Yeni Üyelik
2.
Bölüm

2. Bölüm

@mahperi09

 

Ablam saygı değer bir avukattı ve işini fazlasıyla iyi yapıyordu. Anne ve babamızı 3 yıl önce trafik kazasında kaybetmiştik. Hatta o gün eve Kar ile geliyorlarmış. O arabadan anne ve babam sağlam çıkamamıştıaama Kar sapasağlamdı.

 

Onları kaybettiğimizden beri ablamla birbirimize aşırı düşmüştüm öncesinde saç baş kavga ederken anne babamızın yokluğunda birbirimizin ailesi olmuş ablam ise annem babam olmuştu. Neyse kasvet boğulmaya gerek yok.

 

Sınav sonucunu bildirmek için 5 yıldır arkadaşım olan Arya'yı aradım. Her zamanki gibi telefon elinde olduğu için telefon daha çalmadan Arya'nın sesi duyuldu.

 

"Kızım ne derdin var senin benle sabah sabah ne olabilir bu saatte?"

 

"Arya bu sabah dediğin saatte sınav sonuçlarının açıklandığında bihaber bir şekilde oturmuş telefona bakıyorsun."

 

"Yoo telefona bak- Ne! Sınav mı açıklanmış. Bir dakika hemen bakayım."

 

Arua uzun süredir hukuk istiyordu. Ne kadar kazanamayacağını söyleyip dursa da ben kazandığına emindim. Tam o sırada ablamdan sonra en büyük çığlığı atabilen kişi çığlığıyla kulağımı sağır etti.

 

" Elvin geliyor inanamıyorum istediğim üniversitede hukuk geliyor bu arada senin sonucun nasıl?" kafası yavaştan geliyordu ikimizin de istediği üniversite aynıydı sadece bölümler farklıydı.

 

"Tıp bile geliyor ama psikoloji yazacağım."

 

"Anladımm kazanmanın şerefine her zamanki parkta çekirdek-kola yapalım mı lütfen lütfenn!" kesinlikle Aryanınkinin maçını izlemeye değil kutlama yapmaya gideceğiz.

 

"Kaçta maçı seninkini? "

 

"Ne münasebet ne alakası var hem nerden benimki oluyor neyse 19.00'da sonra konuşuruz annem çağırıyor öptüm."

 

Her zamanki gibi vedalaşma cümlesinin ardından bir şey dememe izin vermeden telefonu yüzüme kapadı. Saat daha 9'du ve ben kahvaltı yapmamıştım. Mutfağa gidip kendime tost yaptım ve açtığım Stranger Things'in rastgele bir bölümü ile yemek yemeye başladım.

 

Boş boş oturduğum 2 saatin sonunda çalan kapı sesi ile kapıya doğru yürüdüm her tarafım oturmaktan uyuşmuştu.

 

Kapı deliğinden gelenin üst komşumuz Dicle abla olduğunu gördüm. Kapıyı açtım her zamanki gibi gülümseyen bir yüzle

 

"Kuzum Emir Alp'in canı börek çekmiş ona yapmıştım size de getireyim dedim." Emir Alp Dicle ablanın 3 Yaşındaki haylaz ama tatlış çocuğuydu.

 

"Dicle abla ne zahmet ettin ellerine sağlık. Bir ara getir haylazdı oynayalım özledim ufaklığı."

 

"O da seni özledi ablası bir ara getirririm oynarsınız. Ablan işte mi?"

 

"Evet Dicle abla 2 saat önce çıktı."

 

"Anladım kuzum bir şey olursa ararsın Allah'a emanet ol."

 

"Sende Dicle abla Hakan abiye selam söyle."

 

"Aleyküm selam kuzum." bunları söyleyip asansöre bindi bende kapıyı kapadım. Tabağı mutfağa koymadan ağzıma bir tanesini attım. Tabağı mutfağa koyup odama geçtim ve odayı topladım.

 

Loading...
0%