Sabah 08.30 gibi,Luzzy uyanmıştı. Bugün onun doğum günüydü,heyecanla uyanmıştı. Ama kim bilebilirdi ki? Doğum gününün kabus olacağını..

*

Luzzy,2 kardeşten birde anne ve babasıyla yaşıyordu. Kardeşleri;ablası Rina,abisi Yisan. Şimdi;konuştuğumuz yere geri dönelim. Luzzy,yatağında ki kadife renkli bir kutu gördü. Hiç düşünmeden açtı,açmasıyla gülümsedi. İçinde kalpli bir yüzük vardı. Yüzüğün etrafı dalgalıydı. Ayrıca;yüzüğün içinde ki kalp gerçek elmastandı. Elmas,beyaz renkliydi. Koşa koşa kalktı ve "Hangi elbiseyi giysem! Beyaz olan mı? Yok yok,üstüme uzun kollu bir şey onunda üstünde hırka birde etek. Yok yok oda olmaz! NE GİYECEĞİM BEN!" diye gezinen ablası ile karşılaştı. Luzzy,gülerek "Abla,kahverengi eteğin varya onu giy. Üstüne de kahverengi tonlarında bol bir şey giy." dedim. Ablam ise "BU BU! İŞTE BU! ÇOK TEŞEKKÜRLER!" diyip odasına koşturdu. Luzzy,kahvaltısını yapıp arkadaşı Milana ile dolaşacaktı. Kahvaltısını hızlıca yapıp;üstüne bir elbise ve ceket alıp çıktı. Milana,çoktan çıkmış Luzzy'i bekliyordu. Bunu gören Luzzy,koştura koştura gitti. Milana,heyecanlı bir şekilde "Luzzy,Luzzy! Sana çok güzel bir haberim var! Lion sana mektup gönderdi!" dedi. Luzzy ise,mektubu alıp okudu. Milana,arkadan bakmaya çalışıyordu. Luzzy,şakasına sinirlenmiş gibi yapıp "Bakma!" dedi. Bir süre sonra,bağırışlar geldi. Sağ tarafına baktığında,annesi ve babası kanlar içinde yerde yatıyordu. Neye uğradığını şaşırmış,donup kalmıştı. Aynı zamanda gözleri de doluydu. Abisi ve ablasıda,hançer ile saplanarak ölmüştü. Bir anda askerler ona bakıp,ona doğru koşmaya başladılar. Luzzy'e

Luzzy,bir gemiye binmişti. Saraya gidiyorlardı. Luzzy,hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Bir adam sürekli "Ağlama be artık hatun!" diyip kızıyordu. Tokatlasalarda,kızsalarda nafile. Susmuyordu. En son;3 günün ardından İstanbul'a varmışlardı...

1. bölüm Sonuu

bir bilgilendirme yapacağım etek derken o zamanların up uzun eteğinden bahsediyorum.