Merhaba,Ben Belinay yani anlamı ay ışığı ben 26 yaşındayım ve bir anneyim evet bir anneyim kızım 8 yaşında doğrusu ben 18 yaşında hamileydim bir adamla birlikte olmuştum ve bunun sonucu kızıma hamile kaldım ama babasının bundan haberi yok ve yıllardır bunu babasından saklamaya çalışıyorum.Aslında Rusya'da yaşıyordum ama olanlardan sonra Türkiye'ye yani kendi memleketime taşındım kendisi tekin biri değildi tehlikeliydi zaten 1 gecelik birşeydi bende hamile kalınca Türkiye'ye döndüm.Şu an kızım Leya'yı okula bırakıyorum.Kızımı öptüm,sarıldım ve iyi dersler dileyip onu gönderdim.İşe gitmek için arabaya bindim.Bu gün çok tedirginim nedeni ne mi.Son zamanlarda Boris'i görüyor gibiydim yani kızımın babasını.Ve eğer öğrendi ise kızımı benden almasından korkuyorum çünkü o bir mafya ve acımasız biri beni korkutuyor uzun zamandır kendimi izleniyormuş gibi hissediyorum Tanrım sen bizi koru.Okulun yanında yine siyah arabalar vardı Leya'yı sürekli tembihliyordum.Herşeyi bir yana bırakmalıydım belkide bunlar benim kuruntularımdı ha işe vardım ve odama çıktım.

&

Saat şu an tam 17.43 tü Leya ise 18.00da çıkıyordu okuldan benimde çıkmam lazımdı iş 17.40ta bitiyordu.Eşyalarımı toplamaya başladım o sırada kapı çaldı gelen Sude idi.

"Efendim,Sudecim"

"Belinay hanım,size bir çiçek var buyrun"

"Kimden Sude biliyormusun"

"Hayır,Belinay hanım"

"Tamam Sudeciğim çıkabilirsin teşekkür ederim"

Çiçeği aldım içinde bir fotoğraf vardı bu Boris ve benim fotoğrafımdı arksında not vardı açtım ve başka fotoğraflarda vardı o an dünyam durmuştu sanırım korku tüm hücrelerimdeydi kızım,kızım Leya.......

Boris ögrenmişti herşeyi öğrenmişti.Fotoğraflar ben Leyayı okula bırakırken çekilmişti yaklaşık 1 ay fotoğrafları vardı.Ben,ben korkuyorum çünkü nota "Artık sizi almanın zamanı geldi, benimsiniz ve hep benim kalacaksınız sevgili eşim ben gelene kadar kendine iyi bak tabiki kızımıza da ayrıca bu gün kızımla tanıştım o çok tatlı senin gibi:)

Boris Bagrov'dan Sevgilerle"

Hemen eşyalarımı aldım ve otoparka indim Leyanın okuluna sürdüm. Vardığımda gördüğüm manzara hiç hoş degildi deli gibi korkuyordum. Çıkış saatiydi şükürler olsun Leya geldi hemen dizlerimin üzerine çöküp sarıldım istemsizce ağlıyordum.Etrafta bizi izleyen siyah arabalar vardı o yüzden daha çok korkmuştum.

"Annecim, iyimisin neden ağlıyorsun ağlama babam çok üzülür"

"Hiç annem seni çok özledim,hadi gel eve gidelim"

Arabaya geçtik ve ilk alışverişe gitik sonrada eve anne kız film gecesi yapmaya karar verdik.

Şu an bir sürü aburcubur ve meyve vardı önümüzde film açıktı Leya ise kucağıma başını koymuştu bende saçını okşuyordum arada ise öpüyordum istemsizce gözümden yaşlar düşüyordu deli gibi korkuyorum onu kaybetmeye hiç hazır değilim çünkü onu seviyorum o benim herşeyim.Bir anda zilin çalması ile korku iliklerime işledi hemen kalktım.

"Anne,kim geldi"

"Kimse kızım sen uyu annem ben bakarım gel bakim odaya gidelim tamamı ama çıkmak yok"

"Tamam annecim"

Odaya gittik Leya bende silahımı belime koyup kapıya yöneldim ben avukat oldugum için sürekli silah taşırdım. Kapının deliği kapatılmıştı.

"Kimsiniz?"

"..."

"Kim o"

"...Boris"

Bu isimle buz kesmiştim Boris,Boris bir gece geçirdiğim ve bir süre birlikte vakit geçirdiğim ama sonrdan gerçek kimliğini acı şekilde öğrendiğim ve hamile olduğumu öğrenince ülkeyi terk etme sebebim Boris,o gün Eğer bana gerçek yüzünü göstermese şu an kızımızı birlikte büyütürdük yada ben ölü olurdum bilmiyorum ama tek bildigim kapının kırıldıgı ve benim hemen Leyanın kapısının önüne gitmem ve arkamdan gelen ayak sesleri.Ve deli gibi atan kalbim.