Ölüm Bir bitiş olarak bilinir, yaşam ise buna konulmuş bir isim yok. Ama doğum başlangıç, ölüm bitiş peki arasındaki uzun çizgi ömürden başka bir ismi yok mu? İnsan yaşarkne ölmüş olabilir veya doğdun gün kötü kadari yüzünden, belki yeni biri ile tanıştığından başlangıç yani yeniden doğabilir.

İçimden çok konuşmamaısını diolog kurmadan pizziamı alıp gitmek vardı. Dua ediyordum sırf bunun için.

"Pizza mı?"Dedi sesinde anlam veremediğim bir şey vardı. " pizzayı yedim ben"

"ne? Nadıl başka birinin pizzasını yersin? " dedim sinir ile hala başım öne biraz eğikti yüzüne bakmadan vücüdünda gözlerimi gezdirdim.

"Kimsin ki sen? Burada veya yan evde yaşayan olmadığına göre bende yedim pizza'yı" dedi. Teyzemin öldüğünü biliyormuydu.

"Tamam öyleyse ücretini alabilirmiyim! " dedim sesim fazla sinirli çıkmasada sinirliydim.

"Nerede yaşıyorsun o pizzanın senin olduğunu nereden bileceğim? " dedi. Yüzüne baktım gerçekten alay mı ediyordu benimle bunu anlıyamıyordum.

Onu öldürmek istiyordum paramı vermesi yeterliydi pizzamı yiyip üzerine hadsizlik ediyordu.

"Bunu tanımadığı yanlışıkla gönderilen pizzayı yiyen birimi söylüyor? Pizzanın ücretini alabilirimiyim" dedim sesimin keskin çıkmadını umuyordum. Yüzünden gözlerimi çektim halla dış kapıda merdivenlerdeydim o ise bahçesinde bana bir kaç mesafe uzaktaydı.

"Nakit para yok bende babamın kartı ile sizin eve göndereceğim" dedi, "sen galiba sera ablanın akrabasısın"

"Evet bu seni ilgilendirmez" dedim arkamı dönüp eve doğru yürümeye başladım. Epey açıkmıştım saat 14 olmasına rağmen yemek yememiştim ve doğal olarak açtım.

200m yolu telefonda şeker patlatarak geçirmiştim. Çoçuğun evinde olduğu gibi-evler aynı-bahçe kapımdan içeri girdim. Kilitlemiş olduğum kapıyı açmak için ceplerimi karıştırdım ama anahtar yoktu. Kapıyı kilitleyim cebime koyduma emindim.

Bahçede anahtarı aradım ama bulamadım. İki evin arasında düşürmüş olmalıydım.

Evin önünden diğer evin öne kadar aradım, çoçuğun bahçe kapısında olan merdivenlerde anahtarı buldum. Eğilip alıcakken evin kapısının sesini duydum. Hemen anahtarı alıp, duvara yaslandım. O gittikten sonra gidebilirdim. Hiç bir diologumuz olmadan.

"Pizza gelmedi mi? Aha merak etme birazdan gelir! " dedi çoçuğun sesi. Bana dediğnden emindim ama donakalmıştım. Utanç vericiydi.

"Şey... Aslında anahtarım düşmüştü... " dedim abşını salladı ve,

"Anladım benimle yemek yemek istermisin aslında pizza için bu adresi vermiştim, pizzan geldi. "

"Alabilirmiyim? "Dedim.

"Tabii olur ama sorun şu ki sana bir kaç soru sormak istiyorum" dedi. Gerçekten çok sıcaktı. Kazak giydiğim için extra sıcaktı.

"Sor? " dedim.

"Burada mı? Pizza yerken sorsam acıkmış olmalısın bende acıktım. Komşunum sonuçta"dedi.

" pizzamı alabilirmiyim? "Dedim." yada umrumda değil"

"Dur gitme! Sana süprizim var veya değil. Sana bir kaç soru sormak istiyorum. "

"Tamam ama pizzamı sana vermem." dedim. Önden yürüdü. Bahçede durdu ve bana baktı.

"Rahatsız hissedebilirsin ama dışarısı sıcak bu yüzden içeride klima var... " dedi.

"Şey... Hemen yemek yiyip ve senin bir kaç sorundan sonra evime gideceğim sorun olmaz. " dedim. Ama kendimi rahatsız hisedicektim bundan emindim. Arkasından yürümeye devam ettim. Kapıyı açıp içeri girdi.

Amarikan mutfakta mermer masa olarak-tam bilmiyorum-bar sandalyeler ahşaptı teyzemde ise renkliydi. Kendisi gibi..

"Geç otur " dedi. L koltuğun üzerindeki klima kumandasını alıp klimayı açtı.

"Pizzaları ısıtayım" dedi ve daha önce fark etmemiş olduğum 2 pizza kutusundan rasgele birini alıp mikrodalgaya koydu.

"Kendinede mi sipariş etmiştin? " dedim. Arkasını döndü,

"Aslında hayır sana sormak için bir bahaneydi. "

"Bu kadar önemli olan ne? Ve kimsin sen hiç görmedim seni? " dedim.

"Aslında şöyle ki...pizzaları yedikten sonra konuşalım. " dedi, pizzayı çıkardı ve diğerini koydu. Sikünet sesizliğe bölünmüş gibiydi ama sorun sadece ikimiz konuşmuyorduk. Klima, mikrodalga ve daha çok aletin sesi hoş olmasada sesizliği bölüyordu.

Bir kaç dakika yine diğer pizzayıda çıkardı. İkisinide tabağa koyudu. İki bardak ve kola çıkarıp pizzaları önüme koydu. Karşıma oturdu. Siyah dalgalı saçları pürüzsüz yüzü ile yakışıklığı öne çıkıyordu.

"Şimdi yemeği yerken ilk sorumu sorayım. Gerçekten sera ablanın senin teyzen olduğunu düşünüyormusun? " dedi.

🌿

bölüm hakında düşünceleriniz neler?