Yatağıma uzandım ve kendimi uykunun kollarına bıraktım. Yaklaşık 1 yıldır görmediğim kabusu görmemle ağlayarak uyandım. Arya'yı arayamazdım büyük ihtimalle Kuzey ile buluşmuştu. Gördüğüm kabusun etkisinden çıkmak için elimi yüzümü yıkadım ve anlamın yanına gitmek için üstümü değiştirdim. Over size sşyhh tişörtümün altına kot pantolon gitmiş saçlarımı at kuyruğu yapmıştım. Telefonumu, cüzdanımı ve anahtarı unutmadığıma emin olarak evden çıktım.

Kabusum annemgilin öldüğü kaza anı ile ilgiliydi. Yaklaşık 3 yıl önce ailemi bir kazada kaybettiğim zaman başlamıştı kabuslarım. Arabanın içinde olduğumu kazaya sebep olduğumu görüp duruyordum. Oysaki kaza anında annem babam hariç sadece kedim Kar vardı annemgil o gün onu bize getirmek için almış ama getirmemişlerdi. Annem ve babam kazadan sağ çıkamazken Kar bir çizik bile almadan çıkmıştı. Neyse depresif mode off.

Yaklaşık 10 dakikalık yürüme sonrası ablamın ofisine vardım. Ablamın yakın arkadaşı hem de burada asistanı olan Betül abladan ablamın ziyaretçisinin olmadığını öğrenmeme kapıyı çalmadan bodoslama içeri daldım. Hemen ablama koşup sarıldım. Ablam ilk şaşıraa da sonra saçlarımı okşamaya başlamıştı.

"Noldu Elvin'im anlatmak ister misin?"

"Yine aynı kabusu gördüm abla 1 yıldır olmuyordu neden şimdi olmaya başladı tekrar?" bunları dediğimde ilk başta yüzü tedirgin ir hal aldı sonra yumuşamaya başladı

"Uzun zamandır olmuyordu aslında. Belki tetikleyen bir şey olmuştur benim bilmediğim bir şey oldu mu?"

"Hayır abla hiç bir olay olmadı garip olan da o. Neyse bugün başka misafirin yoksa biriyle her zamanki yerde tatlı yemeye gidelim mi?"

"5'de var o zaman kadar gidebiliriz daha 2 - 3 saat var. Sen aşağı in ben de eşyalarımı alıp geliyorum. "

Sanırım Betül abla buraya gelirken ağlayıp şimdi gülmeme şaşırmıştı. Ama ben böyleydim kötü bir şey olmadıkça ağlamaz sonra gülerek acımı unutup ağlamaya gerek duymazdım.

Yine düşünceler aleminden ablamın sesi ile çıktım.

" Ee Elvin hanım ne yiyeceksiniz bakalım?" büyük ihtimalle her zaman yediğim annem ile babmal son yediğimiz tatlıyı yiyecektim ama ablamı üzmemek için

"Bilmiyorum oraya gidince bakarım belki Zeliha teyze yeni tatlılar bulmuştur. Siz ne yiyeceksiniz Aysima hanım. " Zeliha teyze oranın sahibiydi ayrıca bizim tonton teyzemizdi (manevi) .

"Bilmem belki ben de yeni tatlı varsa onu yerim. Hadi gidelim." onayladım ve yol boyunca konuşmayacağımı bildiğim için müziği açtım.

Kavrulur yanar durur

Söndürün şu kalbimi

Pastaneye vardığımızda Zeliha teyze hemen yanımıza geldi.

"Oyy kuzularım hoş geldiniz geçin bakem şöyle." Zeliha teyze bize boş bir masa gösterdi ve gidip istediğimiz tatlılardan getirdi.

"Uzun zamandır ortalarda yoktunuz iyi ki geldiniz sahi nerelerdiniz kuzularım özlettiniz kendinizi."

"Zeliha teyze okuldur ablamın işidir derken fırsat olmadı bugüne nasipmiş." kısa bir sohbet ardından geçen gördüğüm ilan hakkında soru sordum.

"Zeliha teyze geçen gün 'yarı zamanlı çalışan aranıyor' tabelası görmüştüm ama hala lazım mı?"

"Evet kuzum ne oldu bir arkadaşın mı çalışmak istedi?"

"Ya Zeliha teyze arkadaşım değil de ben çalışmak istiyorum." ablamın şaşırdığım belliydi.

"Olur kuzum ama emin misin? Zaten bir pastacılık bilgin var bize de pastacı lazım."

"Elvin emin misin daha önce bir yerde çalışmadın?"

"Evet eminim hem çok masrafım olacak üniversitede o zaman Zeliha teyze yarın çalışmaya başlayım mı?"

"Olur kuzum çok iyi olur benim torunuma burda çalışıyor ikiniz mutfakta çalışırsınız."

"Tamam Zeliha teyze teşekkür ederim."

"Zeliha teyze biz yavaştan kalkalım birazdan müvekkilim gelecek yetişmem lazım." dedi ablam saat 4 ü geçmişti geç kalmaması gerekiyordu.

"Tamam kuzum kendinize iyi bakın. Yarın görüşürüz Allah' ın izni ile Elvin."

"Görüşürüz Zeliha teyze."

"Ablam sen eve geçersin değil mi ben direk büroya geçeyim."

"Geçerim abla görüşürüz kolay gelsin."

"Saol ablam dikkat et."

uzun bir bölüm oldu ne düşünüyorsunuz bölüm hakkında?