2. Bölüm

《 2. Bölüm 》

~🥀 Balkona çıktığım da gökyüzüne bakmak yerine o yükseklikten yere uzun uzun baktığım da anladım hiç bir şeyin yolun da olmadığını....🥀~

🦋

Bütün gece uyuyamamıştım. Düşünceler uyumama izin vermemişti. Şimdi ne olacaktı. Hayatıma nasıl devam edecektim. Aslında gerçek konuşmak gerekirse ben hiç bir şey hatırlamıyordum. Eski hayatım la ilgili silik silik te olsa bir şeyler hatırlıyordum. Son 3 yıldır yatalak olduğumu, yatalak kaldığım da teyzemin evinde kaldığımı, teyzemin bana sahip çıktığını hatırlıyordum. Sadece bunlar. Ve, ve... Bir rüya gördüğümü; bu rüyada işe bataklıkta doğan bir çiçek açtığını hatırlıyorum.

Başka bir şey yok. Kafamın içi resmen boş bir tabela gibiydi. Annemle babama ne olduğunu, annemle babam varmı, nasıl yatalak kaldığımı, adımın ne olduğunu, bun dan önceki hayatımı... Yok! Hiç bir şey Yok! Hatırlamıyorum! Kendimi zorlamaya çalışıyorum, hatırlamak için. Ama yok, olmuyor! Hatırlamıyorum. Keşke kafamı yiyip bitiren şey bu olsa! Ben ne yapıcam, buraya nasıl geldim, Maria denilen kız nasıl biri, elf 'ler nasıl gerçek ola bilir, ne yapıcam, nasıl davranıcam ve niceleri... Bütün gece böyle öyle uyuyamamıştım. Ama şu koca gece de bir karara varmıştım. Hatırladıklarım kadarıyla eski hayatım pek te iç açıçı değil. Bun dan dolayı bana verilen bu yeni hayatta kendime yeni bir sayfa açmaya karar verdim. Bu bana sunulan yeni hayata tutunup yaşamanın keyfini çıkarmaya karar verdim. Evet biraz saçma gele bilir. Bilmediğim bir yer bilmediğim bir ortam. Anlayacağım bir bölünmezliği içindeydim. Evet yeni bir sayfa açmaya karar verdim ama bu buraya nasıl geldiğimi, bundan önceki hayatım da neler olduğunu öğrenmiyeceğim anlamına gelmiyor. Merak ediyorum, ve bunları öğrenecektim. Her şeyden önce bir not defteri bulmam gerekiyordu. Buraya gelmeden önceki hayatımı, ve bundan sonra hatırlayacaklarimı bir not defterine not alacaktım. Biliyorum biraz saçma gele bilir ama bundan sonraki hayatımda beni neler beklediğini bilmiyorum. Belki ilerki zamanlar da başıma bir şey gelecek ve ben şu an hazırladıklarını unutucaktım. Bundan dolayı işimi şansa bırakmadım. Hem tek bu da değil. Şu an bedenin de bulundüğüm kişi hakkında hiç bir şey bilmiyordum. Maria ismi haricinde. Tek bu da değil. Peki ya dün tanıştığım iki kadın ne olucak? Galiba onlara gerçekleri anlatamicam, daha doğrusu anlatamam. Beni büyük bir ihtimalle çatlak sanacakler ve bu yeni hayatımda çatlak olarak tanınmak istemiyorum. Anladığım kadarıyla Anastasia denilen kız yani kızıl saçlı kız la ben bir yere giderken ve sayre dolaşırken, ben ve Anastasia şakalaşır ken, Anastasia beni hafif ten itmiş ve benyer düşüp kafamı vurmuşum , bilincimi kaybetmiştim. Falan filan işte. Sonuca bakarsak ise şu an burdayım. Bun dan dolayı sanki hafızamı kaybetmiş gibi davranacak ve uyum sağlayacaktım. Her şey planlanmıştı sadece düşüncelerimi deftere aktarmak kalıyordu. Bunu üzerine hemen yataktan kalkıp odayı kurcalamaya başladım bir defter bulma umuduyla. Odayı talan ettikten sonra bir defter bulma bilmiştim. Defter yaprak desenli sade bir defteri. Yanında ise sade siyah bir tü kalemi seti vardı.

Kalem ve defteri bulduğum gibi her şeyi yazmaya başladım. Hiç bir detayı kaçıranlara ta yazmaya dikkat ediyordum. Ben tam yazmamı bitirdigım zaman odaya aniden Anastasia girdi. "Günaydın. Kendini nasıl hissediyordmsun?" Diye sordu. Bunu üzerine ben de " sahada günaydın. Kendimi iyi hissediyorum ama halen sizi hatırlamıyorum." Dedim. Bunun üzerine kendisi de tesir gün bir şekilde" tamam o zaman sen hazırlan kahvaltı edelim. Sonrasını konuşuruz dedi ve gitti. Bende o odadan çıktık 'tan sonra üstümü değiştirmek için odamda ki küçük dolabı açtım. Ama bu kıyafetler çok tuhaftı. Hayatım da ilk defa böyle elbiseler görüyordum. Ben elbiseler değişik değişik bakarken " Mari hadi kahvaltı hazır!" Diye bağırdığında dolaptan önüme ilk gelen elbiseyi alıp giymeye çalıştım. Ama nafile Yok, olmuyor elbiseyi bir türlü giyemiyordum. Büyük uğraşlar sonun da elbiseyi giye bilmiştim. Elbise; açık kahverengi ve koyu kahverengiydumi. Göğüs ve kol deyaykaı vardı iplerle ve bel kısmında ise bir kemer vardı. Etek uçları ve kol uçlaŕmrında ise çiçek desenleri vardı.

Sonun da hazırlana bilmiştim. Şimdi odaya gide bilirdim....

🦋

~Eğer bir yorum ve yıldız bırakırsanız çok sevinirim.~