Yeni Üyelik
32.
Bölüm

29. Bölüm

@mahperi09

Selamm ben geldim bugün sınavlarım bitti çok mutluyum ama hasta oldum aşırı hastayım ya neyse iyi okumalar benden çok kitaplarımı seven okurlarımm

 

Mutfağa girdiğimde daha fazla köpük görmeyi bile bekliyordum ama köpüğün içinde uzanan iki deli görmeyi beklemiyordum.

 

"Ya ne bu haliniz şaka mısınız ya ben size toplayın demedim mi! " ikiside benim gür bir şekilde bağırmam ile ayağa kalktılar. Her yerleri köpüktü ve şaka gibi karşımda hazır olda duruyorlardı.

 

"Ya bir de hazır ola geçmişsiniz siz çocuk musunuz ya! "

 

"Ama sevgilim bizim eğlenmeye hakkımız yok mu?" dedi Aren Bey ikiside melül melül bana bakıyorlardı

 

"Hiç öyle melül melül bakmayın burası temizlenene kadar ne abi seni uçağa gönderiyorum ne de Aren seni uyumaya!"

 

"Ama ama." dedi ikisi de birlikte.

 

"Aması maması yok valla annemi ararım abi."

 

"Sinem Sultanı katma işin içine valla ağzıma eder."

 

"Onun için arayacağım zaten?"

 

"Ya söz yarım saate temizleyeceğiz."

 

"Abi kocaman adam olmuşsun hala annenden korkuyorsun."

 

"Sus lan sen anne terliği yedin mi sen hiç tam on ikiden?"

 

"Allah korusun abi ya."

 

"Yarım saatimiz var süreniz başladı." dedim ve mutfaktan çıktım.

 

Yarım saat boyunca boş boş sıkıldıktan sonra yarım saat sonra artık toplu görmek istediğim mutfağa gittim. Gerçekten bu sefer yapmışlardı sanırım anne korkusu diye bir şey var.

 

"Aferin size bitirmişsiniz."

 

"Biz mi mutfak mı?"

 

"Yapmasaydınız abi."

 

"Saat kaç?"

 

"Gece 12."

 

"Ya ben 3 saatlik uyku ile mi uçağa bineceğim."

 

"Yapmasaydnız abi Allah Allah ben dedim sanki."

 

"Üff."

 

"O zaman herkes yatağına narş narş."

 

"Ben nerede yatayım kardeşim?"

 

"Abi biz salonda yatalım Lara benim odamda kalsın."

 

"Tamam o zaman yorgan ve yastık alalım."

 

"Aren sen yaralısın sen odanda kal ben abimle kalırım."

 

"Yaralı sevgiline 3 saattir iş yaptırıyorsun hanımefendi."

 

"Hak ettiniz."

 

"Bu yaralı olduğum gerçeğini değiştirmez."

 

"Sevgilim olduğun gerçeğini değiştirir yani Aren Bey?"

 

"Ya ben onu mu dedim?"

 

"Ben öyle anladım abi sen farklı mı anladın?" gayet özgür bir şekilde cevap verdi benim delici bakışlarımı saymazsak.

 

"Haklısın abicim."

 

"Tabiki." dedim ve elim ile saçlarımı savurdum. Iyy kendimden tiksindim.

 

"O ne kızım bir düzgün hareketin yok mu?"

 

"Yanlız bu sıkıntılı kardeşinin ile aynı anne babadan doğduğuna göre aynı gen sende de vardır sende de olduğuna göre sen de sıkıntılısın."

 

"Ben yetişemedim kardeşim sen yetiştin mi?"

 

"Yok abi ben anne babada kaldım."

 

"Ben de orda kaldım valla."

 

"Üff ne boş yaptınız yatın zıbarın."

 

Uslu bir çocuk edasıyla onaylayıp yataklarını kurup yattılar ben de Aren'in odasına geçtim ve telefonda biraz gezinmeye başladım ne zaman gözlerim kapandı ne zaman rüya görmeye başladım bilmiyorum ama uyandığımda saat 7'di.

 

Ne? 

 

Abim bugün gidecekti ya. Üff nasıl uyanmamıştım. Yataktan kalkıp salona geçtim. Akıl sağlığından şüphe ettiğim sevgilim hâlâ mışıl mışıl uyuyordu. Yanına gidip - klasik watty sahnesi beklemeyin ben anormalim ve anormal kitaplarım var - kafasına elimele fiske vurdum. - ne olduğunu bilmeyenler için baş parmağını dan güç alarak işaret parmağını vurmak-

 

"Noluyor lan!" biraz falza bağırması ile kafasına yine vurdum.

 

"Sevgiliye lan mı çok ayıp cık cık cık."

 

"Ya Lara ne yapıyon ya sabah sabah." sabah mı ya saat 7

 

"Saat yedi yedi ne sabahı?"

 

"Lara 7 sabah değil mi kurban olduğum?" kurban olduğum? hayır iç ses buna da düşmezsin.

 

"Ay doğru sabahtı."

 

"Sen bugün fazla mı enerjik uyandın?" Yoo biz normaliz ayrıca askerlerin erken uyanamsı gerekmiyor mu bu niye uyuyor.

 

"Ya abim gitmiş beni uyandırmadınız."

 

"Gitmiş mi bilmiyordum beni de uyandırmadı belki mesaj bırakmıştır telefonuna baktın mı?" Ben mi kafadan gidiğim yoksa Aren mi zeki?

 

"Bakmadım bakayım." diyerek telefonumu aldım mesaj yoktu. Normal çünkü ben abime numaramı vermemiştim hay benim kafama.

 

"Ya numaram onda yokki."

 

"O zaman bir yere not bırakmıştır bunu da ben akıl edeyim güzelim?"

 

"Ya ayıp."

 

"Ne ayıp?"

 

"Yok bir şey." dedim sehpanın üzerindeki notun gözüme çarpması ile gidip ona baktım.

 

Küçük hanım,

 

Uyandırmak istemedim net bana kızdın ama yapacak bir şey yok. Telefon numaran yokmuş onu fark ettim o yüzden numaramı yazıyorum mesaj atarsın.

 

050**

 

~Abin

 

Evett bölüm sonu burada keseceğim çünkü diğer kitaplarıma da bölüm yazmam lazım şimdilik görüşmek üzere seviliyorsunuz!

 

 

 

 

Loading...
0%