yeon' dan:

gözlerimi acıyla açtığımda araaba da hafiften bi yanık kokusu ve sıcaklık vardı kolumu ve bacaklarımı hareket ettiremiyodum ve sıkışmıştım başımda şiddetli bi ağrı vardı ve araba yer dönüktü başımı zorda opsa arkaya baktığımda derini gördüm derin emniyet kemeri takmadığı için savrulmuş ve ön koltukla arka koltuk arasındaydı asla haraket etmiyodu nefes aldığındanda emin dildim boynu kıtık gibi görüküyodu ve vaşı sadece kanla kaplıydı.

Onu o an böyle görünce için ürperdi ya öldüyse pnu kurtarmam lazımdı onu koruyucağıma söz verdim ama beceremedim gözümden bi damla yaş aktı ben hemen olduğum yerden kendimi kurtarmaya çalıştım biraz uğraştıktan sonra sonynda kurtulup hemen arkadan dikatlice derini kucakladım ve çimenliklerin üzerine bıraktım araba yanmaya başlamıştı eğer bitaz geç uyanymışım bu ikimizinde sonu olurdu.

Derinin nabzına bakmak oldu ilk işim nabzı atıyodu derin bi nefes alıp şükrettim ve hemen ambulansı aradım derinin yanında durdum ve onu arabadan uzaklaştırdım benimde bcağım galiba zedelenmişti topallaya topallaya uzak bi yere indirdim yavaşça derini. O bunu hak etmiydu ya narin bünyesi bunlara katlanamaz beni bırakırsa ozaman napçaktım ben.

Dutu kötü görünuyodu onu bu halde görmek benim içimi parçalıyodu eğer ona bişey olursa artık kendimi affedemez dim asla.hiç hareket etmiyodu bu beni aşırı korkutup gersedr biran önce ambulansın gelmesini bekliyo kucağımdaki derine gözlerini açması için yalvarıyodum ama nafile.

Bikaç dakika sonra ambulan sesi duyuldu ve buraya geldi önce derini sonrara arkadaki diğer ambulanstan beni aldılar ben derini aklımdan hala çıkaramıyodum yanımdaki hemşirelere yalvarıyodum derini kurtarmaları için ama onlar veni duymazdan geliyolardı ve yavaş yavaş sinirleniyodum sinirle karışık ve olayın şokunu atlatamaz bi ağlamayla birlikte hastaneye vardık.ben direk derinin yanına yöneldim derini ameliyata soktular zaten direk benim çok bişeyim olmadığı için kimse benimle ilgilenmemişti..

Asla yerimde duramıyo sitresten kendimi yemek üzeriydim tek istek ve dileklerim o lanet kapının açılıp doktorun bana o iyi demesini umuyodum ve öyle olmalıydı kalbım küt küt aterken sesini duya biliyodum danarlarım iyice kendini göstermiş çenemse kasılmıştı hep kendimi suçluyodum hep.

Yaklaşık 4 saat daha böyle sürdü ama brnim içim sanki 4 yıl gibi geçti zaman asla geçmedi ilk kez kendimi bukadar çok çaresiz hissediyodum susuadım ama su içmek bile istemiyodum bian olsun o kapının yanından ayrılmıyor kafamın içinde bin bir seneryo kuruyodum ..

Ben yine sitresten ellerimi yemek üzeriyken o kapı açıldı ve bi doktor bana doğru yaklaştı...

bolüm sonuuu

nasıl buldunuz

oy verip yorum yapmayı unutmayın bayyss