1.Hayat 1.Hatırat

Kendimi bildim bileli kasabamız karanlık bir yerdir. Hayır mecazen değil gerçekten de karanlık. Yıl boyu bulutludur hava ,şimşek yağmur hiç eksik olmaz. Gün içinde tekin bir yerdir fakat giren o karanlıkta yolununu bulamaz.

Gece bir sis iner kasabaya ölüm bile bulamaz kimseleri .

Yine böyle bir gece o karanlık siste ıssız sessizlikte çanlar çalındı başta. Aydınlandı meşalelerle sokaklar .

Sessiz ıssız sokak çan sesleriyle inledi gecenin o kör vaktinde.

Kasaba halkı sokaklara döküldü korkuyla, tedirginlikle. Üzerimde uzun beyaz bir gecelikle bende indim onlarla tabii o yağmurda ıslanmamak imkansızdı .

Herkes kendi aralarında konuşup gelen sesin ve ışığın kaynağına hayır kaynaklarına bakıyordu. On tane at üzerinde on tane adam vardı ellerinde meşaleler ve çalanlara...

Sıra dışıydı bu kasabaya yabancı gelmezdi ki .

Herkes bilirdi lanetliler vardı burada ,sürgün edilenler .

Ben bile burda doğmuştum laneti bir aşkın laneti bir meyvesiydim. Fakat anlatılanlara göre kırk yıla aşkın bir süredir. Yeni lanetliler gelmiyordu.

                                                    3

O zaman kimdi bu yabancılar?

Yanımıza yaklaştılar çanlar sustu atlar yavaşladı. Fısıldaşmalar arttı. En öndeki attan uzun boylu esmer yeşil gözlü savaşçı olduğu belli olan yakışıklı bir adam indi. Esmer Yabancı tüm kasaba halkının duyabileceği bir şekilde konuştu."Lanetliler ,tutsaklar ben General Xenon dostlarım ve ben sizlere 'göz kulak 'olmak için gönderildik. Son zamanlarda çok fazla baş kaldırı oluyormuş bla bla bla her neyse emirlerimize uymak zorundasınız"

Sesindeki alaycı tavrı ve umursamazlığı garipti,kimseden çıt çıkmıyordu fakat bu mantıksızdı bizi yönetemezlerdi.Biz lanetlilerdik lanetten doğanlar...

Susmam gerekti belki ,boyun eğmem ama yapmadım. Bende onun gibi alaycı bir tavırla "Siz kim oluyorsunuz ki Kralınız bile bizden çekinirken on tane yabancı mı bizi yönetecek komik olma 'Yabancı' siz değil bizi yönetmek gölgemizi bile yönetemezsiniz ! Şimdi geldiğiniz aydınlığa geri dönün bizim karanlığımız sizi boğar !"

Esmer Yabancı ve diğer dokuz adamın gözleri beni buldu.

Esmer Yabancı bir süre beni inceledi sonra yine yüzünde alaycı bit tavır ve gülüşle konuştu." Ah siz... kendini bilmez lanetliler bak küçük hanım bizi gönderen Kral zaten ve

                                                  4

bize karşı gelenlerin ölümüne istediğimiz gibi karar verebiliriz.

Senin" dedi sesini yükselterek "Sizin yaşamınız benim iki dudağımın arasında." Sonra arkama baktı eteğime sarılmış küçük kardeşimi buldu. Gözleri ona yaklaştı usulca eğildi ve ona doğru dizleri önüne çöktü. Bana baktı ,alayla konuştu yine " Ve inan bana küçük hanım çocuk kadın ayrımı yapmam." Sesini yükseltti ve kasaba halkına hitaben konuştu "Baş kaldırıda bulunanların aileleri, sevdikleride ceza alır." Gözlerim dehşet vardı. Kardeşimin yanağına dokunan elini görmemle kan beynime sıçradı.

Öfke ve nefretle elini kardeşimin yanağından ittim" Çek o lanet elini!" diye tısladım adeta. Gözleri yeniden beni buldu,ayağa kaltı tam önü,de durdu boynuma doğru eğildi ve fısıldadı. "Burda ki laneti ben değilim ' Hırçın Güzel' sözlerine dikkat et kardeşinin canı yansın istemezsin değil mi hm?"

Ses tonu irkilmeme sebep oldu. "Zalimsin yabancı çok zalimsin çocuklarla tehdit edecek kadar hemde." devam ettim sözlerime "Zalim yabancı burası laneti olmayanlar için ölümdür unutama bunu. Ve kardeşimin kılına zarar gelirse ölümün ellerimden olur. " Sonra şımarık bir ses tonuyla devam ettim. "Şimdi izninizle 'efendim' böldüğünüz uykumuza geri dönelim." Yüzünde hala alay vardı tavrım hoşuna gitmemişti ama sessiz kaldı. Herkes evlerine döndü, diğer yabancılar terk edilmiş bir eve doğru gitti.

                                                  5

Zalim esmer yabancı "İyi geceler Hırçın Güzel."Dedi cevap verdim ona " Laneti geceler Zalim Yabancı ." Dediklerim gülümetti onu ve arkasını dönüp gitti.

O gün orada içimde ona karşı bir his oluştu ... Bir duygu nefret dedim aşk olabileceğini bilemedim . Sadece tekrar karşılaşacağımız günü bekledim.