Selamm bugün zor bir şekilde başladı ama iyi bir gün yani sanırım. İlk 3 dersim beden ve son 2 dersim boş olduğu için yine dışarıdayız 5 ders beden bayar ya. Neyse okula çiçek götürüyorum da biraz zor oluyor metro otobüs kullandığım için neyse fazla uzattım iyi okumalar benden çok kitabımı seven okuyucularım!

Efser'in Anlatımıyla

Bana göre Eftelya iyi değildi her ne kadar kendini iyiyim diye kandırmaya çalışsa da iyi değildi gayet belliydi. Psikolojisi bile darma dumanken nasıl iyi olabilirdi.

Gerçekten zor şartlar altına büyümüş bir kızdı ve ailesinin ölümünü görmesi ile psikolojisi daha da bozulmuştu, çok normaldi. Hatta güçlü bile diyebilirdik.

Eftelya'nın terasta bulmanın üzerinden 1 saat olmuştu hala uyuyordu. Çok masumdu sanki çektiği acılar onu hiç değiştirmemiş gibi, büyümüştü ama zorla zorunda bırakılarak. Ona yaşamadığı küçüklüğünü yaşatmak istiyordum ama nasıl olur bilmiyordum onun hayatında bir yerim var mıydı onu bile bilmiyordum.

Halasının anlattığına göre küçükken şiddete uğruyormuş ailesi tarafından zamanla azalmış ama psikolojik baskıları hiç bitmemiş Eftelya da kendini bu evden kurtarmak için sürekli derslerine odaklanmış mümkün olduğunca eve az gitmiş.

Halası olayları anlattıkça hem şık oluyor hem de halasının neden karışmadığı sorup duruyordum ama verdiği tek cevap vardı.

"Doğduğun ev kaderindir." değildir ya öyleyse bile kaderi değiştirmek bize düşer. Nasıl göz yumabildi çok merak ediyordum. Yeğeni orda şiddetin her türlüsünü çekerken halası ne yapıyordu. Bazen sözler bazen sözleri icraata dökmek gerekir eğer icraat tan korkuyorsan sözünü etmeyeceksin, ümitlendirmeyeceksin. Bu kız halasını iyi bir insan olarak görürken halası bu kız için evini açmaktan başka ne yapmıştı.

Düşüncelerimi bölen Eftelya'nın uyanması oldu. Saat 7'ye yaklaşmıştı.

"Günaydın"

"Günaydın sat kaç?"

"7 ye gelmek üzere nasılsın?"

"Bilmiyorum."

"Çok normal çok zor zamanlar geçirdin."

"Efser ben nasıl eski halime döneceğim ben iyi değilim." yine ağlıyordu ağlama Eftelya benim kalbim ağrıyor ağlama.

"Güzelim birlikte seni eski haline döndüreceğiz hatta daha iyi olacaksın söz veriyorum."

"Efser"

"Efendim"

"Ya sen de gidersen?"

"Gitmem"

"Herkes gidiyor beni yanlız bırakıyor lütfen sen gitme sen de gidersen mahvolurum."

"Gitmeyeceğim Eftelya'm" yanına gittim ve hafifçe sarıldım.

Kafasını omzuma doğru koydu yine ağlıyordu göz yaşları omzumu ıslatmıştı.

"Ağlama lütfen ağlama" sanki dediklerime zıt davranırcasına ağlaması şiddetlendi.

Yaklaşık 10 dakika boyunca o pozisyonda kaldık ama ben ne onun gözyaşlarına rahatsız oldum ne de beni sımsıkı sar adından.

"Uyumak istiyorum."

"Uyu güzelim"

"Ya yine aynı kabusu görürsem?"

"Görmeyeceksin ben burdayım."

"Ben uyurken saçlarımla oynar mısın?"

"Oynarım tabikii"

Hastane yatağına yattı ben de saçları ile oynamaya başladım.

"Efser"

"Efendim güzelim?"

"İyi ki varsın" dedi ve zaten kapanmak üzere olan gözlerimi tamamen kapadı.

"Sende Eftelya'm sen de" dedim ne kadar duymayacağını bilsem de.

Halası odaya girdi

"Efser sen de yoruldun hadi eve git zaten Batu ve Naz da burada sonra yine gelirsin."

"Saol Ayfer teyze ama iyiyim böyle. Eftelya göremezsem beni korkar."

"Efser çok iyi birisin ama Eftelya iyi değil onun bu halini kabul edebilecek misin? Belli ki Eftelya'dan hoşlanıyorsun onun bu halini görmek seni yıpratmayacak mı? "

Eftelya'dan hoşlanıyor muydum daha bunu cevabını kendime bile vermemiştim ama sanırım gerçekten ona bir şeyler hissediyorum.

" Ayfer teyze ben Eftelya'ya karşı bir şey hissediyor muyum bilmiyorum ama tek bildiğim bana bu halde bile iyi gelebildiğim. İnanın ki o bana yük olmaz aksine yükümü azaltır."

"Sen bilirsin ben diyeceğimi dedim gerisi sana kalmış."

Evett metrodan bşraz dan ineceğim o yüzden burda bırakıyorum bence bazı şeyler daha yeni başlıyor ama texting kitabı olduğu için pek uzatmak istemiyorum açıkçası her neyse umarım güzel bir bölüm olmuştur görüşmek üzere seviliyorsunuz