Gördüğümüz şey küçük bir kan gölüydü. Müdüre Madison bana korkulu gözlerle bakmaya başladı. Bende ona öyle bakıyordum. Sonra ikimizde bir çığlık atıp kaçmaya başladık. Arkamıza bile bakmadan okula doğru koşmaya başladık. Okula vardığımızda Jack ve Linda yanıma gelip bana sarılıp bana size ne oldu böyle! Diye sorular sormaya başladı. İkimizde korkudan konuşamıyorduk. Müdür yar-dımcısı yanımıza gelip bize birer bardak su verdi. Korkudan ne yapacağımı bilemedim. Okuldan erken çıkma izini isteyip eve döndüm. Ema bugün hasta olduğu için okula gitmemişti. Annem eve erken geldiğimi görünce bana Luna ne oldu kızım eve neden erken geldin diye sordu.Anneme sadece bir şeyim yok diyebildim. Ama annem ısrarla bana ne olduğunu soruyordu. Sonunda dayanamadım ve olan herşeyi anlattım. Annemin ağzı açıkkaldı ve bana kocaman sıkıca sarıldı. O sırada Ema içeri girdi ve ikimizi de ağlarken gördü. Bize ne olduğunu sordu. Ona anlatamayacağımı söylediğimde ağlayarak odasına koştu. Annem onu teselli etmek için yanına gitti. Yine annem ona öncelik vermişti. Çok önemsemedim zaten bu gizemi çözmek çok istiyordum o zaman biraz yalnız kalmalıydım. Masama oturdum ve bilgisayarımı açtım. İnterneti açtım ve haberlere girdim. Biraz aşağı inince yeni yayınlanmış bir haber gördüm. Haberde bizim araştırdığımız konuyla alakalı bir bilgi vardı. Biraz daha aşağı inince Müdüre Madison ile gördüğümüz gölün fotoğrafını gördüm. Artık daha da haberin bizim olayile alakalı olduğunu düşünmeye başladım. Uykum gelmeye başlamıştı.