Selammm!!!

Bu bölüm Furkan'ın ağzından olucak.

Bölüm sonunda görüşmek üzere

__________________^^_______________

Beril'i izliyordum. Elinde valizi ile nereye gitmeyi düşünüyordu. Ailesinin evde olmadığını biliyordum.

Ama o nereye gidiyordu mesajlarıma da dönmüyordu. Uygulamayı mı silmişti?

Dün onu aramıştım ve ağlayarak açmıştı. Onu merak edip buraya gelmiştim o ise gidiyordu.

Benim Ahu'm gidiyordu.

En son Beril'imin odasına gidip saçını okşamıştım. Onun kokusunu içime çekmiştim.

Kendisi gibi naif bir kokusu vardı. Tam olarak nasıl bir kokusu olduğunu tarif edemiyordum.

Ona attığım müzikleri gerçekten de dinliyordu onu yangın merdiveninde de görmüştüm. Benimle konuşurken şarkımı dinlemişti.

Şimdi ise telefonla konuşuyordu. Bir siyah passat önünde durduğunda inen kişiye baktım.

Siyah saç ve gözleri vardı. Aniden kaşlarım çatıldı. Bu o Recep dediği çocuk olabilir miydi? Sözde arkadaşının sevgilisi olan o kişi.

Aniden çocuğa koşup sarıldı. Onları duyabilmek için daha yakına gittim. Antilop suratlı adam onun saçlarından öptüğünde öylece onlara baktım

Dondum. Nefes alamadım. Uygulamayı silmişti sırf sevgilisi için miydi?

Arkamdaki Cem'e dönüp "Son aramalarına bak bakalım kimiş bu Antilop Suratlı." Dediğimde Cem arkasını dönüp uzaklaştı.

Ben hala onlara bakıyordum. Sebepsizce gözlerim doldu. Aniden sildim gözümü. "Sikik beyinli şimdiye kadar gidip kızla konuşmadın. Onu başkalarıyla görünce duygulanma." Kendi kendime konuşuyordum.

Derin nefes alıp onlara baktım. Hala birbirlerine sarılıydılar. En sonunda ayrıldıklarında tekrardan derin nefes aldım.

En sonunda elini tuttu Beril'imin. Bu sabaha kadar böyle değildi daha 2 yada 3 saat önce biz konuşmuştuk. Ben ona arkadaş demiyelim demiştim oda demiyelim demiyelim demişti.

Neden şimdi böyle olmuştu. Onlara arkamı dönüp motoruma binip eve doğru hızlanmaya başladım.

Onun sevgilisi değildi değil mi? O yüzden uygulamayı silmemişti.

__________________••______________

Hızlıca eve girdiğimde Uzay'ın ettiği küfürleri duymuştum. Onun fotoğrafları olan odaya girdiğimde Cem aradı.

"Abi kimle konuştuğunu bulduk." Diyen Cem'in sesini duydum. "Dosyayla getir." Deyip telefonu kapattım.

Onun fotoğraf larını elime aldım. Tam yırtacağım sırada odanın kapısı çaldı.

Açtığımda Uzay karşımdaydı.

"Cem'den birşeyler istemişsin al bırada yazıyor." Deyip dosyayı elime verdi.

Dosyayı alıp kapıyı kapatacağım sırada "Bu odada ne var neden kimsenin girmesini istemiyorsun?" Diye sordu.

Boş konuştuğunu farkedip Kapıyı kapattım.

Dosyayı açtım ve mektubu elime aldım. İçinde USB vardı.

Hemen bilgsayara takıp ne konuştuklarını dinlemeye başladım.

"Ahu buraya geliyormuşsun geliyorum seni almaya hatta evinin oralardayım." Diyen sesini duydum o antilopun.

Nereye götürecekti ki? Noluyordu lan?

"Ooo Güney Zengo olmuşsun lan." Diyen sesini duydum Berilimin ve telefon kapandı.

Bu kadarcık mı konuşmuşlardı.

Onun nereye gittiğini bulmak için Cem'i aradım.

"Nereye gitti bana bul konum olarak at." Deyip Telefonu tekrar kapattım.

Onun fotoğraflarına bakmayı bırakıp odadan çıktım. Uzay'ın sesi geliyordu

"Fenerbahçe maçı var gel izle lan. 1-0 Galatasaray önde ama maç döner. Biz kazanacağız net."

Onun konuşmasına kulak vermeyip arkamı döndüm. Bana dönüp bağırarak "Ulan Sende var bir haller" dedi.

Bahçeye çıktığımda bana doğru yürüyen Cem'i gördüm Yanına yaklaşıp "Abi bulduk nerede olduğunu" dedi.

Ona bakarak "Neredeymiş" Dedim. "Abi bak şu köyde" deyip elime bir kağıt verdi.

Hemen motoruma atladım. Ve hızla oraya doğru yol almaya başladım.

Onun köyde ne işi vardı belki zorla götürmüştür onu Güney denilen Antilop suratlı çocuk.

____________________••_____________

O'nu izliyordum köydeydi Babannesinin evinde kalıyordu.

Ben de onların evinin yanındaki evi almıştım. Çok basitti adama çek yazıp evi boşaltmıştım ve buraya taşınmıştım taşınmama gerek kalmamıştı Çünkü Cem eve eşya getirmişti.

Onu izliyordum dışarıda koyunlarla uğraşıyordu çok tatlı gözüküyordu O yanındaki çocuğu ise hiç yanında görmemiştim.

Sevgilisi olsaydı yanına gelirdi değil mi?

Onun hemen karşısındaki pencereydim. O odada kalıyordum.

Odasına geldiğini fark ettim. Onun numarası bende uzun zamandır vardı. Şimdi ise ona yazma sırasıydı.

Komidinin üstündeki telefonumu alıp ona yazdım. Querencia diye kaydetmiştim onu.

Anlamı ise "insanın kendi evi gibi gördüğü ve güvende olduğu yer."

Ben; 

Neden sildin uygulamayı?

Seni bulacağımı söylemiştim.

Ona yazdım ve gönderdim. Onun odasının gözüktüğü Pencereye doğru yaklaştım. Kendi kendine şarkı söyleyip dans ediyordu. Bir anda telefonuna bildirim geldiğinde telefonla doğru yürüdü dondu sanki şaşırdı.

Querencia;

Sen kimsin?

Furkan sen misin?

Cevap yazacağım sırada odasının kapısı açıldı. O antilop'u gördüm yine ve yeniden.

Pencere açık olduğu için sesleri buraya geliyordu. "Abin seni bana emanet etti. Zaten Galatasaray maçı izliyordu beni takmadı bile. Hadi gel gidiyoz." Deyip sırtını gösterdi.

Ne alakaydı sırtı. Ne oluyordu burda?

Beril yatağa kalkıp onun sırtına yaklaştı ve onun sırtına atladı kahkahalar atıyordu.

İlk defa onu kahkaha atarken görmüştüm. Çok güzel gülüyordu ama bana değil başkasına.

Pencereyi kapatıp odamda ki koltuğa oturdum bana uygulamayı silmiyeceğim demişti ve silmişti.

Anlamıyordum antilop onun sevgilisi miydi? O abisi onu kimseye emanet etmezken bu çocuğa emanet mi etmişti?

Elimi başımın arasına alıp boynumu büktüm.

Hiçbir şey anlamıyordum.

__________________∆∆_____________

Hehehheheheh yine bennn!!!

Ben Furkan'a çok üzülüyorun. Siz de üzülüyor musunuz?

Yıldızları parlatmayı unutmayın!!!

Görüşmek üzere!!!

Seviliyorsunuz...