Gözlerime kapkara bir sis indi.

Ayak uçlarıma gelen okla irkilirken, hemen okun bir adım gerisinde bir çift ayak belirdi.

Gözlerim, tedirgin bir şekilde ayakların sahibine baktı.

Sis kalktı, gökyüzü mutlu bir ezgi gibi parıldadı.

Ta ki onun gözlerine bakana kadar.

Kartal gözlerinin içindeki siyahlıktaki nefreti görünce, ağzımdan şu cümleler döküldü.

"Nedir bu gözlerindeki, gecenin öfkesi?

Nedir bu ellerindeki, ateş güvercinler?

Nedir bu yüreğindeki, turuncu lavlar?"

Birden önüme bembeyaz bir sis indi. Onu göremeyince, telaşlanan yüreğim:

"Neredesin?" diye haykırdı. Derinlerden bir ses yükseldi:

"Bekle, beni Hümeyra! Bekle beni!"