''Ay kadar kudretli güneş kadar parlak''

..👸🏻..

Gökyüzündeki yıldızların yansımasında kendimi görüyorum her gece. Sanki gün geçtikçe daha da yok oluyor gibiydiler. Nereye gidiyorlar, neden kaçıyorlar?

Yalnızca kayıp ruhların doldurduğu gökyüzünün altında hepimiz birer diri cesetlerdik.

İçime siyah kuzgun misali dolan bu ölümcül hissiyat beni içine zindanlamıştı. Düşünmeme izin vermiyor sadece ne yapmam gerektiğini söylüyordu. İsteklerim ve düşüncelerim birbirine zıt düşmüştü.

Beni tutsak ediyordu.

Birden bütün odanın karanlığa bürünmesine neden olacak bir iblis indi yeryüzüne..

Ne yapması gerektiğini ve ne alacağını çok iyi biliyordu, benim aksime.

Günden güne mum gibi eriyen kalbimi almaya gelen iblis, adımlarını bana yaklaştırırken kendimi yere sert bir şekilde sabitledim. Kapkara bir duman etrafını sarmış gibi hiçbir yeri görünmüyordu. Karanlığın ta kendisiydi.

Ellerine giydiği siyah eldiven bütün parmak boğumlarını belli ederken titrek bir nefes aldım. Açık camdan içeri giren ve gizlenmeye çalışan ufak korku tohumlarım arkama saklanırken kendimi daha da sıktım.

Büyük heybetli bedeni bana biraz daha yaklaşırken arkasına gizlemiş olduğu şeytani ama yumuşak kanatları sanki karşımdaki bu iblisi her an sarmalayacakmış gibi duruyordu.

İçimdeki vaveylaları kimse duymuyordu. Yüreğimdeki yangının tam ortasında herkesten gizli büyütmeye çalıştığım çiçek daha fazla dayanamayarak içimde solmuştu.

Sağ elini uzatarak sert bir şekilde tam kalbimin üzerine koydu. Nefes alışlarım bütün odada yankılanmaya başlamıştı. Vücudum korkunun izlerini taşıyordu. Ben ne olduğunu anlayamadan kalbimi bir anda çekip çıkardı sol yanımdan. Kendimi kontrol ederken canımın yanmadığını fark ettim.

Tek hissettiğim şey ateş gibi yanan kalbimdi. Onu hissediyordum, fakat artık benden bir parça değildi. Bana ait olmayan bir kalbi nasıl hissedebilirdim.

Kalbim karşımdaki iblisin kanlı ellerindeydi. Benden gitmişti fakat neden hala bir ahger gibi yanıyordu. Şimdiyse sadece yanan ruhumdan geriye bir avuç kül kalmıştı. Karşımda duran bu iblisin yüzüne bakamıyordum fakat nefesi dağılmış saçlarımı hafif bir esintiyle uçuruyordu.

'' Sen kalbini şeytana satmış bir kadınsın Vanessa.''

Ses tonu odadaki eşyaları küçük bir esintiyle deprem misali sallarken kulaklarımı kapatma ihtiyacı hissetmiştim. Bu gürültülü ses tamda bir iblise ait olabilecek kadar korkutucuydu. Söylediği şeyle beraber yutkundum.

'' Yüce kadın Vanessa.''

Konuşamıyor ve hareket edemiyordum. Sanki kader ağlarını yıllar önceden örmüştü ve onun dışına çıkmama izin vermiyordu. İçeriye sızan keskin soğuk esinti etrafımı sararken, bir put misali yere serilecekmiş gibi hissettim.

İblisin adımları her yeri yıkacak kadar şiddetliyken içeriye girmek için çırpınan kargalar, iblisin bir bakışıyla kör olmuşlardı.

***

AHGER: Ateş koru.

Merhabaaa :)

Kurgum GECE VADİSİ' nin giriş bölümüne hoş geldiniz.

📌 İlk girişe göre nasıl olmuş? Düşüncelerinizi merak ediyorum.

Yeni kurgumun ilk bölümü yine çok yakında sizler ile olacak.