Selammlarr günaydınnnn nasılsınız umarım iyisinizdir güzel tstliş bir bölümle geldim iyi okumalar seviliyorsunuz

Sabah alarmı ile uyanamadığım bilemem kaçıncı gündü ama alarmsız uyandığım günlerden bugünü ayıran tek fark odamdaki koltukta Aren'in uyumasıydı.

Ayağa kalktım ve ani kalkmamala birlikte dönen başımla geri oturdum biraz kafamı dizginleyince karşımdaki deli sevgilime doğru yürüdüm. Ona doğru gelmemle uyanmış gözlerini aralamıştı. Uykulu hali fazla mı tatlıydı ne?

Elleri ile saçlarını karıştırmış gözlerini ovalamıştı.

"Günaydın sevgilim." dedim ve odamdaki aynanın önüne geçip saçımı taramaya başladım.

"Günaydın." dedi ve yanıma gelip elimden tarağı alıp yavaşça saçlarımı taramaya başladı.

"Niye burda uyudun her yerin uyuşmuştur ?" diye sordum.

"Gece ateşin vardı hatırlamıyor musun?" Ya adama yine mi yük oldum yeter yeter.

"Hayır hatırlamıyorum seni de sürekli yorup duruyorum." deyip hafifçe başımı eğdim.

"Lara saçmalama sevgilimsin sen benim ne yorması." dedi ve kafamın üstüne bir öpücük kondurdu.

"Seni seviyorum." bu itirafım karşısında saçımı tarayan eli durdu ve

"Bende seni seviyorum bitanem. Yemek yiyelim hadi acıkmışsındır." Ben bu kadar düşünceli bir sevgiliye denk gelecek ne sevap işledim ya da o benim gibi sorunlu birine denk gelecek ne günah işledi.

Tekrar başımın üstünden öptü ve tarağı sehpaya bırakıp mutfağa geçti. Ben de ayağımdaki nereye gidersem götürdüğüm ayıcıklı panduflarımla onu takip ettim.

Mutfağa geldiğimizde ikimizde niye geldiğimizi ve ne yapacağımızı sorgularcasına birbirimize baktık. Bu bakışmayı gülerek bozan bendim hiç öyle bakmayın uzun bakışmalara gelemiyorum. Benim gülüşümle Aren de gülmüştü. Çok şükür gülmeyi kesebildiğimizde

"Ne yapacağız?" diye bir Aren ile tekrar gülmeye başladım.

"Lara'm güzel sevgilim sakinleş de yemek yapalım yoksa aç kalacağız." demesiyle biraz sakinleştim ve kendime geldim.

"Hah şimdi, istersen omlet yapalım ya da tost pek bir şey istemiyor canım midem bulanıyor." gerçekten aşırı midem bulanıyordu.

"İyi misin ne oldu?" dedi telaşlı bir sesle

"Ya o kadar şey söyledim ona mı takıldın yok bir şeyim açlıktan heralde neyse hadi biraz daha böyle durarsak kendimi yicem." Ay ben niye bu kadar çirkefim çocuk da sana ne yapsa yaranamıyor.

"Tamam prenses sakin ol hazırlayalım şimdi." şükür.

Aren dolaptan iki tane yumurta çıkardı ve onları çırpmaya başladı ben de o sırada buzdolabından kahvaltılıkları almış onları hazırlıyordum.

Kahvaltıyı hazırlayıp masaya oturduğumuzda içimden çok şükür nidaları çekiyordum. O sırada gülerek Aren;

" Yemeklere baktığın gibi bana bakmadın bu nasıl yemek aşkıdır." dedi gülerken.

"Yemek ayrı sen ayrı şimdi sus yemek yiyim." dedim.

"Bu ilişkinin odunu kesinlikle sensin." dediği ile onaylayan mırıltılar çıkarıp kahvaltını etmeye başladım.

"Lara uçağın ne zaman?" dedi bir anda. Nerden çıktı şimdi ya.

"2 gün sonra gece." dedim. Dün almıştım uçak biletimi neden Aren'e sormadan almıştım bilmiyordum sadece o an uçak bileti reklamı görünce uygun zamana bakmış sadece o zamanda uçağın boş olduğunu görünce hızlıca bileti almıştım.

"Anladım." trip mi atıyordu?

"Trip mi atıyorsun?" diye sordum iç sesimi merakta bırakmayarak.

"Hayır." bu ilişkide kesinlikle tripçi utangaç olan biz olmalıydık niye böyle olmuştu. Çok haklısın içses ilk defa sana katılıyorum.

"Peki." dedim ve umursamadan yemeğe devam ettim ya da devam ettiğimi sandım. Üzerimdeki ağır bakışlar ile yemeğe bile odaklanamıyor Aren'e bakma isteğimi bastırmaya çalışıyordum. Bir dakika ya neden bastırmaya çalışıyorum sevgilim değil mi?

İç sesimi yine ve yine onaylayarak Aren'e doğru bakışlarımı diktim. Gerçekten kelimenin tek anlamıyla diktim. Bir kaç saniye bakıştıktan sonra daha da dayanamayarak

"Aren ne oluyor ya niye trip lisin?" diye sordum.

"Tripli değilim sadece aile evine gidince sana bir şey olacak diye korkuyorum." kokusu çok haklıydı çünkü ben de korkuyordum. Bilinmeyen numara beni ailemin yanında iken öldüreceğini söylemişti bunu bu kadar kolay söylemem ne kadar adildi?

"Ben de korkuyorum ama merak etme ailemin yanında kalmayacağım görüşmeye bile parça parça gideceğim hepsiyle aynı anda görüşmeyeceğim." bence gayet mantıklıydı.

"Zeki sevgilim benim." tabi olum sen bizi ne sanıyorsun o kadar tıp okumuşuz.

"Hadi hadi yemeği yediysen kaldıralım." dedim ve daha cevabını beklemeden kalıp masadakileri toplamaya başladım.

"Sana Kars'o gezdireyim mi gerçi pek gezilecek bir yeri yok ama?" Ay içimiz bayılmıştı zaten evde oturmaktan.

"Olur burayı toplayalım hazırlanırım." dedim ve onaylayınca mutfağı topladık ve hazırlanmaya gittim.

Buraya gelirken neden koyduğumu bilmediğim beyaz elbisemi gördüm ve saçma bir şekilde spor harici giyinmeyen ben elbiseyi giyip hafif bir makyaj yaptım ve odadan çıktım.

Odadan çıkıp kapıyı kapatırken üstümdeki bakışları hissediyordum

"Hazır beyaz giyinmişken nikah dairesine mi gitsek?" Aren bey koşmuyor uçuyorsunuz.

"Ne?" dedim şaşkın bir şekilde. Yanaklarımın kızardığına emindim bu zamana kadar hiç sevgilim olmamıştı ve olması bile garip gelirken evlenme düşüncesi...

"Yok bir şey utanma hemen." dedi ve yanıma gelip saçımdan öptü iyi alıştı bu da He.

"Ben mi utancam hah güleyim bari." dedim ama keşke demeseydim bu adam bu kadar tatlı olamaz.

"Gül güzelim sen hep gül çok yakışıyor." yerim.

"Hadi çıkalım." dedim ve odadan üstüme beyaz bir kaban alıp yanına gittim.

Evett bölüm sonu umarım bölümü beğenmişsinizdir görüşmek üzere seviliyorsunuz!!!