Kaan: Arkadaşım sen neden anlamak istemiyorsun, ben Ceren’i sevmiyorum.

Levent: Yalan söyleyenin de burnu boktan çıkmasın.

Leyla: Zaten onun burnu boktan çıkmıyor.

Rüzgar: İlk defa ağzından doğru bir söz çıktı, Leyla.

Esin: Kılavuzu karga olanın burnu boktan çıkmaz tabii.

Erdem: Aferin sana sevimsiz cadı, lafı gediğine koydun yine.

Leyla: Ee Cerenciğim istemeye ne diyorsun?

Rüzgar: Lan zaten kıza fikrini sormadan evin adresini vermişsin ya işte, daha ne diye soruyorsun?

Ceren: Ben görücü usulüyle evlenmem. Kaçıncı yüzyıldayız, daha tanıdıklarımı sevemedim. Görmediğim birini nasıl seveyim!

Rüzgar: Merak etme Erdem de seni kimseye vermez, için rahat olsun.

Erdem: İstemeye gelenler bugün geleceklerine emin misin Leyla?

Leyla: Evet, öyle söylediler.

Esin: Erdem bunu niye merak etti 💀

Erdem: Gelsinler. Gelsinler...

Levent: Ben de size geleceğim lan, bugün şenlik var desene.

Rüzgar: Otur oturduğun yerde sonra kim vurduya gitme!

Mert: İlla dayak yiyeceğim diyor.

Kaan: Erdem, bu akşam size gelince hiç acıma şunun ağzına çak bir tane benim için!

Erdem: Damadın sağdıçı olursun artık.

Levent: Şaka yapıyor aga.

Erdem: Yok gayet ciddiyim.

Ceren: Deli bir değil ki sürüyle... Sürüyle!

Leyla: İyi ki abim yok.

Rüzgar: Senin hiç kimsen yok ki kızım.

Esin: Bunu Levent bile söylemezdi Rüzgar!

Yıldız: Leyla ses ver, orada mısın?

Alya: Üzmeyin şu kızı, yeter!

Levent: Yiğidim nerdesin?

Sinan: Yiğidim ne lan! Sen bir gün şu kıza kayınço bile dersin.

Ceren: “Üvey Karım” da durmalıydık bence.

Sinan: İş “Öz Karım” da bitecek gibi.

Kaan: İnşallah, inşallah... Çivi çiviyi söker!

Levent: Höst lan, o kız Mert’i seviyor.

Mert: Ben sevmediğim sürece sorun yok.

Leyla: İstemem yan cebime koy diyor!

Sinan: Seni bizim başımızdan alıp götüren kızı baş tacımız yapacağız, söz veriyorum lan yeter ki evlen!

Kaan: Hadi yine iyisin düğündeki bastonlarınız benden.

Leyla: Baston niçin?

Kaan: E, o zamana anca evlenecek birini bulur bu.

Levent: Belki de hayatım boyunca hep yalnız kalacağım.

Leyla: Hep aynı terane!

Esin: Yalnızlık herkes için zor.

Rüzgar: Özellikle sen olmadığın zamanlarda.

Ceren: Romantizm koktu buralar..

Leyla: Ay hiç sorma şekerim, burada da çok şey bir koku var.

Yıldız: Ney bir koku var canım?

Leyla: Kız, yan komşumuz koyun mu pişiriyor, keçi mi pişiriyor bilmiyorum ama etraf çok kötü kokuyor. Burnum düştü be sabahtan beri..

Kaan: Arada Rüzgar’ın lafı kaynadı yalnız.

Esin: Hiç duymamış gibi yaparız.

Levent: Tam böyle filmlerdeki saf adamların sevdiği kötü kadınlar gibisin Esin. İşin acı tarafı da bu saf adamlar, kötü kadınların gerçek yüzünü hiçbir zaman öğrenemezler.

Leyla: Rüzgar’ın saf biri olduğuna emin misin?

Levent: Değilim.

Rüzgar: Sahiden Erdemlere gidecek misin Levent?

Levent: Tabii ki gideceğim.

Sinan: Ortalığı karıştırmaya gidiyor. Bu onun için bir zevk meselesi.

Mert: Ne uslanmaz gönlün var lan!

Yıldız: Leyla sen de git, engel ol Levent'e ortalığı karıştırmasın.

Leyla: Tabii ki ayol, kambersiz düğün olur mu?

Levent: Sen niye peşime takılıyorsun, tamam ortalığı karıştırmayacağım yeter ki sen gelme.

Leyla: Hayır ben de geleceğim.

Levent: O zaman ben vazgeçtim, gitmeyeceğim!

Leyla: Bir erkeğin yeri "Üvey Karısı"nın yanıdır. Ben de istemeye geliyorum ve bir yere kaçayım deme çünkü sen de geleceksin.

Levent: Tamam.

Rüzgar: Levent anlık esas duruşa geçip şunları söyledi: Miyav.. miyav.. miyav...

Esin: Aşkın hakikaten büyü olduğuna inanmaya başladım.