'ın gelmesiyle ofisteki dengeler değişmişti. Genç, yetenekli ve bana sadık gibi görünüyordu. Ama Sofia'nın sözleri aklımdan çıkmıyordu. Acaba Uraz da mı bana oyun mu oynuyordu?

Kapı çalındığında irkildim. İçeri giren sekreter, Sofia'nın benimle görüşmek istediğini söyledi. Bir an duraksadım. Kabul etmeli miydim? İçimde bir ses, bu tuzağa düşmemem gerektiğini söylüyordu. Ama diğer yandan da, Sofia'nın ne yapmaya çalıştığını öğrenmek istiyordum.

"Tamam, gelsin," dedim sonunda.

Sofia odaya girdiğinde yüzünde sırıtıcı bir ifade vardı. "Pera hanım, sizi bir konuda uyarmak istedim. Uraz'a çok güvenmeyin. O da sizin gibi oyunlar oynayabilir."

Gülümsedim. "Teşekkür ederim uyarın için Sofia. Ama ben kimseye kolay kolay güvenmem. Sen de biliyorsun ki."

Sofia'nın gözlerinde bir anlık bir şaşkınlık belirdi. Belki de beklediği tepki bu değildi. Odadan çıkarken arkasından baktım. Bu oyunun daha yeni başladığını biliyordum. Sofia'nın pes edeceğini sanmıyordum. Ben de ona karşı daha dikkatli olmalıydım.

Uraz'ı odama çağırdım. Ona Sofia'nın söylediklerini aktardım. "Uraz, sen bana ihanet eder misin?" diye sordum doğrudan.

Uraz şaşkınlıkla bana baktı. "Pera hanım, böyle bir şey asla yapmam. Size güveniyorum"

Ona inansam mı, inanmasam mı bilemiyordum bana merihi hatırlatmıstı yüzü fakat ilk o bana geldiğinde leydi Pera demisti İçimde bir yerlerde bir kuşku vardı. Ama şimdilik ona güvenmeye karar verdim. Çünkü başka seçeneğim yoktu.

Bu savaşta yalnızdım. Ve her adımımın çok önemli olduğunu biliyordum. Sofia'nın oyunlarını bozmak ve ofisteki huzuru sağlamak için her şeyi yapmaya hazırdım.