"iklim çok kötü bişey oldu"

dona kaldım nola bilirdi ki?

"anne sen iyimisin"dedim aceleyle. Güz de şaşkın şaşkın beni dinliyodu

"ben iyiyim ama .."

"ama"annem tekaratdan ağlamaya başladı korkuyordum nolabilirdiki çok gerilmiştim annem biraz sakinleşip trekrar konuştu

" iklim. Baban ankaraya gelicekti sana süpriz yapmaya anlaşmıştık"

dedi yine ağlayarak bunun niye ağlıyodu ki

"anne niye ağlıyosun ozaman ne güzel babam geliyo"

"orası öylede işte nasıl söylicem sana bilemiyorum"

"neyi anne söylesene babama bişey mi oldu "

arabadaki herkez bana bakıypdu karza arabayı biyana çekip bana bakıyolardı heran ağlamaya hazır bi vaziyetteydim

​​​​​​"baban sabah uçakla gelcekti azönce aradılar babanın bindiği uçak düşmüş ... Hiçkimse kurtulamamış" ağlamaya devam etti annem

ne babam öldümı belkide hayatımda duyduğum enbkorkunç kelimeydi babam benim herşeyimdi babam ı çok seviyodum üstelik benim için yanıma gelmişken kavuşamamışken ben naparım babam annemle ayrıydı ama annem bile çok üzülmüştü

babam nasıl gider ya daha çok planlarımzı vardı nasıl ya hala bu soku atlatamadım gzölerimden yaşlar selgibi akmaya başladı

telofon elimden düstü karza gzü sonat benim yanıma gelmiş noldu diye soruyolar ama ben hiçbirini duymuyodum sadece ağlıyo ve oşk içindeydim yağmur yağıyodu hayatımın en kötü günü bu gün.

annem telofondan bana iklim diye sesleniyo ben se hiçbirini duymuyodum sade şoklar içindeydim babam benim canımdı

o artık hiç bizaman yanımda olamayacağı gerçeğini kabullenmek istemiyodum kabullenemiyodum...

beş dakka dona kalıp şarıl şarıl ağladıktanbsonra güz beni sarstığı an gerçek hayata döndüm

"iklim iyimisin noldu"dedi güz

bense hala yaşadığımın şokunu yaşıyodum kimseyle konuşmak istemiyodum sadece annemin yanına gitmek istiyodum.

herkes benden cevap beklerken ben kimseye bakmadan umursamadan arabanın kapısını açıp çıktım,Karza da arkamdan geliyodu ağlaya ağlaya yağmurun altında yürümeye başladım biri omuzma dokundu beni tuttu bu karzaydı diğerleride karabanın yanında bizi izliyolardı karza yüzüme baktı oda heran ağlicakmış gibi bakıyodu bense durmadan ağlıyodum hatta artık hıçkıra hıçkıra ağlıyodum

"iklim noldu" dedi endişeyle

ben hala ağlayarak yzüüne bakıyodum öndeki saçlarımdan sular akıyodu yağmurun altında sırılsıklam olmuştum

"karza beni annemin yanına götür " dedim sadece. karzada anlamaz bi şekilde bana bakıyodu

"iklim niye ağlıyosun annen ne dedi noldu söylesene "

" şuan konuşmak istemiyorum beni anneme götür" dedim titriyen sesimle.

karzada beni omzumdan tutup arabaya götrüdü ama ben hala hcıkrıa hıçkıra ağlıyodum kimse bana bişey sormadı yol boyunca,sadece ağlıyodum hiç susmadan ,herşeyin bi rüya olmasını diledim birazdan. Annem gelip uyandırcak mışgibi ama uyandırankimse yoktu olmicak ta.

...

evee yaklaştığımızda ağlamalarım dahada artti evin önüne geldiğimizde karza gelip kapımı açtı güz

"iklim sakinleşince ara bizi" dedi normalde sulu göz dilimdir ama szö konusu babamsa canımı bile veririm

Karza elimden tutup beni kapının önüne getirdi.

"iklim ara beni sakinleşince " dedi bende sadece başımı sallamakla yetindim anahtarı çantamdan çıkardım ve kapının kilidini açtim içeri girince karzada gitti biraz sonra arabanın seside geldi gittiler bemde evde annemi aradım ama evde yoktu annem..