Sene 1970

"Anne kahvaltıyı hazırladım" Dedim

Ben mısra 20 yaşındayım.

"Geldim geldim" Dedi annem

Annemde 39 yaşında birlikte Ankara'da yaşıyoruz. Aslında babam da var ama o pek eve uğramaz yani birlikte yaşıyoruz diyemem.

Mutfak kapısından annem içeri girdiğinde artık kahvaltı yapmaya hazırdık.

"Günaydın" Dedim

"Günaydın kızım"

Yer sofrasına yerleştik

"Anne bugün gülden'le birlikte muhallebi yemeye gidebilir miyim"

"Git kızım ama babana gözükme geçen sefer ne oldu biliyosun"

"Tamam annem" deyip yanağına bir öpücük kondurdum.

Ardından sofrayı toplamış hazırlanıp güldenlerin kapısına geldim, ziline bastım.

Gülden en yakın arkadaşım aynı zamanda karşı komşumuzdu. Birbirinin aynısı olan karşılıklı müstakil evlerde oturuyorduk.

O sırada kapı açıldı ama kapıyı açan Gülden deyil mehmet abiydi, gözgöze gelmemiz ile bakışlarımı yere eğdim

"Mehmet abi Güldenle muhallebi yemeye gidicektik onu çağırabilir misin"

Mehmet abi, güldenin abisiydi 28 yaşındaydı

Çekinerek sorduğum soruyu kalın sesiyle cevapladı.

" Gülden hazırlanıyor içeri gir" Bana taviz vermeden içeri girdi.

Ardından bende içeri girip Güldenin odasına geldim.

Aynanın karşısında duran gülden üzerindeki beyaz mavi elbisesiyle ve de kumrala kaçan sarı saçlarıyla gerçekten çok güzel olmuştu.

"Heh geldin mi mısra hadi çıkalım"

Koluma girip beni ilerletmeye başladı.

Biz tam kapıdan çıkıcakken mehmet abi seslendi.

"Gülden bende dışarı çıkıyorum bırakırım sizi"

Gülden " gerek yok abi biz biraz da yürüyüş yapıcaz " dedi.

Mehmet abi " Ortalarda pek gözükmeyen bu aralar ben bırakıcam işte"

Gülden" Niye ortalarda gözükmiycekmişiz kocaman olduk abi küçük çocuk değiliz ki"

Mehmet abi birşeyler mırıldandı ardından "hadi hadi Gülden uzatma sonra dolaşırsınız" Diyerek arabasına doğru ilerledi.

Gülden de arkasından bir off çekerek arabanın arka koltuklarına oturdu.

Tek başıma kaldığımı fark ederek bende arabaya ilerledim. Arka kapıyı açıyodum ön taraftan mehmet abi seslendi

"Mısra arkada bikaç eşya var sen öne otur"

Tamam demiştim ama duydumu meçhul.

Bende ön koltuğa yerleştiğimde araba haraket etmeye başladı.

İlerleyen süreçteki sessizliği arkamızdaki Gülden bozdu.

Kafasını öne doğru uzatarak tam ortamıza getirdi.

"Mısra yarınki düğünde ne giyeceksin"

Ayy doğru yarın düğün vardı.

"Annem yeni elbise dikmişti onu giyinirim heralde"

Gülden" O halde yarın elbiseni al bize gel birlikte hazırlanırız"

"Tamam bi sıkıntı çıkmazsa gelirim"dedim.

Devam eden yolculuğumuzda mehmet abinin bakışlarını üzerimde hissetmiştim ama hiç onun tarafına dönmedim.

Ve son durak muhallebicinin önüne geldik.

Mehmet abi arabayı park ettikten sonra geçiniz arabadan indik.

Gülden "Abi sende bizimle muhallebi yer misin"

Mehmet abinin yüzünde kısa bir sırıtış oluştu. Sonrasında o sırıtış kaybolup yüzü eski halini aldı.

"Kahveye eşyaları yerleştircektik ama biraz daha bekleyebilir. Siz önden girin ben haber verip geliyorum" Sesini yumuşatmaya çalışsada pek işe yaramamış gibiydi.

Güldenle önden ilerleyip masamıza oturduk. Aynı zamanda muhallebici ahmet abinin çırağı serkan masada belirdi.

"Oo mısrayla gülden teşvik etmişler bayadır göremiyorum sizi yoksa yan mahalleye mi gidiyosunuz" Şakayla karışık konuşmasıyla gülümsedim.

"Burda ahmet abim varken yan mahallenin kini napalım" Dedi gülden.

"Tabi canım babam bi numaradır" Ahmet abi aynı zamanda serkanın babasıydı. Ben onların sohbetine gülümseyerek karşılık verirken içeri mehmet abi girdi.

Bizi görünce daha doğrusu serkanı görünce yüzünde öfkeli bir hal oluştu. Sonrasında kafasını bana çevirdi ben hala gülümsüyordum. bi anda sert adımlarla masaya gelip sandalyeyi çekti.

Garip bir hali vardı. Serkan sinirle bakıyor arada gözlerini bana çeviri yordu.

Siparişleri verip muhallebicisi yemeye başladık. Gülden de abisinin öfkeli halini gördüğünde konuşmamış ve sessizlik oluşmuştu.

Bu bölümlük bu kadar gelen isteklere bağlı olarak devam edeceğim

🤗🤗