Selam gençler. Bu hikaye ile birlikte yeni bir kurgu daha yazmaya başladım. Onu da okursanız sevinirim. Ayrıca lütfen oy verin sonuçta biz bu kitabı emek vererek yazıyoruz değil mi? İyi okumalarr ♪(´ε｀*)

Dedi ve sarılmayı bıraktı ve koridorda ilerledi. Az sonra biri saçımdan tuttu ve bir yere sürüklemeye başladı.

"Deniz'den uzak duracaksın. Bunu anlaman için de cezanı çekeceksin!"

"N-ne diyorsun ya bıraksana beni"

Beni bir yere getirdiler ve karanlık bir odanın içine attılar. Burnuma küf kokusu geliyordu.

"Görüşürüz bakalım Deniz'e sarılmak neymiş"

Dedi ve karnıma tekme attı. Bu darbe ile yere düşmem bir oldu. Yanıma eğildi ve saçımı tuttu. Kafamı betona çarpmasıyla çığlık attım.

"Burada kal da aklın başına gelsin"

Dedi ve kapıyı kapatıp çıktılar. Zorla ayağa kalktım ve kapıyı açmaya çalıştım ancak kişitlemişlerdi. Kapıya vurmaya ve yardım istemeye başladım. Ama sanırım burada kimse yoktu. Yere oturdum ve dizlerimi kendime çektim. Aklımda canlanan sahne ile çığlık attım.

flashback:

Babam ve annem yine ve yine kavga ediyordediBabam annemi üçüncü kez aldatmıştı. Umarım sinirini yine benden çıkartmaz diye geçirdim ve yatağımın köşesine sindim. Az sonra tartışma sesleri kesilmişti. Babamın ayak sesi bu tarafa doğru geliyordu. Odamın kapısı sertçe açıldı ve babam içeri girdi.

"Git bu evden!"

"Ama-"

"GİT DEDİM!"

"Ben birşey yapma-"

Sol yatağımın yapmasıyla yüzüm yana döndü. Bana tokat atmıştı. Daha fazla dövülerek için yanıma birkaç eşyamı aldım ve evden çıktım.

Saat 02.43 olmuştu. Sokakta boş boş yürüyordum. Arkamdan birinin bana seslenmesiyle arkamı döndüm.

"Küçük kız gidecek yerin yok mu? İstersen benim evimde kalabilirsin"

"Gerek yok sağolun"

"Seni yiyecek değilim ya"

Gidecek başka bir yerim olmadığı için mecburen kabul etmiştim. Adamın evine gelmiştik. Eve girince kapıyı hızla kapattı ve kilitledi. Bana baktı ve sırıttı.

"Çok eğleneceğiz güzelim"

Kolumdan tuttu ve beni bir yere sürüklemeye başladı. Ne kadar tepinsem de çok güçlüydü. Evin bodrumuna gelmiştik. Beni yere attı ve yanıma geldi.

"Bırak beni"

"Sus yoksa daha kötü sikerim"

Ne kadar öyle dese de çırpınmaya devam ettim. Ancak sonunda keşke sussaydım dedim...

flashback and

Yere yattım ve çığlık atmaya başladım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Dolayısıyla yine kalbim ağrımaya başladı. Derin nefes alıp vermeye ve sakinleşmeye çalıştım ancak burada kaldıkça daha kötü oluyordum. Kalp atışı hızlandıkça nefes alış verişi o kadar yavaşlıyordu.

Gözüm kararmaya başladığında kapıya vurulmaya başladı.

"Dalya!"

Kapı kırıldı ve görüş açıma Ateş girdi. Ateş yanıma gelince artık gözüm tamamen kararmıştı. Gözlerim yavaşça kapandığında hissettiğim tek şey birinin beni kucağına alması olmuştu...

​​​​Ballı böreklerim artık her iki hikayeye de bölüm attığım için bölümlerin çok uzun olamıyor kusura bakmayın. Lütfen oy verin. Sizi çoook seviyorum.