Boris ögrenmişti herşeyi öğrenmişti.Fotoğraflar ben Leyayı okula bırakırken çekilmişti yaklaşık 1 ay fotoğrafları vardı.Ben,ben korkuyorum çünkü nota "Artık sizi almanın zamanı geldi, benimsiniz ve hep benim kalacaksınız sevgili eşim ben gelene kadar kendine iyi bak tabiki kızımıza da ayrıca bu gün kızımla tanıştım o çok tatlı senin gibi:)

Boris Bagrov'dan Sevgilerle"

Hemen eşyalarımı aldım ve otoparka indim Leyanın okuluna sürdüm. Vardığımda gördüğüm manzara hiç hoş degildi deli gibi korkuyordum. Çıkış saatiydi şükürler olsun Leya geldi hemen dizlerimin üzerine çöküp sarıldım istemsizce ağlıyordum.Etrafta bizi izleyen siyah arabalar vardı o yüzden daha çok korkmuştum.

"Annecim, iyimisin neden ağlıyorsun ağlama babam çok üzülür"

"Hiç annem seni çok özledim,hadi gel eve gidelim"

Arabaya geçtik ve ilk alışverişe gitik sonrada eve anne kız film gecesi yapmaya karar verdik.

Şu an bir sürü aburcubur ve meyve vardı önümüzde film açıktı Leya ise kucağıma başını koymuştu bende saçını okşuyordum arada ise öpüyordum istemsizce gözümden yaşlar düşüyordu deli gibi korkuyorum onu kaybetmeye hiç hazır değilim çünkü onu seviyorum o benim herşeyim.Bir anda zilin çalması ile korku iliklerime işledi hemen kalktım.

"Anne,kim geldi"

"Kimse kızım sen uyu annem ben bakarım gel bakim odaya gidelim tamamı ama çıkmak yok"

"Tamam annecim"

Odaya gittik Leya bende silahımı belime koyup kapıya yöneldim ben avukat oldugum için sürekli silah taşırdım. Kapının deliği kapatılmıştı.

"Kimsiniz?"

"..."

"Kim o"

"...Boris"

Bu isimle buz kesmiştim Boris,Boris bir gece geçirdiğim ve bir süre birlikte vakit geçirdiğim ama sonrdan gerçek kimliğini acı şekilde öğrendiğim ve hamile olduğumu öğrenince ülkeyi terk etme sebebim Boris,o gün Eğer bana gerçek yüzünü göstermese şu an kızımızı birlikte büyütürdük yada ben ölü olurdum bilmiyorum ama tek bildigim kapının kırıldıgı ve benim hemen Leyanın kapısının önüne gitmem ve arkamdan gelen ayak sesleri.Ve deli gibi atan kalbim.