TANITIM 🦋

Gözlerimi açtığımda bir hastane odasındaydım. Sol koluma bir serum bağlıydı. Burnumda ise ne olduğunu bilmediğim bir şey vardı. Sanırım nefes almama yardımcı oluyordu. Odada ise sadece benim kalp atışlarımı yankılayan bir monitör vardı.

Eee ne oldu bana?

İşte orası meçhul!

En son hava almak için abimin motorunu gizlice alarak evden çıkmıştım. İyi yaptın aferin Mahi! Sonra motoru tam gaz sürmeye başlamıştım. Bi' ara gözlerim kapanıyor gibi olmuştu. Ama hemen kontrolümü sağlayarak olası bir kazanın önüne geçmiştim.

Bunları yapmıştım yapmasına ama neden burdaydım?

Allah'ım sen aklımı koru!

Gözlerimi kırpıştırıp ne olduğunu hatırlamaya çalıştım.

Ah! Evet. Salak bir çocuk motosikletini önüme kırmıştı.

İyi de neden böyle bir şey yapmıştı ki?

Yarabbim!

​​​​Sonrası ise derin bir karanlık ve sessizlik...

.

.

.

​​​​​​

Başım zonkluyordu. Harbi harbi beyin kanaması falan mı geçirdim acaba? Off! Yeter artık. Her şey benim başıma geliyor. Ha yani bir iş kabul ettik.

Zorla kabul ettin Aras.

İyi yaptın, aferin .

Neyse Aras, artık bundan sonra iş miş yok. Adam gibi devam et hayatına.

İnşallah kız ölmemiştir.

Yok ya, ölmemiştir.

Yani , inşallah!