22 Haziran 2023

Sabah saat 12:30da Vera mutfaktaki bir bardak kırılma sesine uyandı. Korkarak aşşağıya indiğinde gördüğü manzara onu mutlu etmişti .Bugün onun doğüm günüydü ve annesi her zamanki gibi ona süpriz bir doğum günü hazırlıyordu. Vera bozuntuya vermek istemedi ve sessizce odasına gitti. Gözünden bir damla yaş geldi. Yıllardır teyzesi ona kendi annesinin yapmadığı anneliği yapıyordu. -annesi ve babasını 8 yaşında bir kazada kaybetti- Bu durum teyzesine eziyet vermesede 18yaşındaki Vera'nın ,kendi düşüncelerine göre onlara karşı kendini mahçup hissediyordu. Teyzesinin zoruyla yeni yazıldığı lisedeki sınıf arkadaşlarına doğum günü davetiyelerini göndermişti. Bu aklına gelince sırf rezil olmamak adına hazırlanmaya başladı.

Çok abartılı giyinmekten nefret ettiği için üstüne yapışan beyaz kısa bir elbise gitmişti. Biraz allık, far ve ruj ile hazırlanmasını tamamlamıştı. Saate baktığı anda kapının zili çaldı.Arkadaşlarını içeriye davet ettikten sonra kapıyı kapattı.Kapıyı kapatırken teyzesini gördü.Teyzesi "Kızım, sen arkadaşlarınla eğlen bende karşı komşuya kadar gideceğim bir şey olursa Atlas abin burada, ona söylemen yeterli" Dedi ve evden çıktı.

Davet ettigi arkadaşları Sıla, Duru, Koray, Ege ve Cihan'dı.İlk önce yemekler yendi ve ardından pasta kesildi.Bu kısa sürede sanki hepsiyle 5 yıllık bir dostlukları varmış gibi kaynaştılar. Saat akşam 10:00'a gelirken erkekler sigara içme bahanesiyle dışarı çıkmışlardı.

Koray "Ege abi balkona git ve şu ipi balkonun korkuluklarına as,Cihan sende intihar mektubunu yaz biraz hayattan bıkmış imajı ver intaharının nedeni sanki buymuş gibi , o sırada kızlarda o kızı oyalayacak.Bu gece herşey sona erecek,dayımın kanı yerde kalmayacak. Size güveniyorum"

İkisi de Koray'a onay vermişlerdi. Ege bu grubun içindekilerden en merhametli ve zeki olanıydı ve bu yapılanın doğru olduğunu savunmuyordu.olduğundan,hem o kadar yüksek binanın balkonunda olmaktan hem de birazdan arkadaşlarına edeceği ihaneti düşünüyordu.Bu olayda herkesten ayrı düşünüyordu.Her ne kadar Koray'ın dayısını öldüren kişi Vera'nın sayısı olsa da o kızın dayısının suçunun bedelini ödememesi gerekiyordu.Hem ayrıca Ege'nin de annesi Zehra'yı öldüren kişi Koray'ın annesi Nesrin'di. Koray Egenin bunu bildiğini hep saklamaya çalışsada Ege bir şekilde öğrenmişti işte.Aklına yine koray gelmişti Ege'nin.

Koray, 19 yaşında Ege ile yaşıt kendini çok önemseyen bir piçin tekiydi. Babası Haluk Ege'nin annesine aşık olup bazı hataların eşiğinden dönmüştü. Koray için çok zor zamanlardı çünkü eğer babası Ege'nin annesi ile evlenseydi Ege ile kardeş olması kaçınılmazdı. Ege ile zaten babalarının işi yüzünden görüşmek zorundalardı -çünkü babaları ayrı iki şirketin sahibi- bu yüzden ikisi de birbirinin yüzüne gülüp arkalarından konuşan bir ikiliydi. 7 yıl önce tanıştıkları arkadaş grubunda birden nasıl olduysa Koray lidermiş gibi herkesi yönlendiriyordu ve evet, işler de bu raddeye gelmişti.

Ege kafasındaki bu gereksiz düşünceleri silip işine odaklandı.

5yıl önce

İstanbul, Kadıköy

Zehra eşi Adnan ile küçük bir kavga etmişti. Her bu duruma düştüğünde Adnan'ın en yakın arkadaşı ve aynı zamanda oğlunun da sınıf arkadaşı Koray'ın babası Haluk'u arardı. Her zamanki gibi rehberdeki aşina olduğu o ada tıkladı.

"Alo Haluk"dedi Zehra titreyen sesiyle

" Zehra'm noldu iyi misin o piç sana birşey mi yaptı? "Diye sordu Haluk.

Zehra ona rol yaparak sanki Adnan ona birşey yapmış gibi konuşacaktı.

"Haluk beni evin aşşağısındaki pastaneden alır mısın? "

"Tamam geliyorum "

Daha 5 dakika geçmeden Haluk'un siyah arabasını gördü ve arabaya bindi.

"Noldu Zehra iyi misin? "

"Hiçbir zaman iyi olmadım Haluk o adam yanımdayken olamam da. "Dedi numaradan.

"Zehra sana bir teklifim var"

"Ne? Ne teklifi"

"Buralardan uzaklaşalım. Gidelim İstanbul'dan işimizi bulamayacakları bir yere taşınalım kaçırayım seni. "

"Haluk bu teklif çok güzel ama ya birşey olursa?ya yakalanırsak?naparız o zaman? "

"Zehra'm o işi bana bırak sen yarın sabah saat 6'da bu pastaneye gel"

"T-Tamam tamam "

"Görüşürüz Zehra'm"

"Görüşürüz"

10 saat sonra

Zehra valizini hazırlamış pastaneye doğru yol almıştı.Pastane görüş açısına girdiğinde Haluk'u gördü. Kahve içiyordu. Haluk da Zehra'yı görünce ayağa kalktı. Zehra yürürken bir an nefesi kesildi. Sırtı. Sırtı acıyordu elbisesinde bir ıslaklık hissedip elini sırtına attı kan.

Bu onun kanıydı.

Bu onun son nefesleriydi.Anlamıştı bacakları tutmayıp yere yıgılınca arkasına baktı. Nesrin'di onu vuran siyah kapşonlu ceketinden insanlar onun yüzünü tam göremese de o bu suratı nerede görse tanırdı. Son nefeslerini verirken ağzından tek birşey döküldü.

Haluk.

Günümüz

Vera kızlarla konuşumaya çok dalmıştı. O sırada Sıla'nın başı dönmüştü her ne kadar Sıla istemese de Vera ona bir bardak su doldurmak için mutfağa gitmişti.Bir anda Vera'nın gözleri buğulanmaya başladı arkasında birisi vardı ve onu bir yere götürmeye çalışıyordu. Panik halini bir kenara bırakarak nereye gittiğini anlamaya çalıştı. Bir rüzgar vurunca balkona çıktığını anlamıştı. Belki de bu bir şakadır? Diye düşündü. Bir anda ayakları yerden kesilince ve elleri soğuk bir demire sabitlenirken bunun şakası olmadığını anladı.Gözleri net görmeye başlayınca tepesinde 5 kişi gördü.Ardından tanıdık bir ses geldi.

"İpi kesin! "

5 kişi? Tanıdık boğuk bir ses?

O herşeyi anlayana kadar ipler kesildi ve bir çığlık koptu.

Doğum günü, onun ölüm günüydü.