15 yaşına girdim ama çok mutsuzum çünkü hayat çok kötü gidiyordu.Sınav stresi aile baskısı gelecek kaygısı bazen intihar edesim var.Bir okul günüydü matematik sınavım vardı çok çalışmıştım sınava girdim.Sorular zordu elim titreye titreye sınavım bitti ama aklımdaki sorular dinmiyordu-Ya çok düşük alırsam ya annem beni döverseeee??!!!!!-Yeterrrrrr!!!! .Diye bağırdım sınavın ortasında herkes bana bakıyordu.-Ne bakıyonuzz yaa-Diyemedim tabii.Sınavıma geri döndüm ve sınavım bitti.Hoca kağıdımı okudu ve 85 almıştım.Eve geldim girer girmez annem sınav üzerine baskı kurdu ve 85 aldığımı söyler söylemez soğuk bir el yüzümü bulmuştu annem tam yarım saat beni dövdü ama 85 düşükmü anneme göre düşüktü.

ANNEM-NASIL DÜŞÜK ALIRSIN PİS KÖPEK ÇIK EVİMDEN ÇABUKK!!!

Annem beni kovmuştu.Bugünde her zamanki gibi sokaklar beni beklerdi.Hiç arkadaşım yokdu.Her zaman gitdiğim banka gitdim ve oturdum,her zamanki benle birlikde uyuyan kedi oradaydı gitdim oturdum banka.Kedi bana sürtünüyordu adı Kaygı ydı Kaygı'yla birlikte evden çıkmadan önce dızladığım simiti yedik ve soğuk havada bankın üstünde bir birimizi sürtünerek uyuduk.