Selammm nasılsınız sınavlarınız nasıl geçiyor biz 4 sınav olduk matematikten 100 aldım coğrafya din ve edebiyattan da 100 bekliyorum ama hayırlısı her neyse iyi okumalar benden çok kitaplarımı seven okurlarımm

Yorucu bir günün ardından eve geçtim ve Selin Hanımgile gideceğim için hazırlandım. Üstüme siyah uzun kollu bluz ile altıma dar bir pantolon giyindim üstüme de ceket alıp biricik evimden çıktım. Evim bekle beni geleceğim.

Hızlıca araba ile Selin Hanım'ın attığı konuma gittim. Geldiğimde zengin olduklarımı belli eden bir evle karşılaştım. Arabadan indim ve iki saat boyunca evin kapısını aradım ve sürekli önünden geçtiğim yermiş hay benim kafama. Tam kapı ziline basacakken zile basan bir el görmem ile arkamı döndüm.

Başımı kaldırmam ile giç görmediğim birini gördüm.

"Lara sen misin?"

"Evet siz kimsiniz?" elini uzattı ve

"En büyük abin Karan." taş gibi abimiz varmış sus içses sus

"Ben de Lara zaten biliyorsunuz."

"Siz demene gerek yok abinim Lara."

"Üzgünüm alışmam zaman alacak."

"Normal."

"Evet." o sırada kapı açıldı ve bu durumdan Selin Hanım beni kurtardı.

"Hoş geldiniz çocuklar. Hadi içeriye gelin"

"Tamam anne." dedi Karan. Karan içeri girer girmez yukarıya çıktı ben de Selin Hanım'ın takip ettim

"Kızım hemen sofraya oturalım mı aç mısın?"

"Hayır aç değilim size uyarım sıkıntı yok."

"Tamam kızım o zaman Karan da aşağı insin tanıtayım sana aile üyelerini." içerisi fazlasıyla kalabalıktı anladığım üzere sadece çekirdek aile değil geniş aileden de üyeler vardı. Karan abinin aşağı inmesi ile Selin Hanım ayağa kalktı

"Evet çocuklar şimdi Lara'ya herkesi tek tek tanıtayım. Kızım en büyük abin Karan karşılaştığınız abin 34 yaşında inşaat mühendisi." Karan abinin yanındaki kişiyi göstererek "Bu da Kaan abin 29 yaşında polis." yanındaki iki kişiyi gösterdi ve devam etti. "Bunlar da ikiz kardeşlerin Atlas ve Deniz 18 yaşındalar. Yanındakiler de deden ve anneannen Sadık ve Sümeyye. " dedi ve bana dönerek devam etti.

"Hepsiyle zaten sonra tek tek tanışırsın sen bir de bize kendinden bahseder misin?"

"Tabi adım Lara beyin cerrahıyım 3 yıldır doktorum. Bu kadar yeterli bence zamanla öğrenirsiniz zaten kolay bir kişiliğim vardır."

"Teşekkür ederiz kızım hadi yemeğe geçelim sohbet ederiz hem." herkes ayaklandı ve masaya oturdu.

Masada bir süre sessizlik varken sessizliği bozan Karan abi oldu.

"Evli misin veya sevgilin var mı?"

"Hayır evli de değilim sevgilim de yok."

"Anladım." sıradaki soru Atlas'dan geldi.

"Abla niye kaç yıldır aramayıp şu an aileni araştırdın?" abla mı dedi bu kadsr çabuk sahipleneceğini düşünmemiştim.

"Reşit olmadan önce bilgiler bize veriliyordu kaç kez sordum ama söylenmedi daha sorma da yetimhaneden ayrılınca sizi bulmak ve düzenimi bozmak istemedim ama bir kaç aydır zaten düşünüyordum gerçekte ailem kimler diye o yüzden."

"Anladım. Bu arada abla desem rahatsız olur musun?"

"Hayır hatta sevinirim."

"Teşekkür ederim."

"Ben teşekkür ederim."

"Hangi üniversite mezunusun?" diye sordu Kaan abi.

"Haccetepe derece ile." Sümeyye Hanım elini masaya vurarak

"Maşallah benim kızıma." dedi. Kaan abi yanımda oturuyordu kulağıma eğilerek

"Ailemizde hiç kız yorun yok sen teksin o yüzden üstüne düşülürse şaşırma."

"Anladım." daha sonra eve geldiğimden beri ilk defa konuşan Aoran Samantha'nın dediği ile küçük bir şok geçirdim.

"İstenmediğin yerde durur musun?"

"Hayır."

"O zaman seni istemediğimi söylesem gider misin?"

"Çoğunlukta olmadığınız için hayır eğer rahatsızsanız siz gidebilirsiniz Aoran Bey."

"Aoran mutfağa gelir misin hemen?" dedi Selin Hanım.

"Hayır ilk önce diyeceklerim var." masanın arkasında olan sephada bir kağıt ve kalem aldı. "Selin bu boşanma davası kağıdı boşanmak istiyorum sana da uygunsa hemen boşanalım. Sana vereceklerim bunlar. Çocuklar zaten reşit o yüzden velayet davası da olmayacaktır tek davada boşanalım." herkesten (ben hariç) "Ne?" sesi çıktı.

"Baba nerden çıktı bu şimdi?" dedi Karan.

"Anneniz eğer imzalarsa her şeyi anlatacağım. Selin imzalayacak mısın?"

"Evet." eline kağıdı ve kalemi aldı imzayı attı.

"Çocuklar anneniz biliyor size de söyleyeceğim. Lara'yı yetimhaneye bırakan bendim annenize öldü gibi gösteren. Kız çocuk istemiyordum Samantha ailesinin düzenini bozacağı için." ayağa kalktım ve

"Siz o kadar yüreksiz bir insansınız ki sırf gurur için kızınızın 27 senelik hayatını ailesiz bıraktınız." dedim ve evden çantamı alarak hızlıca çıktım.

Arkamdan birileri geliyordu ama bakmadım ve arabama doğru yürüdüm. O sırada Karan abinin kolumdan tutup ismimi söylemesi ile durdum.

" Kolumu bırakır mısın ? "

" İlk önce konuşalım. "

" Ne konuşacağız babanın beni bırakırken senin nerede olduğunu mu?"

"Lara ben seni öldü biliyordum ya daha 7 yaşındaydım kardeşimi kaybettim diye biliyordum. Senin kadsr ne kadar zorsa benim içinde o kadar zordu." yere çöktüm ve ellerim ile yüzümü kapattım.

"Ben çok yoruldum abi."

"Halledeceğiz birlikte abiciğim bundan sonra sorun yok hepsinin üstünden geçeceğiz." dedi ve bana sarıldı.

"Abi ben 27 yılı sırf bir gurur uğruna mı sizden uzak geçirdim."

"Merak etme çektiği cezayı alacak. Biz de geçmişi yad edeceğiz merak etme." Ne kadar süre ona sarılarak ağladım bilmiyorum ama en son Selin Hanım yanımıza gelmişti.

"Çocuklar üşüyeceksiniz içeri girin o pislik gitti merak etmeyin. Lara meram etme hak ettiği cezayı çekecek. "

" Saol anne. "

" Karan doğru mu duydum yoksa kızım bana anne mi dedi?"

"Bundan daha normal bir şey yok bence." dedim. Hızlıca yanıma geldi ve o da sarıldı. Sarılmalara doymuyoruz maşallah. Sanırım bunu dışımdan dedim çünkü ikiside gülmüştü.

"Ne oldu ya yine mi dışımdan söyledim içimden söyleyeceğimi."

"Sanırım öyle oldu." dedi Karan abi.

"Hadi içeri geçelim." annemi ikimizde onayladık ve içeri girdik.

Evett bölüm sonu şaşırdınız mı birazcık xjxhxjhx neyse nasıl buldunuz umarım beğenmişsinizdir görüşmek üzere seviliyorsunuz!