1. Bölüm

《 1. BÖLÜM 》

~🥀 Hiç bir korkuluğu kurt şeklinde yapmamışlar , ayı ve leopar şeklinde de yapmamışlar. Zannediyorum ki insanlardan daha korkunç bir varlık bulamamışlar....🥀~

      🦋

" Maria, Maria" bu da ne böyle? Başım çatlıyor!
"Ne zaman kalkar tahminince?" "Ne bileyim?! Hem kim dedi sana kızı it diye! Bak neler oldu?!"
" Ya nerden bilim ben dengesini kaybedip düşeceğini?! Hem kim bile bilirdi ki bu kadar sakarca davranacağını?!" Bu ne ya?! Kim başımda bağırıyor böyle?! "Uyanıyor!" Gözlerimi açtığımda tanımadığım bir yerdeydim. Önümde tanımadığım iki tane kadın vardı. Kadınlar 'dan biri 1.50-55 boyları arasında, kızıl saçlı , hafif kumral tenli, ve mas mavi gözleri vardı. Onun yanında ki kadının ise 1.60-70 boyları arasında simsiyah saçları olan, esmer bir teni, esmer tenine çok yakışan hafif 'ten se çilleri ve mas mavi gözleri vardı.

Dur biredika, dur bir dakika! Ben yeni fark etti ğim detayla.önümde ki iki kadına şok içinde bakıyordum. Aman Allah'ım! Bu iki kadının kulakları sivri! Hemde çok sivri! Kızıl saçlı kız; "İyi misin Maria?" Diye sordu. O bana bunu sormasıýla bakışlarım ona kaydı. Kadına resmen azım bi karış havada bakıyordum. "Maria sana diyorum. İyimisin?" Bu kadın neden bana ikide bir Maria diyor? Benim adım Maria değil ki? Kadınlardan baķışlarımı çekip etrafa bakmaya başladım. Burası benim odam değil di. Bu oda da ne böyle! Her yer mum la kaplı bir odadaydım resmen. Mor un baskın olduğu duvarlar, duvarların üzerinde sarı renk desenler vardı ✋✋. Burası da neyin nesiydi böyle? Bu iki kadında kimdi?
Ben ilk son teyzemin evin de, bana ayarladığı oda da uzanıyor dum her zaman ki gibi. Tavana bakıyordum. Sonra beni çok ağır bir uyku bastığını hatırlıyordum. Ve bir rüya gördüğümü. Bataklıklar içerisinde bir çiçek gördüğümü hatırlıyorum. Sonrası yok.
Bakışlarımiki kadına yeniden değdiğinde kızıl saçlı kız bana mahcubiyet ve endişe karışık iki duyguyla bakıyordu. Onun yanında ki diğer kadın ise bana sorulu gözlerle bakıyordu. "İyimisin?" Bunu soran siyah saçlı kadın dı. Sanki kaybettiğim sesimi yeni bulmuş gibi "Siz kimsiniz?" Diye sora bilmiştim. Benim bunu sormamla iki kadında sanki mal görmüş gibi bana bakmaya başladı. "Ne kadar sert düştü bu?" Siyah saçlı kız, sen ki kızarmış gibi kızıl saçlıya sordu sessizce. "Bilmiyorum" dedi bunun üzerine kızıl saçlı kız. " Ben ciddiyim! Kimsiniz siz?! Nerdeyim ben?! Niye ikide bir bana Maria diyorsunuz?! Hem sizin kulaklarınız neden sivri?! " Ben bunları ardı ardına sıralarken kızıl saçlı kız bana " Hatırlamıyormusun bizi Maria? " sorduğu soruyla ona " Siz kimsiniz bilmiyorum. Ben Maria falan da değilim. Galiba bir yanlış anlaşılma olmuş. Ben sadece geri teyze...." Aklıma gelen detaylar gözlerim fal taşı gibi açıldı. Ben konuşa biliyordum. Bunun üzerine ellerimimi kaldırdım. Aman Allah ım hareket ede biliyorum. Ama ? Ama bu nasıl olur?
Ben bu son 3 yıldır yatalaktım. Gözlerim diğer iki kadına kaydığın da bana endişeli ve bi o kadar da sorgulayıcı bakıyorlardı. Sonra onların sivri kulaklarına erişti gözlerim. " Kulaklarınız. Kulaklarınız, gerçek mi?" Diye sordum bilinçsizce. Bunu sormamla birlikte halen tanımadığim önümde ki iki kadın da ' sen ciddimisin ' bakışı atıyordu. "Tamam kesinlikle hafızasını kaybetmiş." Bunu söyleyen siyah saçlı kadındı. " Maria sen ciddimisin? Tabiki de gerçek." Bunun üzerine hemen ayağa kalktım ve bir ayna aramaya başladım. Yatağın üzerin de ki aynaya ireştiğin de gözlerim önü hemen elime aldım. Tabi ben bunları yaparken kızıl saçlı ve siyah saçlı kız ne yaptığımı çözmeye çalışıyormuş gibi bakıyorlardı. Aynaya baktığımda ise ağzımdan istem dışı bir smşaşırma modası döküldü. Aman Allah ım aynada ki kişi kimdi böyle?! Kumral saçlı, hafif kumral tenli , çilli, açık kahverengi bir kız vardı. Ve onun da kulakları vardı. ✋✋Aynada ki kendime şok içinde bakıyordum. Ben bu değildim. Benim sap sarı saçlarım vardı. Bembeyaz tenim, yemyeşil gözlerim vardı. Ve en önemlisi de sivri kulaklarım yoktu! Ne oldu bana!?
Allah ım sen benim aklıma mükayet ol!
Ben şok içinde aynaya bakarken ellerim bilinçsiz bir şekilde kulaklarıma 'deydi. Aman Allah ım bunlar gerçek! "Maria İyimisin? Bizi hatırlamıyormusun? Senin için endişelenme ye başlıyoruz." Bunu söyleyen siyah saçlı kadındı. " Sizi tanımıyorum. Ben kendimi de tanımıyorum. Ben bu deilim. Burası neresi, nerdeyim ben, aklımda çok fazla soru var." Benim bunu söylememle kızıl saçlı kadın yanıma yaklaştı ve beni yatağa oturttu ve " Ben Anastasia. Bu da Olivia. Ve sen se Maria sın. Bunları hatırlamıyormusun? Ilk son dışarı gezmeye çıkmıştık. Sonra ben ve sen her zaman ki gibi şakalaşır ken senin ayağın takıldı ve yer düşüp kafanı bir taşa vurup bilincin kaybettin. Saatlerdir uyuyorsun. Senin için çok endişelerin dik. Bunların hiç birini hatırlamıyormusun?" Dedi. B.en ise olumsuz bir şekilde başımı salladım. Bunun üzere adını daha yeni öğrendiğim siyah saçlı, yani Olivia ise; "Anlaşılan geçici bir hafıza kaybı yaşıyorsun Maria. Ama iyi olacaksın. Şimdi biraz yat ve dinlen." Dedi. "Dur un bir dakika! Kulaklarınız. Yani kulaklarınız nasıl? Bu normal değil." Dedim aklımdaki soruyu sorarak. Ben bunu sorunca Anastasia da; " Galiba düşerken biraz sert vurmuş olmalısın Maria. Unuttun mu biz bir elfiz. Ve sende bilirsin ki elflerin kulakları sivri olur. Hadi şimdi yat canım. Umarım uyandığında aher şeyi hatırlarsın." Diyerek iki side oda 'dan çıktı. Elf mı? Ne elf i?! Elf ler gerçek değil ki! Onlar doğa dışı varlıklar. Aman Allahım ben nereye düştüm!?

   🦋

~Eğer bir yorum ve yıldız bırakırsanız çok sevinirim.