Uyandığımda yaralarının sarılı olduğunu gördüm etrafta kimse yoktu.Vucudum çok ağrıyordu dün geçirdiğim kriz yüzünden di.Ayağa kalktım ve aynanın karşısına geçtim ayaklarım beni zor taşıyordu.O kadar degişmiştim ki bir güne saçlarım yamuk ve birbirine girmiş,yanağımın bazı kısımları kızarmış ve morarmıştı.Bileğim ise mosmordu dün Emre sıkmıştı orayı,dudağım 3 yerden patlamıştı, kollarım çizikler doluydu ayaklarımda aynı şekildeydi avcumda dikiş vardı ve sarılmıştı.Üstümde şort ve kısa olmayan bol bir crop vardı kısa koldu.Aynanın karşısından çıkıp aşağa indim.Helen beni görür görmez hemen kalkıp yanıma geldi.

"Tuğba,neden kalktın iyimisin birşeye ihtiyacın varmı?"

"Ne kadar iyi olunursa o kadar iyi Helen,su içecektim ama odada ne sülahi nede bardak vardı."

Helen hemen bana sarıldı ilk 2 saniye karşılık vermedim sonra bende sarıldım geri çekildik Karan bizi izliyordu.

"Ben su getireyim,abim bir tane daha kriz geçirirsin diye herşeyi kaldırttı."

Helen mutfağa giti,bense oldugum yerde dikilmeye devam etim.Karan ise hala bana bakıyordu oturduğu yerden kalkıp bana dogru yürümeye başladı.Nefret dolu bakışlarım ona döndü.

"Sakın!!Sakın bir adım daha yaklaşma bana "

"Tuğba"

"TUĞBA DEME BANA"

"Tuğba sakin ol"

"Sakin mi olayım sen bana vurduğunun farkındasın değilmi"

"Tuğba"

"Ne Tuğba ya ne Tuğba sakın bana yaklaşma bunun hiçbir açıklaması yok senin gibi duygusuz bir mafyadan ne beklenir ki sen duygusuz bir pisliksin anladın mı senden nefret ediyorum"

Sınırı artık az tutalım sizin için

Sizin için sınır dolmadan atım

15 oy 

40 yorum