Harry ve Ron, Hogwarts'ın geniş taş koridorlarında dolaşırken her zamanki gibi derin bir muhabbete dalmışlardı. Tam köşeyi döndüklerinde, Harry bir anda dengesini kaybedip Ron'a çarptı. Ancak bu çarpma sadece Ron'u etkilemedi; Harry'nin eli yanlışlıkla duvardaki Salazar Slytherin'in kızı Lyra Slytherin'in heykeline dokundu. Heykelin üzerindeki zarif taşlar bir anda titremeye başladı ve dökülmeye başladı. Taşlar yere düşerken, adeta eski bir büyü serbest kalmış gibiydi.

Ron ve Harry, şaşkın bakışlarla birbirlerine döndüler ama bir şey söylemeye fırsat bulamadan, dökülen taşların altında bir figür ortaya çıktı. Bu, siyah uzun saçları omuzlarına dökülen, soluk tenli bir genç kızdı. Gözleri yavaşça açıldı ve etrafına yabancı gözlerle bakmaya başladı. O an, koridordaki hava sanki soğumuş gibi geldi.

Lyra, kendisini aniden özgür bulmuştu. Bir süre etrafına bakarak sessiz kaldı, nerede olduğunu Lyra'nın bakışları sertleşti, bir an duraksadı ve sonra derin bir nefes aldı. “Ben Lyra Slytherin,” dedi sakin ama güçlü bir sesle. “Babam Salazar Slytherin beni korumak için burada sakladı. Ama şimdi... burası farklı... ne kadar zaman geçti?”

Harry, bu soruya nasıl cevap vereceğini bilemedi. Sonunda tereddütle, “Şu an 1995 yılındayız,” diye cevap verdi.

Lyra'nın gözleri irileşti. “1995 mi? Bu imkânsız... Babam beni buraya bıraktığında... henüz 10. yüzyıldaydık.”Ron hayretle bir adım geri çekildi. “10. yüzyıl mı? Şaka mı yapıyorsun?”

Lyra, Ron'un şaşkınlığına aldırmadan, Hogwarts’ın taş duvarlarına bir kez daha bakarak konuştu. “Babam, büyü dünyasının geleceği için beni korumaya çalışıyordu. Beni bir tür büyüyle dondurdu, böylece zamanı gelince geri dönebilirdim. Ama bin yıldan fazla zaman geçtiyse... bu, hiçbir şeyin planlandığı gibi gitmediği anlamına gelir.”

Harry’nin zihni hızla çalışıyordu. Lyra’nın hikayesi inanılmaz görünüyordu, ama bu, Hogwarts'ta her gün yaşadıkları tuhaflıklardan pek de farklı değildi. “Ne yapacağız, Ron?” diye fısıldadı. “Bu, büyük bir mesele olabilir. Dumbledore’a haber vermeliyiz.”Ron başını sallayarak, “Kesinlikle. Ama önce bu kızı sakinleştirmeliyiz. Görünüşe göre, bin yıllık bir uykudan yeni uyanmış.”

Lyra ise onların fısıldaşmalarını duymazdan geldi. “Hogwarts… hâlâ güçlü mü?” diye sordu alçak bir sesle. “Slytherin'in mirası yaşıyor mu?”

Harry biraz tereddüt etti. “Evet, Hogwarts hâlâ güçlü, ama Slytherin mirası… karmaşık. Salazar Slytherin... karanlık bir figür olarak anılıyor. Ama bunları konuşmak için daha fazla zamanımız olabilir. Şu an seni Dumbledore’a götürmeliyiz. O, bu durumu en iyi şekilde anlayacaktır.”

Lyra, başını eğip bir an düşündü, ardından kararını verip Harry ve Ron'a doğru ilerledi. “Peki,” dedi. “Dumbledore ile konuşmak mantıklı olabilir. Ancak bilmelisiniz ki, Slytherin'in hikayesi, bildiklerinizden çok daha derin ve karanlık bir geçmişi barındırıyor. Belki de sadece Slytherin değil, tüm büyü dünyasının geleceği tehlikede.”Harry ve Ron bu sözleri duyunca içlerini bir ürperti kapladı. Lyra'nın ortaya çıkışı sadece eski bir hatıra değil, çok daha büyük bir tehlikenin işareti olabilirdi. Üçlü, koridorda sessizce yürümeye başladılar ve Hogwarts’ın kadim sırları bir kez daha gün yüzüne çıkmak üzereydi.

​​​​​​Umarım güzel yazabilmişimdir. Oy verir ve yorum yaparsanız çok mutlu olurum. Wattpad açılır mı gram bir bilgim yok bu konuda ancak açılırsa belki hikayemi oraya da taşıyabilirim. Şimdilik bu platformdayım. Kitabıma gerçekten emek vermeye çalışıyorum umarım gerçekten beğenilir. Bu platformda yeniyimm umarım kitabımı beğenirsiniz ayrıca şunu söylemem gerekirse bu platformda potterheadları pek fazla göremedim ayrıca dracotok tayfadan da sadece bir kişiyi gördüm. Wattpadı özlememin sebeplerinden bir taneside Potterhead ve dracotok tayfanın kitaplarından mahrum kalıcak olmamız. Herneyse fazla uzatmak istemiyorumm oy veren yorum yapan herkese teşekkür ederimm💗💜💕 neredeyse 5000 karakter yazdım🎀