Bebişlerim yeni bölüm geldii🥳🥳 Oy atmayı lütfen unutmayalım🙏🙏

"Nereye kızım"

"Kırtasiyeye"

"Tek başına gitme kızım Deniz de seninle gelsin"

"Ben ne alaka ya-"

"Şşştt hadi kalk bakiym"

Deniz oflayarak yanıma geldi.

"Hadisene"

Kapıya ilerledim. Ayakkabımı giydim ve Deniz'e baktım.

"Hadisene"

Bana göz devirdi ve ayakkabısını ayağına geçirdi.

"Ben kırtasiyenin yerini bilmiyorum önden sen git"

Dedim. Deniz önüme geçti ve ilerlemeye başladı, ben de onu takip etmeye.

Yürüken yolu ezberlemek için yola bakınıyordum. 15-20 dakika sonunda kırtasiye gözükmüştü. Kırtasiyeye girdik ve etrafa bakınmaya başladım. Bütün kalemlerim bozulmuştu. Özellikle resim kalemine ihtiyacım vardı. Ayrıca test kitabı da almalıydım.

...

İjtiyacım olan her şeyi alıp kasaya ilerledim. Deniz ise bir köşede durmuş beni bekliyordu. Aldıklarımı ödeyip ablanın poşete koymasına yardım ettim. Herşeyi poşetledikten sonra Deniz'in yanına ilerledim.

"Gidelim."

Dükkandan çıktık ve yürümeye başladık.

Yürüdük...

yürüdük...

yürüdük...

"Deniz burası hiç eve giden yola benzemiyor"

Deniz etrafına bakındı. Gözlerini kırpıltırdu ve bana baktı.

"Yok ya şuradan ilerleyip dönünce evin olduğu yola çıkıyor"

Çok inanmasam da başımı salladım. Az sonra dediği yola girdik.

"Şey Deniz emin misin?"

"Değilim..."

"Nasıl yani" der gibi baktım ve telefonumu açtım. Şarjım birdi. Off. Gene de babamı aramayı denedim. Ama ararken telefonun şarjı bitti.

"Teşefonun yanında mı?"

"Şey ben evde bıraktım."

"İyi bok yedin"

Sinirle saçımı arkaya attım ve olduğum yerde dönmeye başladım.

"Ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Ablammış gibi konuşmayı kes"

"Sus senden iki dakika önce doğdum velet"

"Allah sabır..."

Dedi mırıldanarak. Biz ne bok edicez şimdi.

"Kırtasiyenin oraya dönelim"

"Hatırlamıyorum ki!"

"Allah'ım deliricem"

Az sonra arkamızdan bir ses geldi.

"Hey çocuklar kayıp mı oldunuz?"

Arkamızı döndük.

"Dalya?"

"D-deniz gidelim buradan"

"Noldu"

Sakin kalmaya çalıştım. Denizin omzunu tuttum.

"Hadi."

Deniz kötü olduğumu anlamış olacakki koluma girdi. Bizi sokaktan çıkardı ve caddeye getirdi.

Şansımıza oradan bir taksi geçiyordu. Deniz taksiyi durdurdu ve ilk benim binmeme yardım etti.

Daha sonra kendisi bindi ve evin adresini verdi.

Taksi ilerlemeye başlamıştı. Ben de derin derin nefes alıp kendi sakinleştirmeye çalışıyordum.

Taksi evin önünde durmuştu. Deniz taksi şoförüne parayı uzattı ve taksiden indi. Ben de onun arkasından indim. Deniz yine geldi ve koluma girdi.

"Bu durumdan kimseye bahsetmeyelim"

Dedim. Evin önüne geldik ve kapıyı çaldık. Kapıyı annem annem açtı. Ben eve girer girmez kalbim ağrımaya başladı. Az sonra da yere düştüm.

Liva'dan: (yani çok değerli yazarınız)

Polat kapıya koştu ve Dalya'yı kucağına aldı.

"Hastaneye gitmesine gerek yok. Deniz bana yardım et sen"

Deniz Polat'ın arkasından ilerledi. Dalya'yı odasına çıkardılar.

"Az sonra uyanır. Ama her ihtimale karşı serum takalım. Bodrumdan r tane serum getirir misin?"

Deniz başını salladı ve odadan çıktı.

Bodruma gitti ve tıp eşyalarının konulduğu yere doğru ilerledi. Bir tane serum aldı ve tekrardan Dalya'nın odasına çıktı.

Serumu abisine uzattı ve ikizinin yanına oturdu. Acaba Dalya'nın gördüğünde kötüleşmesine sebep olan adam kimdi. Değildir dimi. Yapmamıştır. Deniz düşündüğü şeyin olma ihtimali yüzünden sinirlenmişti. Saçlarını karıştırdı ve uzunca ofladı.

O adamın kim olduğunu bulmalıydı. Uraz abisinden Dalya'nın geçmişini araştırmasını isteyecekti. Ama Uraz, Dalya'dan nefret ediyordu. Yapar mıydı ki? Deniz onu bir şekilde ikna edecekti.

Şimdilik kafasındaki düşünceleri bir kenara attı. Gerçi tam olarak atamadı. Deniz meraktan yerinde duramıyordu. Polat abisine döndü ve

"Abi ben aşağı iniyorum"

Dedi. Polat başını salladı. Deniz odadan çıktı ve koşarak merdivenlerden indi. Uraz polis olduğu için pazarları da çalışıyordu. Deniz kimseye birşey demeden hızla evden çıktı. Bir taksi çevirip abisinin çalıştığı karakola gitti.

Danışmanın olduğu yere gitti ve nefes nefes konuşmaya başladı.

"Uraz abim nerde"

"Uraz Bey odasında olacaktı"

"Tamam"

Deyip Uraz abisinin olduğu kata çıktı. Odasının kapısını bile çalmadan içeri daldı.

"Deniz? Noluyor, burada ne işin var?"

"Abi sana birinin geçmişini araştırmanı isteyebilir miyim?"

"Kim bu?"

"Dalya"

"Olmaz"

"Abi! Acil ama"

"Acil olan ne?"

"Anlatamam. Lütfen"

Uraz oflayarak bilgisayarının başına geçti. Deniz gülümseyerek abisinin yanına gitti.

...

Yaklaşık yarım saattir Dalya'nın geçmişini araştırıyolardı. Ekranda yazanları okurken ikisinin de gözleri açıldı ve birbirine baktılar.

"Doğruymuş o piç..."

"Teşekkür ederim abi."

Dedi ve hızla odadan çıktı.

Eve dönmüştü. Koşarak Dalya'nın odasına çıktı. Kapıyı açtı ve odaya girdi. Polat, Dalya ile konuşuyordu.

"Ne zaman uyandı?"

"Az önce"

Diye cevap verdi Polat.

"Dalya ile yalnız konuşabilir miyiz?"

Polat başını salladı ve odadan çıktı.

"Dalya. Geçmişini araştırdım."

Devam edecek...

Aşklarr umarım sevmişsinizdir. Lütfen vote atın. Sizleri çoook seviyorum💋💋

Hayalet Okuyucu Olma