Sevgili Lusin,

Seni bu sıralar çokça inceliyorum. Bakıyorum ki, öyle ince noktalar çizmişsin ki kendine, hayret ediyorum. Kabuğunu da çiçeklerle süslemişsin. Bu tam olarak ne demek senin için? Kabuğundan çıkmaya çalışan o kelebek yok artık sanki. Kabullenip o köşeye çekilmişsin. Kabuk eskisi gibi seni korkutmuyor. Savaşı öğrenmişsin. İnceledikçe inceleyesim geliyor. Kendine ne yaptın böyle?Sen, çok… Değişmişsin. Her ne yapıyorsan devam et. İnan ki doğru yoldasın. Ellerinde birkaç şey gördüm. Onları nasıl buldun? Kimsesizsin, üşüyorsun üstelik. Biri gelip ısıtmamış. Yine de gülüyorsun. Anladım ki, sen kimseye ihtiyaç duymuyorsun. Kendine kalmak artık senin için bir altına dönmüş. Kabuğunun etrafındaki resimleri gördüm. Kendine ait bir yaşam çemberi oluşturmuşsun. Gelmelerinin ve gitmelerinin bir önemi yok senin için. Çünkü sen ruhlara bakıyorsun. Ruhu farklı olmayanın gelmesi bir ifade etmiyor senin için. Ruhları süslemeyi de çok seviyorsun artık. Bu seni mutlu ediyor, görüyorum. Hepsine bir çiçek bırakıyor, hayat yollarından çekiliyorsun. Bir anlamı yok hiçbir şeyin senin için artık. Yüreklere dokunmadıktan sonra. Çok güçlüsün inan ki. Sevgili Lusin, insanların belirsiz tavırları seni çok üzmüş. Kime değer vereceğini şaşırmış bir vaziyettesin. Bir yandan sevgi dağıtmak istiyor, bir yandan da o küçük kalbini koruyamamaktan korkuyorsun. Ne yapmalı? Sevgiye kucak açmalı mı? Yoksa küsmeli misin? Bilirsin ki sevgi bazen ilaç, bazen zehirdir. Yine de sevginin yaşanılmaya değer olduğunu düşünüyorsun. Gördüm. Sonu hüsran olsa da, yaşanılacak o küçük görünen ama büyük mutluluklar senin için çok güzel. Ve böylece değmeyen kağıtlara vurdun kalemini. O güzel sözlerini gördüler. Ne düşünüyorsun, doğru mu? Mektubunu beklemek uzun sürse de, bu lamba altında düşünmek çok güzel. Sen güzel şeyleri hak ediyorsun inan ki. Giden gitsin. Ama seni almasın giderken. Kendini koru.

READ Susulanlar Anlatıldı

Sonu olacak bu hikayeni, süsle hayallerinle.

Ve kendine bir yol çiz, gözyaşının içinden.