Sensizliğim,bensizliğin...

Dakikalar yine uzun geliyordu,bitmeyen okul,dersler,saatler of o kadar sıkıldım ki Picasso ya dönüştüm ya...O sırasa kapı çaldı,hoca

-Gel

İçeriye Enes girdi

-Ne oldu çocuğum?

-Hocam Yeşim'i alcaz

-Alcaz?

-Ben,Bir kaç kişi daha.Yeşim voleybola gircek diğerleri bir kaç kişi hariç futbol a gircek

-He anladım dedi ve derse devam etti

Bende çantamı toplayıp çıktım

-Kaç kişi gidiyoruz voleybola?

Diye sordum Melek'e

-Bilmem

-Tamamm

O sırada herkes daha hızlı aşağıya indi,Enes ve ben kalmıştık,merdivenlerin tam ortasındaydık.Birden bir şey yaptı Duvarla kendi arasına aldı beni

-Ne yapıyorsun sen

​​​​​​-Bana böyle davranmaya devam edersen,seni rezil ederim

Tehtidlerden nefret ederdim.. Bacağının arasına tekmeyi koyuverdim. Yerde iki büklüm oldu bende çabucak aşağıya indim artık hiç bir şey yapamazdı.

-Kalkmış götlerini,birisinin indirmesi lazımdı...Cehennemin dibine kadar yolları var böyle şerefsizlerin

​​​​​​Dedim kendi kendime Allah'tan sesim fısıltıydı..yoksa işim şimdi disiplindeydi.

​​​​