Hergün güneşle uyanmayı seven ben bugün sanki güneş ışınlarının beynimi delmesine söverek uyandım. Hemen yataktan çıkıp perdeleri çektim ve gece uyumadan bu işi yapmadığım için kendimede bir güzel sövdüm.

Tekrardan yatağa girmek çok cazip gelse de bugün Mardin'e geri dönüyor olmak bunu yapmamı engelledi. Hemen yatağımı toparladım ve kendimi duşa attım, bu baş ağrısının geçmeye çok niyeti yok gibi gözüküyordu.

Duştan çıktıktan sonra rutin işlerimi halledip kahvaltı yapmak için resmen mutfağa ışınlandım. Güzel bir kahvaltının ardından odama geçip bir hafta önceden hazırladığım valizime baktım. Galiba Mardini ne kadar özlemiş olsam bile Ankara'dan ayrılmak istemiyorum. Ankara bana 4 yıl içerisinde bir çok duygu hissettirmişti ama en çokta hayaller kurmaya devam edebileceğimi gördüm tekrardan. Şimdi sevdiğim bölümden mezun olup tekrardan eve geri dönüyor olmak ister istemez insanın içerisinde hüzün oluşturuyor.

Valize bakmayı daha fazla uzatmadan dolabın içerinde kalan birkaç parça kıyafeti de valizin içerisine doldurdum ve valizi artık tamamen kapattım. Uçağım 19.00 daydı bu yüzden evi gitmeden önce biraz temizlerim diye düşünerek işe koyuldum. Zaten 1+1 olan küçük evimi temizlemek çokta uzun sürmemişti.

Saate baktığımda evden çıkma zamanının geldiğini gördüm ve odama geçerek yolda giyerim diye ayırdığım kıyafetlerimi giyindim. Çok az da makyaj yaptıktan sonra artık hazırdım valizimi de alıp evden çıktım. Tam apartmandan çıktım ki karşımda gördüğüm ve 4 yılımı beraber geçirdiğim iki dostuma bakakaldım.

" Sen bizi görmeden aşiretine kavuşabileceğini mi düşündün?!" Selin'in bunu söylemesiyle koşarak ikisine de sarıldım. Ben duygusal biri değilim ama bu iki aptal yıllar içerisinde ailem gibi olmuştu bana.

" Vedaları sevmem minikuş. Ama siz iyi ki de geldiniz. "

" Eee Hazan hanım Mardin'e gideceksin diye bizden kaçmanıza gerek yok." Mehmet'in bunu söylemesiyle içten bir kahkaha attım ve daha sıkı sarıldım.

" Ben sizden hiç kaçar mıyım? Sadece cidden sizi görmeden hemen gidersem hiç ayrılmamışız gibi hissederim diye şey yaptım. " Saçmalamaya başladığımı farkedince susmaya karar verdim.

" Tamam hanımlar bu güzel Mardin kızının uçağının kaçmasını çok istesem de sonrasında başıma geleceklerden korktuğum için hemen arabaya naş naşşş. "

Mehmet'in bu söylediğine gülerek arabaya bindim. Hava alanına gelene kadar bizi unutma sakınlarla başlayan birden fazla cümle duydum ve artık ikisine de bağırmak üzereyim.

Arabadan indikten sonra ikisine de kocaman sarılmıştım. Uçağa doğru ilerledim ve Mardin'dekilerin beni gördüklerinde ki yüz ifadelerini merak ederek yolculuğa başladım.

Uçaktayken kitap okumayı severdim ama mal gibi kitabımı Mehmet'in arabasında unutmuştum bu yüzden yol boyunca ne yapacağım diye düşünerek etrafa bakındım. Tam karşımda yeşil bir hırka giyinmiş kızı gördüm arkası bana dönük olan kızda dikkatimi çeken şeyle kendime sövdüm. Kızın hırkasını rengi beni dün geceye geri götürmüştü ve o orman gözler tekrardan gözlerimin önündeymiş gibiydi. Orman gözlerin tekrar aklıma gelmesiyle bugün kaç kere yaptığımı sayamadığım işlemi tekrar yaparak kendime sövdüm. Sonrasında aklıma gelen şeyle daha fazla sövdüm. Ay ben bu orman gö- yani o denyo adamın verdiği hediyeye bakmayı unuttum şimdi meraktan çatlamak üzereyim.

Ben bunları düşünürken uçakta inmişti artık. Uçaktan indikten sonra valizimi de alıp bir taksiye atladım

" Kozan konağına." dedim.

Taksi ilerlerken bende heyecanlanmıştım çünkü Mardin'e geleceğimi hiç kimseye haber vermemiştim. Mardin sokaklarına baktıkça buraları gerçekten özlediğimi anladım. Taksi bizim konağın sokağına girdiği zaman kalabalık bir grubun konağın önünde durduğunu gördüm. Taksiciye ücreti uzatıp taksiden indim konağa doğru ilerledim.

Konağın önünde ki kalabalığı geçtikten sonra heyecanla evime adım atmıştım ki babamın beni görüp sinirle baktığına şahit oldum.

Bir dakika benim babam beni görünce böyle bakmaz ki diye düşünürken duyduğum bir sesle kulaklarım çınladı, kalbim sanki maraton koşmuşçasına hızlı atmaya başladı. Ben daha ne olduğunu anlayamadan kolumda bir sızı hissettim.

Ben mutlu olur diye babama gelmiştim ve sinirli gözlerle karşılaşmıştım.

Ben ailemi görmek için gelmiştim ve galiba vurulmuşum.

Ah be Mardin sen hep böyle şatafatlı mı karşılarsın sana gelenleri...