Selamm günaydınlar efendim nasılsınız umarım iyisinizdir güzel bir bölümle geldim iyi okumalar!

Abimgilin yanından ayrılıp kantine indim ve kahve sipariş edip masalardan birine oturdum. Kahvaltım ne güzel maşallah.

Telefonuma gelen mesajları okurken yabancı bir numaranın mesajını fark ettim.

050**: öldü gösterilen küçük kızı gerçekten ölürsek ailesi ne yapar?

hatta bu sefer gözleri önünde cesedini paramparça etsek

Siz: kimsin lan

050**: oo küçük hanım çok şükür abisinin ve arkadaşının yanından ayrılmış ama merak etme benim isteğim ailenin önünde seni öldürmek

Hızlıca yukarı çıktım tabiki abime mesajları gösterecektim. Odaya girdim abim oturuyor Aren de telefonu ile uğraşıyordu.

"Abi"

"Ne oldu Lara betin benzin atmış." telefondaki mesajları açıp ona uzattım.

"Kim lan bu ***"

"Ne oluyor abi? " dedi Aren. Abim Aren'e telefonu uzattı.

"Kim bu ****"

"Bilmiyorum bilsem size mi gösteririm?"

"Aren bulabilir misin?" dedi abim.

"Tabi arkadaşlarıma atarım hemen bulurlar. Lara bana numarayı atar mısın?"

"Tabi atıyorum."

"Lara merak etme güzelim bir şey olmayacak." abimin bunu demesi içimi hiç ama hiç ferahlatmamıştı.

"İnşallah abi."

"Arkadaşlarıma atıyorum hemen."

"Tamam." dedim.

"Lara bir süre yanımızdan ayrılma."

"Abi sizi de tehlikeye atarım."

"Umrumda mı sence sana bir şey olmasın da bana ne oluyorsa olsun."

"Ya o ne demek Allah aşkına?"

"İsterseniz polis falan ayarlayabilirim."

"Gerek yok Kaan polis."

"Kaan?"

"Diğer abim."

"Kaç abin var?"

"2 abim 2 erkek kardeşim." bir yutkundu koktuğunu sezmiştim güldüm.

"Niye hepsi erkek?"

"Bizim ailede tek kız torun Lara." dedi abim.

"Hay maşallah."

"Korkmana gerek yok Kaan döverse ölürsün en fazla."

"Tamam ya en fazla ölürüm ne ki."

"Ya abi korkutma çocuğu."

"Çocuk?" dediler aynı anda.

"Ya öylesine dedim."

"Yemek yedin mi güzelim?"

"Lan tek ben diyebilirim güzelime güzelim noluyor sana sen yine dayak istiyon."

"Abi sen de her şeye kızıyorsun."

"Tabi kızcam olum."

"Susun ya başım ağrıyor."

"Yemek yedin mi güzelim?" dedi bu sefer abim.

"Yemedim."

"O zaman hepimize yemek alıp geliyorum. Aren sabit dur kemiklerini kırarım yokluğumu fırsat bilip kardeşime yürüme sakın."

"Tamam abi."

"Nerden abi oluyorum lan senin?"

"Peki Karan bey."

"Fazla samimi."

"Peki Karan amca."

"Lan dayak istiyon sen valla. Abi de sen yine."

"Tamam abi."

"Ben gidiyorum kardeşim sana emanet."

"Tamam abi."

"Hay senin abine." dedi ve çıktı. Ne oluyor bu lanet yerde?

"Ne oldu biraz önce?"

"Ben de bilmiyorum."

"Nasılsın?"

"İyiyim sen?"

"O anlamda sormadığımı biliyorsun. Ağrın var mı?"

"Yok."

"Peki."

"Var desem ne yapacaktın?"

"Hiç bir şey."

"O zaman niye sordun?"

"Nezaketten."

"Yokluğumda beni merak ettin mi?"

"Hayır."

"Ne?"

"Salak mısın Aren o zaman niye şehit haberlerinş duyduğum gibi buraya geleyim."

"Ha doğru sen beni nasıl buldun?"

"Yeni aklına geliyor akıllının. Haberlerde şehit var deniyordu ben de sen de sınırdasın diye arkadaşımdan senin hangi hastanede olduğunu sorgulamasını istedim."

"Anladım."

"Lara bir şey diyeceğim."

"Evet?"

"Ben asker adamım 1 gün sonra bile belli değil. Eğer bu yükü taşıyamazsan konuşmayı keselim. Çünkü işler ciddiye binmeden bunu sormam lazım."

"Aren bunu başında da biliyordum. Ayrıca ne demek ciddiye binmeden?"

"Lara ben sanırım hatta sanırım bile değil senden baya baya hoşlanıyorum. Cevap vermek zorunda değilsin sadece söylemek istedim." o sırada odaya giren abimin zamanlaması pek iyi olmamıştı.

"Ne diyorsun lan sen? Ne demek senden hoşlanıyorum demedim lan sana kardeşime yürüme diye?"

"Abi gerçekler."

"Benim iznimi alman gerek ilk."

"Ne için?"

"Kardeşimi sevmek için?"

"Abi gönül bu söz dinlemiyor ki."

"Tamam tamam Lara ne derse ona göre konuşacağım. Lara sen de seviyor musun bu dangalağı?" ikisinin de kafası bana dönmüştü.

"Siz söyleyin bu kadar fazla merak etmem her gittiğinde boşluğa düşmem onla konuşmam ondan hoşlandığım anlamına mı geliyor?"

"Maalesef ki evet." dedi abim.

"Ciddi misin?" dedi Aren.

"Evet ben beyin cerrahıyım kalbi pek dinlemem ama beynim sanırım o komutu yolluyor." Aren ani bir heyecanla hızlı bir şekilde kalktı ve canının acımasıyla geri yerine çöktü.

"İyi misin?"

"Ona bir şey olmaz ya seni korkutmak için yapıyor."

"İyiyim bir anda ani hareket yaptığım için oldu. Biz şimdi neyiz?" dedi

"Kardeşsiniz. Kardeş kardeş oynayın." dedi abim.

"Abi ya." dedim.

"Kızım sevgilisiniz işte ne saçma soru."

"Doğru." dedi Aren jeton yeni düşmüş gibi.

"Artık güzelim diyebilir miyim sevgilini kardeşine?"

"Hayır o tek benim güzelim git kendine Yaratıcı bir şey bul."

"Peki."

"Ya çocuk gibisiniz."

"Ne alaka ya?" dediler aynı anda.

"Çok alaka ya." o sırada doktorun içeri girmesi ile ikisi de sustu.

"Nasılsınız Aren Bey?"

"İyiyim Doktor Bey ama ne zaman taburcu olabilirim?"

"Eğer pansuman için gelecekseniz her gün şu an olabilirsiniz."

"Ben doktorum zaten ben de yaparım."

"Ne demek sen yaparsın kızım gelsin doktor yapsın işte."

"Abi bir sus ya."

"Üff."

"Tamam o zaman Lara hanım size bırakıyorum Aren Bey'i size emanet."

"Tamamdır Doktor Bey."

"Bu arada ne doktorusunuz?" bu adam bana mı yürüyor bana mı öyle geliyor.

"Beyin cerrahıyım."

"Size yakışan bir meslek."

"Ne diyorsun lan sen kime yürüyorsun?" dediler bizim çocukalr yine.

"Estağfurullah sadece güzel bir mesleği oldupunu söylemek istemiştim. Neyse ben çıkayım iyi günler."

"Ben gidip taburcu işlemini yapayım." deyip çıktı abim .

Evett bölüm sonu nasıl olmişşş beğendiniz mi ula uşaklar neyse görüşmek üzere seviliyorsunuz!!