Uyandığımda okula geç kalmıştım. Annemin adım seslerini duyunca hemen ayağa kalkıp hazırlanmaya başladım. Annem içeri gelince uyandığımı görüp mutfağa doğru geri gitti.Hemen mutfağa inip kahvaltımı yaptım. İndiğimde annem çoktan çıkmıştı. Hemen kahvaltımı yaptım ve yola çıktım. Yolun yarısı bitmişti. Sınıf kapısının önünde durdum ve kapıyı açtım. Çok sakindim çünkü ders matematikti. Daha ders programı yenilenmemişti. Ama karşımda ne göreyim. Matematik hocası William. Ona sadece;

- “Hocam siz yaşıyor muydunuz?” Dedim.

William bana;

- “Luna iyi misin kızım yaşıyordum ben zaten. Sadece 1 haftalık bir tatile çıkmıştım o kadar.” Dedi.

- “Ama o zaman telefonlarımıza cevap verirdiniz.” Dedim.

Bana;

- “Ay evet ben telefonumu değiştirdim.”

Hala anlamamıştım. Zaten konuşması çok kötü geliyordu. Sanki okula William kılığında biri gelmiş ve herkesi kandırıyordu. O sırada Müdüre Madison içeri girdi ve bana neden ayakta olduğumu sordu. O da çok normal görünüyordu. Hiçbir şey anlamamıştım ki Müdüre Madison bana oturmamı söyledi. Yerime oturcaktım ki sandalyemde kırmızı boya gibi bir şeyle “Sadece sen hatırlıyorsun.” Yazıyordu. Ne olduğunu anlamadım ve bunu Müdüre Madison’a gösterdim . O ise burada yalnızca “Ezik!” yazıyor dedi. Tekrar baktığımda gerçekten de öyle yazdığını gördüm. Çıldırmak üzereydim.