Valla mafya!

Tekrar buluşalım demiş ama bana ne zaman buluşacagimizi söylememişti. Aradan 4 gün geçmişti.

Ezgi iğleştiğini söylemişti. Yarın beraber okuldan sonra buşulucaktık kızlar gecesi yapmayı planlıyorduk. Yanımızda ışılda olucaktı. Üçümüz tam olarak ilkokuldan beri tanışıyorduk. Ama sorun o ki ışıl farklı bir liseye kaydı alınmıştı nedeni ise taşınmalarıydı. Bu yıl taşınmışlardı haftada 1-2 kez görüşebiliyorduk.

Ayaklandim ve dolaplarda aburcubur aramaya başladim."Ya nasıl?" Aburcuburlarim yoktu. Bitmişti...

Eşorfman ve ince bir badi üzerinde vardı bunu sıkıntı etmeden markete gidip gelebilirim.

Ayakkabılarımı giydim ve dışarı çıktım. Aşağı inerken karanlıktı. Binada asansör yoktu ama sorun değildi. Aşağı inerken ayak sesi ile oldugum yerde durdum.

Belkide yanımdan geçip gider. Diyerek durmuştum ama nefes veriş sesini duyduktan sonra bu düşüncemin saçma olduğunu fark ettim.

"Kimsin?" Dedim sesim mi titriyordu?

"Bir yabancı "dedi. Sesi tanıdık gibiydi ama bir o kadar yabancı...

Soğuk elleri önce yanağına sonra ise ağzımı kapattı. Mendilden kokuyu almamaya çalışsamda bir süre sonra almak zorunda kalmıştım.

mafyadan.

oyun oynamamı istemişti ve bende onun istediğini yerine getiricektim.

Onu evime getirmiştim. Elerim ile dokunmami istemiyebilirdi bu yüzden eldiven takmıştım.

Ben sorun etmemistim ama o edebilirdi.

Hayata tesadüf diye bir şey yoktu.

Anahtarı kapının üzerinde bıraktım ve üst katta çıktım. Bugun özgürdü. Belki sonrasında küçükkem oynadığımızdan farklı bir oyun oynıycaktık.

Ervadan.

alarm çalmadığına göre geç uynamıştım ve okula geç kalmıştım. Hayır böyle bir güne gözlerimi açamam.

Bir kaç dakika sonra kafamdaki sorunları güç bela yok ettikten sonra gözlerimi açtım ve yataktan doğruldum. Bir saniye güneş batıdan doğmadığına göre güneş daha şimdi batıyordu ve ben tanımadığım birinin evinde gibiydim. Kafamda canladırmaya çalıştım.

"Bir yabancı" evet bunu demişti bir ses ve sonra beni bayıltmıştı.

Telefonumu aramaya koyuldum. Çevreme bakındım ve telefonumu ve küçük mavi kağıda yazılmış bir not buldum. Nota:

belki bu sefer özgürsün ama diğer sefer

öyle olmıycak kanaryam.​​​​​​ mafya olmamı isteyen

sendin senin için canımı verebileciğim gibi bunu yapmayı deneyeceğim...

notu okuduktan sonra notu cebime sıkıştırdım. Odayı daha çok gezmek istedim. Bir masanın üstünde bir fotoğraf ve yanında ise çerçeve olabileceğini tahmin ettiğim tozlu izler vardı. Bu fotoğrafta ki bendim.

Ellerimin titrediğini hissetim. Buradan sakince kaçmalıydım. Kapıya doğru yöneldim. Kapıyı yavaş bir şekilde açmaya çalıştım. Korkudan terliyen ellerim yüzünden kapıyı açamamış ve üstelik ses çıkarmıştım. Ellerimi dizime sürtüm ve tekrar denedim ve açtım.

​​​​​​beklediğim gibi kilitli değildi. Çıkış kapısı olarak düşündüğüm kapıya hızlıca yürüdüm. Bu sefer anahtar üzerindeydi ve kapı açıktı. Bu nasıl kaçırma yöntemiydi dışarda korumalar falan var herhalde.

Çıkmalımıydım. Ya mayına basıp ölmemi istediği için kapı aaçıksa. Bir çözüm bulmalıydım. En iyisi çıkmak. Kapıyı açtım ve etradıma bakındım. Kimsecikler yoktu. Normal olarak sokakta oynıyan çoçuklar, bebek arabası ile çoçuğunu gezdiren anne, karşıda bankta oturmuş sohbet eden teyze... Burası normal bir sokaktı. ben dağda oluruz sanmıştım...

Önüme gelen biine ana caddeye nasıl gideceğimi sordum. Ve tarif ettiği gibi yürüdüm. Söylediği gibi ana caddeye varmıştım. Boş bir taksi bulup evin yolunu tarif ettim.

İlk uçakta annemlerin evine istanbula gidicektim...

"Adam vallah mafya!"

##

erva fazla korktu galiba....

jolay kokay göndermem ervamızı. Aslında kitabı hercai gibi yazmayı düşünüyordum arkadaşım sağ olsun vazgeçirdi.